En hoe zou het met de landskampioen zijn? Geen werkvakantie voor de Rouches deze maand, maar een trainingskamp op de terreinen van de eigen Académie Robert Louis-Dreyfus.
Van ons mogen de Rouches de prix citron voor de meest klantonvriendelijke club krijgen. Als we vrijdag willen zien hoe Laszlo Bölöni zijn troepen voorbereidt, moet de
fotograaf eerst twintig minuten antichambreren voor hij zijn werk mag doen, en vervolgens krijgt hij ontzettend op zijn flikker omdat hij iets te dicht bij de lijnen komt…
Wij mogen er van de steward niet in. Dan maar dat ene straatje gezocht vanwaar het publiek – een vijftigtal man sterk – naar de spelers kan kijken. Niet makkelijk te vinden, want het hele terrein is met grote hekken omzoomd en alle poorten blijken met hangsloten afgesloten… Met als
oriëntatiepunt een torenblok uit Angleur dat min of meer uitkijkt op de Académie slagen we er toch in om de Rue du Travail te lokaliseren. Van hieruit kan je naar het veld.
Een supporteres: “Ze maken het ons niet makkelijk, neen. Maar we zijn fans hé.”
Bölöni, in korte broek en vaak tussenbeide komend,
laat zijn troepen ver van ons weg trainen. Gelukkig stopt het na vijf minuten met regenen.
’s Anderendaags trekken we naar Hasselt, waar Standard de Nederlandse tweedeklasser MVV partij geeft. Net als Koksijde krikt Sporting Hasselt, ooit nog eerste klasse,
zijn budget op met dit soort galawedstrijden. Genk was hier al te gast, nu Standard, gisteren/dinsdag speelde Anderlecht hier tegen Litex Lovech, en ook Westerlo komt nog op bezoek. Ook hier is 10 euro de toegangsprijs.
Supporters van Standard zijn volksmensen, de geur van braadworst en bier is 90 minuten lang niet veraf.
Milan Jovanovic zit in de tribune, hij wil nog steeds weg. Die ambitie sprak ook Dieumerci Mbokani uit, maar ook hij is er nog. De aftrap wordt gegeven door een miss, een
kandidate tenminste, DominiqueD’Onofrio wordt gevraagd haar naar de middencirkel te begeleiden. Naar verluidt is hij medeverantwoordelijk voor de communicatiestoornis rond de te late terugkeer van Guchi Onyewu, maar het wordt de man alvast niet aangerekend, hij staat gul te lachen.
Standard treedt op Jovanovic en Onyewu na aan au grand complet: Espinoza – Marcos, Sarr, Dante, Mulemo –
Dalmat, Fellaini (nieuw kapsel!), Defour, Witsel – Mbokani, De Camargo.
We monsteren Dalmat, een Jovanovic op rechts.
De gewezen speler van Bergen trekt graag op soloavontuur, bal aan de voet, dribbelend. De lijnen liggen ver uit mekaar, echt scherp zijn de Rouches niet, zeker defensief niet.
Fellaini heeft nog niet te veel zin in vuil werk. MVV is de betere ploeg maar voorin te onmondig. Eén onoplettendheid achterin is voldoende voor Mbokani om net voor de rust toch te scoren. Bölöni wijzigt niks aan de pauze,
waarna Standard snel even doordrukt: 0-3 in geen tijd, via De Camargo en Dante op strafschop. De eer is gered, er kan gedurende tien minuten worden gewisseld. Want anders dan zijn collega’s ververst Bölöni met mondjesmaat zijn troepen.
Treden aan vanaf de 70ste minuut: De Vriendt – Goreux, Sarr, Dante, Ingrao – Dufer, Dembele, Nicaise, Marloye – Toama, Kabamba. Marloye en Kabamba komen uit de jeugd,
Nicaise is van Bergen. U ziet: vrij weinig nieuwkomers bij de Rouches,
die volgens Bölöni achterin te veel
fouten maken. Dat compartiment wil de Roemeen versterkt zien met de
centen die Jovanovic straks gaat opbrengen. Al lijkt ons een extra spits ook nog welkom.
Jovanovic zelf verlaat zo’n tien minuten voor tijd het stadion. Waarna prompt ook spelersmakelaar Paul Stefani snel voor de uitgang kiest. Volledig toeval, allicht.
