Rik De Nolf, voormalig CEO en huidig voorzitter van de raad van bestuur van Roularta Media Group, was de geestelijke vader van dit blad. Hij inspireerde zich op het Amerikaanse Sports Illustrated om een echt nieuwsmagazine van de sport te maken.
R ik De Nolf: ‘In het begin van de jaren zeventig was er in dit land geen politiek magazine, geen economisch tijdschrift en ook geen sportmagazine. Die leegte hebben we toen willen opvullen. In Amerika zagen we bij Newsweek, Business Week en Sports Illustrated hoe die drie bladen op dezelfde lijn zaten, inhoudelijk, maar ook qua presentatie. Met hetzelfde formaat, dezelfde lay-out en dezelfde journalistieke aanpak. Dat is voor ons een inspiratiebron geweest. Er werd met een grote serieux over politiek geschreven, over economie en over sport. Met relevante content en geen flauwekul. Eigenlijk was dat een model. Het was toen een kwestie van snel een plaats in te nemen, op een doordachte manier, de situatie bij ons is uiteindelijk niet vergelijkbaar met die aan de andere kant van de Oceaan. In de Verenigde Staten zijn er enkele honderden miljoenen potentiële lezers die allemaal dezelfde taal spreken, wij hebben er elf miljoen en die zijn, op de kleine Duitse gemeenschap na, tweetalig.
Het digitale luik biedt meer mogelijkheden.’ Rik De Nolf
‘We zijn in 1971 met Knack gestart, later gevolgd door Le Vif. Dan kwam Trends en Trends/Tendances. En dan Sport Magazine, eerst een Nederlandstalige en dan een Franstalige versie. Het is altijd onze ambitie geweest om nationale producten op de markt te brengen, we doen dat heel consequent. Met Sport Magazine zijn we in maart 1980 begonnen. We wilden zeker zijn dat er een draagvlak was. Een blad dat gezond is heeft twee benen om op te lopen: de lezersmarkt en de advertentiemarkt. De drie bladen in Amerika hadden enorm veel abonnees en advertentie-inkomsten. Sport is in Amerika een kanaal dat even belangrijk is als het gewone nieuws, je trekt er even goed grote campagnes mee aan. Dat heeft allicht te maken met de commerciële ingesteldheid van de Amerikaan. Maar na negen jaar Knack wisten we wel hoe we abonnees moesten werven. Het was een kwestie om daarvoor de juiste instrumenten te gebruiken.
‘Toen Sport Magazine verscheen was er in België geen nieuwsmagazine van de sport. Je had wel Sport ’70, dat toen op de markt gezet werd door de nv Hoste, de groep van Het Laatste Nieuws ( nu DPG Media, nvdr) Maar zij brachten een fotomagazine met een heel andere journalistieke toon. We hebben in het begin een beetje van alles geprobeerd. Eerst verschenen we om de twee weken, dan wekelijks, heel even was er ook een lijvig maandblad.
‘Het kwam er vooral op aan om tot een juiste dosering te komen. We vonden het belangrijk om met een omnisportblad te beginnen, om voor variatie te zorgen, met heel brede onderwerpen. Maar de lezer in België is vooral geïnteresseerd in voetbal. Hoe meer voetbal, hoe beter voor de verkoop van het blad. We waren intussen al samengesmolten met Sport ’70 dat we later helemaal in eigen portefeuille namen. En nog later namen we van de uitgeverij Rossel ook Voetbalmagazine over, toen een maandblad. Op een bepaald moment bestonden Voetbalmagazine en Sport Magazine naast elkaar: het ene blad verscheen op woensdag, het andere op donderdag.’
HYBRIDE ABONNEMENTEN
‘Sinds 2000 bestaat het blad in zijn huidige vorm. Het is een baken van stabiliteit. Het is voor een blad noodzakelijk dat je wekelijks verschijnt en de binding met de actualiteit behoudt. En dat je elke week een pakket lectuur aanbiedt. Door het digitale luik zijn de media enorm geëvolueerd en werd de site steeds belangrijker. Dat biedt nieuwe mogelijkheden. Een dagelijks rendez-vous op internet en één keer per week een pak lectuur met achtergronden, analyses en diepgaande interviews, mooie foto’s, veel leescomfort, dat is de toekomst. Je ziet dat er ook bij de kranten sprake is van hybride abonnementen. Dagelijks het nieuws online, de krant is in de loop van de week minder belangrijk geworden, er wordt in combinatie met de site wel een weekendkrant genomen. Ook daardoor is er minder verschil tussen een dagblad, in de oude formule, en een weekblad. Ook met Sport/Voetbalmagazine zijn we er elke dag met relevante informatie, de redactie heeft die routine verworven: snel en kort inspelen op de actualiteit. Hoe meer korte berichten, hoe meer signalen. En dan het blad op woensdag waarin we de actualiteit uitdiepen. Sport/Voetbalmagazine lezen is genieten van een wekelijks kwaliteitsmoment.
‘Toen we 40 jaar geleden met Sport Magazine zijn gestart hebben we in een begeleidend schrijven aan de lezer heel duidelijk onze filosofie uitgelegd. We willen weten wat er schuilgaat achter grote overwinningen en onverwachte nederlagen, het blad wilde zich baseren op feiten. Geen verering, geen gemakkelijke kritiek. Die journalistieke criteria zijn nog steeds dezelfde. Ook in het huidige tijdsbeeld, want het journalistieke landschap veranderde in die 40 jaar enorm. Geen schrijfmachines, maar laptops, digitale fotografie, computergestuurde drukpersen. En latere deadlines. Dat geldt ook voor Knack, Le Vif, Trends en Trends/Tendances. Het zijn bladen die allemaal in dezelfde lijn liggen, nieuwsmagazines in de echte zin van het woord.’
MEER KWALITEIT
‘We hebben een systeem dat goed standhoudt, ook in woelige tijden waarin je het aantal verkooppunten ziet verminderen en mensen steeds minder naar de krantenwinkel gaan. Maar juist door die evoluties heb je meer middelen om kwaliteit te leveren, om interessante story’s te brengen die perfect geïllustreerd en gepresenteerd worden. En elke week ook statistisch materiaal, dat je telkens weer op dezelfde plek in het blad vindt, op een heel overzichtelijke manier. Dat is een pluspunt. Want als je al die uitslagen op internet wil natrekken, dan ben je gemakkelijk een paar uur bezig.
‘We leggen het accent op voetbal, maar daarnaast is er ook aandacht voor de grote momenten in de andere sporten. Als je ziet hoe de ploegsporten nu in opmars zijn – hockey, volley en basket – dat zijn stukken die ook de voetballiefhebber wil lezen. Naast het gewone magazine brengen we ieder jaar een reeks specials uit. We willen daar een bepaald ritme insteken, voor een paar ijkpunten per jaar zorgen. Het zijn bladen die van de eerste tot de laatste letter worden geconsumeerd en zorgvuldig worden bijgehouden. Het toont dat mensen bereid zijn een correcte prijs te betalen als je kwaliteit levert. En kwaliteit, dat blijft het uitgangspunt in alles wat we doen. Vroeger en nu.’
