de VEDETTE: LIEDSON
Het was niet gemakkelijk om een opvolger te vinden voor Mario Jardel. Maar Sporting Lissabon had het geluk om tweeënhalf jaar geleden de Braziliaan Liedson (28) te transfereren.
Het verhaal van Liedson lijkt op het verhaal dat men wel meer opdist wanneer men vertelt over de Cariocas die in Europa neerstrijken. Voor hij tekende bij de club die hem ontdekte, had Liedson alleen maar blootsvoets gevoetbald, op straat of op het strand. Bij Sporting Lissabon haalde hij trouwens een hamer te voorschijn om bij de schitterende schoenen die de club ter beschikking stelde, de hielversterking te breken. “Ik heb maar voor het eerst schoenen gedragen toen ik al vijftien jaar was en schoenen irriteren me”, verklaarde Liedson toen. “Met schoenen aan mijn voeten heb ik de indruk dat ik de bal niet goed kan voelen.” Geen wonder eigenlijk dat men hem O Levezinho (het pluimgewicht) noemt – naar de lichtheid waarmee hij de bal beroert.
Maar hoe licht Liedson ook lijkt, hij beschikt wel degelijk over een zware voet. Al tijdens zijn eerste seizoen gebeurde het vaak dat Sporting Lissabon slechts won als Liedson scoorde. En ook vorig seizoen was hij weer goed voor vijftien goals. Een van de verdiensten van coach Paulo Bento in vergelijking met zijn voorganger José Peseiro was trouwens dat hij het team een stuk minder afhankelijk van de Braziliaan maakte. Liedson zelf heeft de boodschap ook goed begrepen. Hij toont zich sindsdien veel stipter en meer toegewijd.
Men schrijft Liedson de intentie toe om de Portugese nationaliteit aan te nemen. Het zou de nationale ploeg van Portugal de mogelijkheid geven om een 4-4-2 te hanteren, indien dat nodig zou blijken. Want Liedson is optimaal efficiënt wanneer hij geflankeerd wordt door een ploegmaat van een zekere gestalte die de tegenstander bezighoudt. Bondscoach Luiz Felipe Scolari zal wel de laatste zijn die zich tegen een naturalisatie van Liedson zal verzetten. Maar het Portugese publiek stelt er zich toch vragen bij. Het vreest dat de naturalisatie van Braziliaanse voetballers een beetje systematisch wordt na het voorbeeld van Deco. En aangezien er bij de drie Portugese topclubs alleen al 22 Brazilianen rondlopen …
TACTIEK
In tegenstelling tot de andere Portugese topclubs, die opteren voor drie aanvallers, koos Paulo Bento meteen voor een 4-4-2. De gewezen verdedigende middenvelder werd op 37-jarige leeftijd hoofdtrainer bij de club waarvoor hij laatst als speler actief was. Eerder nam hij gedurende een seizoen de junioren van Sporting onder zijn hoede. Bento is erin geslaagd om met weinig middelen van Sporting weer een sterk team te maken. Op nationaal niveau dan toch. Dat deed de coach door voluit de kaart van de jongeren te trekken. Geen enkele basisspeler is ouder dan 30 jaar. In de eerste wedstrijd van de competitie bedroeg de gemiddelde leeftijd van Sporting zelfs maar 21 jaar. Die jeugdigheid geeft strijdlust en frisheid aan het team. De vraag is wel of die jongeren dit ritme een heel seizoen kunnen volhouden. Een ander pijnpunt is de verdediging. Daarin lopen weliswaar iets meer ervaren voetballers rond. Maar van veel soepelheid getuigt die defensie niet. Afwachten of dit in de Champions League niet wordt afgestraft, zeker gezien Sporting in een sterke groep is beland. l
DANIEL DEVOS
