Het voorjaar van 2012 keerde het plaatje van 2011 om.
Ook in Luik kon Philippe Gilbert zijn mislukte voorjaar dus niet meer rechttrekken. Illustratief voor zijn eerste maanden bij BMC was zijn beklimming van de Côte de Saint-Nicolas, waar hij onder anderen Jelle Vanendert zag versnellen en wegrijden. De kopman die overvleugeld werd door zijn vroegere helper.
Het voorjaar van 2012 keerde in veel opzichten de verhoudingen om zoals die in de lente van 2011 waren uitgetekend. Gilberts klavertjevier van de Brabantse Pijl tot Luik werd dit jaar door Tom Boonen geplukt tussen Harelbeke en Roubaix. Met de ene recordoverwinning na de andere heroverde de Kempenaar op de Waal de troon van ’s lands nummer een. Boonen staat op kop in de WorldTour, de plaats die Gilbert vorig jaar bezette.
In het zog van Boonen veerde ook het team van Patrick Lefevere opnieuw op. Het stak de troepen van Marc Sergeant in een schicht voorbij. Omega Pharma – Quick-Step sloot het voorjaar af als leider in het ploegenklassement, vorig jaar nog gewonnen door de concurrentie van Lotto.
Waar Gilbert – en met hem nog andere kopstukken – vorige week faalde, grepen outsiders als Enrico Gasparotto en Mak-sim Iglinski de kans van hun leven. Net zoals in 2011 Nick Nuyens en Johan Vansummeren de topfavorieten voor schut zetten om hun moment van glorie te beleven. De heuvelklassiekers van vorige week leverden zo het spiegelbeeld van de kasseiklassiekers van vorig seizoen.
Met twee overwinningen op vijf grote voorjaarsklassiekers behaalden de Belgische renners een lagere score dan hun vier op vijf van vorig jaar. Maar toen was de oogst buitengewoon en ongezien sinds 1976. Hoopvol is dat er ook leven is na Boonen en Gilbert. Sep Vanmarcke (23), die Boonen van de overwinning hield in de Omloop Het Nieuwsblad, noemen kenners een toekomstige winnaar van de Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix. Dat Jelle Vanendert (27) een zege in de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl of Luik in de benen heeft, maakte hij vorige week duidelijk met respectievelijk een tweede, vierde en tiende plaats.
De tijd dat de boeken van de Belgen dichtgingen na Parijs-Roubaix, de laatste van de kasseikoersen, lijkt definitief achter de rug. Op de Muur van Hoei, de klimaankomst bij uitstek, finishten vorige woensdag drie landgenoten bij de top tien. Dat was in de Waalse Pijl het beste Belgische resultaat in de breedte sinds 2000.
Almaar pijnlijker daartegenover oogt de balans in de spurtklassiekers. Achter Boonen, die dit jaar onder meer in Harelbeke en Wevelgem zijn snelste benen terugvond, gaapt de leegte. In Kuurne eindigde de eerste Belg pas op de twintigste plaats: een ongekend dieptepunt. Ook in de Scheldeprijs wapperde geen enkele driekleur naast de namen van de top tien: eveneens een jammerlijke primeur in een wedstrijd met een eeuw geschiedenis.
door benedict vanclooster
