Vorige zomer verhuisde Yoni Buyens (net 24 geworden) van KV Mechelen naar Standard. Hij sloot toen een weddenschap af met een vriend die beweerde dat Buyens in zijn eerste seizoen niet aan 25 wedstrijden in de basis zou raken. Ondertussen zit hij al aan 42 officiële matchen (27 in de competitie, 4 in de beker en 11 in de Europa League) in Standardshirt. Daarmee is hij dit seizoen voorlopig recordhouder bij de Rouches en telt er één meer dan Sébastien Pocognoli en drie meer dan Sinan Bolat. Het resultaat van de gewonnen weddenschap is dat hij zijn haar heeft laten afscheren. “Ik weet nog niet of ik het zo ga laten of het weer ga laten groeien”, aldus de middenvelder.
Kort haar of niet, morgen moet er tegen Hannover 96 gescoord worden om door te stoten naar de kwartfinales van de Europa League. Buyens, zelf al auteur van vier doelpunten, is optimistisch: “Ik ben ervan overtuigd dat we in Hannover kunnen winnen. Oké, ik weet dat de Duitsers dit seizoen thuis nog niet verloren hebben, maar voor alles moet er een eerste keer zijn …”
De nieuwe Defour?
Op het middenveld van Standard liepen vorig seizoen nog Axel Witsel en Steven Defour. De erfenis was loodzwaar, ondervond Buyens. “In het begin leed ik wel wat onder de vergelijking met Defour. Bij mijn vorige clubs ( Lierse en KV Mechelen, nvdr) was mijn rol louter defensief. Ik voetbalde net voor de verdediging als een echte recupererende middenvelder. Bij Standard verwacht men meer van mij: ik moet er ook mee het spel maken. De supporters hadden waarschijnlijk gedacht dat ik onmiddellijk de rol van Defour zou overnemen. Maar ik wist al van in het begin dat ik onmogelijk die verwachting zou kunnen inlossen. Ik ben een andere speler, met andere kwaliteiten. Laat ons zeggen dat ik een speler ben die belangrijk kan zijn voor een ploeg zonder op te vallen.”
Naar Standard komen was dus op dat moment een vergiftigd geschenk? “Vergiftigd, dat weet ik niet. Het was vooral een niet te missen kans. KV Mechelen had al geweigerd om me naar Club Brugge te laten gaan, maar gelukkig voor mij is met Standard de trein een tweede keer gepasseerd. Trouwens, als we dan toch moeten vergelijken met vorig seizoen, toen heeft Standard, met al zijn vedettes, ook lang moeten vechten om in play-off 1 te raken. Door de uitzonderlijke prestaties daarin heeft iedereen alleen de tweede plaats onthouden, maar in dit stadium van het seizoen, net voor aanvang van de play-offs, staan wij er beter voor dan de ploeg van vorig jaar. En we doen Europees nog mee. Alleen de beker heeft een bittere smaak nagelaten. Op dat vlak heeft de ploeg van vorig seizoen wel beter gepresteerd ( Standard won toen de beker in de finale tegen Westerlo, nvdr). Maar voor de rest? Qua individuele kwaliteit was Standard vorig jaar waarschijnlijk sterker, maar collectief zijn wij beter.”
Kans grijpen
Toch lijken de Standardsupporters nog niet helemaal overtuigd van de kwaliteiten van Yoni Buyens. Zo wordt hem verweten dat hij te weinig in de zestien opduikt en dat hij niet doeltreffend is. “Als je naar mijn statistieken van de heenronde kijkt, is die kritiek terecht. Maar na de winterstop heb ik op dat vlak veel vooruitgang geboekt. Ik heb vier doelpunten gemaakt en forceerde de strafschop tegen Wisla Krakau. Als we trainen op afwerking, probeer ik nu trouwens ook een extra inspanning te doen.”
Opmerkelijk is dat Buyens sinds de terugkeer van Jelle Van Damme niet naast de ploeg is gevallen. Nochtans had José Riga eerder al eens Van Damme uitgeprobeerd op de positie van Buyens. “Toen maakte ik niet mijn beste periode door. De trainer zocht toen naar andere oplossingen. Het is natuurlijk nooit leuk om op de bank te belanden, maar ik ben niet het type dat de armen laat zakken. Door de blessure van Van Damme heb ik mijn plaats teruggewonnen. Ik heb, denk ik, mijn kans gegrepen.”
Het grote manco van het middenveld van Standard blijft het gebrek aan creativiteit. Sommigen hebben zelfs spijt van het vertrek van Franck Berrier. Wat vindt Buyens? “Je mag niet vergeten dat we te kampen kregen met heel wat blessures, vooral bij flankspelers als Seijas, Van Damme, Buzaglo, González en Mujangi-Bia. Dat is ten koste gegaan van onze creativiteit. We hebben moeite om hen te vervangen.”
DOOR DANIEL DEVOS
“In het begin leed ik onder de vergelijking met Defour.”
