Zaterdag komt Tubeke voor de laatste keer aan de aftrap van een eersteklasse-wedstrijd. Hoe beleefde het zijn jaar in de Jupiler Pro League?

In de rue de Bruxelles vergapen de inwoners zich vanaf het balkon van hun appartement aan de sliert auto’s die zich door de hoofdstraat van Tubeke naar het Stade Leburton begeeft voor de topper tegen Anderlecht. Topvoetbal is in Tubeke, met 22.000 inwoners de op één na kleinste voetbalgemeente van België (Dender-leeuw telt 17.500 inwoners) nog nieuw. Behalve de tennisclub is op wandelafstand van het stadion dan ook geen café, snackbar of frituur te bekennen.

Binnen het stadion zijn wél hamburgers te verkrijgen. Een uur voor de aftrap baant Roger Vanden Stock zich met zijn vrouw ongemoeid een weg door de menigte wachtenden. De sfeer is gemoedelijk. Een aantal supporters draagt een sjaal van Tubeke én een van Anderlecht. Café Bristol, vandaag gesloten, afficheert zich trots als supportersclub van Tubeke én van Anderlecht. Veel inwoners van Tubeke zijn ook fan van paars-wit, dat amper 30 kilometer verder zijn thuiswedstrijden afwerkt.

Trots meldt de stadionomroeper dat bijna 8000 betalenden de topwedstrijd bijwonen: een historisch record. Ook tegen Standard en Club Brugge zat het stadion vol, maar toen was de nieuwe tribune (capaciteit: 3200 zitplaatsen) nog niet af en bedroeg de maximumbezetting 4500 plaatsen. Met een gemiddelde van 3300 kijkers ligt de publieke opkomst boven de verwachtingen. Daarmee scoort Tubeke nog altijd het slechtst van alle eersteklassers, maar wel een stuk hoger dan vorig seizoen toen gemiddeld 890 betalenden opdaagden. Eén jaar eerste klasse deed ook het aantal abonnees (vorig jaar 200) vervijfvoudigen. Hoeveel er daarvan uit Vlaanderen – het stadion ligt amper drie kilometer van de taalgrens – komen, weet men niet: er is wél een supportersclub in het nabije Lembeek.

Geen tv-geld

Wanneer de thuisploeg tegen Anderlecht op voorsprong komt, rent secretaresse Olivia Thiry juichend de perszaal uit. Thiry is naast de technische staf en de spelers de enige gesalarieerde van Tubeke. Manager Louis Derwa, die vijf jaar geleden een contract voor vijf jaar tekende, werkt op zelfstandige basis, net als de andere medewerkers. Daarom dreigt na de degradatie geen financiële ramp.

Aan de sportieve opgang hield Tubeke alvast een mooie infrastructuur over. Wie vijf jaar geleden voor het laatst de site bezocht, zou het Leburtonstadion niet meer herkennen. De hoofdtribune werd pas vier jaar geleden opgetrokken, de tribune achter de goal was gebruiksklaar op 15 oktober. Over slechte trainingsvelden hoeft niemand meer te klagen. Tubeke traint op de velden van het oefencentrum van de KBVB. Het betaalt er wél huur voor. “Veel geld”, zegt Derwa, maar het bedrag wil hij niet noemen.

Niet alleen het stadion ziet er anders uit dan een jaar geleden, ook de spelersgroep kreeg een grondige facelift. Van de dertien spelers die vorig jaar op het veld kwamen in de beslissende eindrondematch op Antwerp, stonden er tegen Anderlecht drie in de basis: linksachter Muscal Mvuezolo, kapitein Grégoire Neels en aanvaller Gau-thier Diafutua. Yohan Brouckaert was tegen paars-wit geschorst, terwijl Quentin Gailly en Benjamin Lambot, de andere twee overlevenden van vorig jaar, dit seizoen nog amper van de bank af kwamen.

Voor de buitenwereld kwam de promotie van Tubeke onverwacht. Binnen de club had voorzitter Raymond Langendries voorspeld dat geel-rood in 2009 in de hoogste klasse zou voetballen. Daarom ging Derwa de afgelopen jaren bij clubs als Westerlo rondneuzen om te leren wat er bij profvoetbal nodig was aan accommodatie, veiligheid, hoe men vergoedingen voor profs en de groepsverzekering bepaalde.

Gelukkig was Tubeke goed voorbereid, zucht Derwa, want een land van melk en honing is eerste klasse niet voor kleine clubs die promoveren. “Het Belgische profvoetbal is niet bereid om kleine, jonge clubs te verwelkomen. Zulte Waregem en Roeselare mochten nog acclimatiseren als semiprofclubs, Dender kreeg na de promotie nog een jaar om zijn stadion te verbouwen. Wij kregen na de promotie te horen dat ons stadion tegen 15 oktober aangepast moest zijn aan de nieuwe normen voor eerste.” Precies op 15 oktober waren de werken af. “Alleen hadden we dan al Club Brugge en Standard op bezoek gehad, twee van de drie grote recettes.” Omdat het niet in eerste klasse speelde toen het nieuwe tv-contract met Belgacom ondertekend werd, krijgt Tubeke vanaf volgend seizoen geen cent meer om de overgang naar tweede te verzachten. “Brussels, dat het contract wel mee tekende, kreeg dit seizoen wel nog tv-rechten. Je kan niet tegelijk eisen dat een promoverende club meteen een profstatuut aanneemt terwijl je geen structuur creëert die hen helpt dat te bereiken. ”

Winst houdt Tubeke niet over aan het jaar in de hoogste klasse. Maar het kleine verlies – de sponsorinkomsten vielen, in tegenstelling tot de toeschouwersinkomsten, tegen – is niet van dien aard dat het de toekomst van de club in gevaar brengt. Dus let Derwa flink op de uitgaven.

Boussoufa’s loon

Ongeacht de resultaten kan men de spelers van Tubeke niet verwijten dat ze overbetaalde leeggangers zijn. Tot vorige week moesten ze doorgaans om kwart over acht ’s ochtends op de club aanwezig zijn. Op dat tijdstip werden ze verondersteld thuis al ontbeten te hebben.

In een krantenartikel in La Dernière Heure werd berekend dat Anderlechtspeler Mbark Boussoufa met een jaarloon van 1,3 miljoen euro per jaar haast evenveel verdiende als de hele spelerskern van Tubeke samen. Voor dit jaar berekende Tubeke de loonlast van spelers en technische staf op 1,8 miljoen euro. Dat is een tiende van wat paars-wit vorig seizoen aan lonen zou hebben uitgegeven.

Manager Louis Derwa houdt de loonlast bij de geel-roden bewust tussen vijftig en zestig procent van het budget, met 3,8 miljoen euro overigens het laagste in de hoogste klasse. Dat kan omdat de lonen van drie spelers ( Valéry Sorokin, Grégory Dufer, Romain Beynié) grotendeels betaald worden door de clubs die hen uitleenden (Gent, Standard en Lyon). Ook vorig jaar was Tubeke met een budget van 1,3 miljoen in de financiële rangschikking van tweede klasse een goeie middenmoter.

Uitgelachen werd Louis Derwa niet toen hij spelers voorstelde wat ze konden verdienen: “Veel voetballers zijn werkloos. Naar eersteklassenormen zijn onze lonen misschien laag, maar weinig gewone arbeiders verdienen 4000 euro per maand. Iemand als Quinton Fortune verkoos zich hier in de kijker te spelen boven een plaats op de bank bij tweedeklasser Brescia.”

Om een financieel debacle te vermijden, bood Derwa bij de contractbesprekingen vooral contracten voor één jaar aan, met een optie op een bijkomend seizoen. Op dit moment liggen voor volgend seizoen nog zes spelers onder contract: Jason Vandelannoite, Jérémy Perbet, Vittorio Villano, Nicolas Ardouin, Brouckaert en Mvuezolo. Een profclub blijft Tubeke komend seizoen niet: “Met wat tv-geld volgend seizoen had ik meer contracten voor twee jaar kunnen afsluiten. Als we niet meteen ons geld in de accommodatie hadden moeten stoppen, kon ik betere spelers aantrekken.” Een aantal jaren in tweede blijven, is geen optie: “In tweede blijf je niet. De helft van de tweedeklassers is virtueel failliet. Ofwel zak je verder af naar derde, of je keert terug naar eerste.” S

door geert foutré – beelden: reporters