Standard speelt nog niet Europees. ‘Zelfs als het lukt, is dat te weinig voor dit team.’ Een gesprek met Standardkenner Alain Ronsse over de Luikse mythe.

Wie voor makkelijk succes gaat, laat Standard best links liggen. Moed en karakter zijn nodig om supporter van Standard te zijn. Nergens liggen vreugde en verdriet zo dicht bij elkaar. Neem nu zaterdag. Na tien minuten lijkt Standard bij het veroordeelde Oostende op een makkelijke overwinning én Europees voetbal af te stevenen, maar in de volgende tachtig minuten zetten de Rouches hun slechtste prestatie van het jaar neer. In feeststemming reisde een hele colonne autobussen van de andere kant van het land naar de kust, maar de lange reis terug verliep weer eens in mineur. Positief aan de dubbele testwedstrijd met RC Genk is dat de fans twee extra optredens van hun idolen krijgen.

Standard is eeuwig herbeginnen, zegt Alain Ronsse, journalist van Het Laatste Nieuws. Ronsse groeide als jonge Brusselaar op met de mythe Standard en kent de club door en door. Door zijn goeie contacten met sterke man Luciano D’Onofrio halen de Luikse primeurs vaker eerder Het Laatste Nieuws dan de Waalse pers.

Moet Standard blij zijn als het straks toch de Uefacup in mag ?

Alain Ronsse : “Echt blij kunnen ze daar niet mee zijn. Het zou iets te weinig zijn voor dit team. Het kampioenschap van Standard begint altijd pas in september aangezien ze altijd heel laat transfereren. Neem je alleen de punten van de tweede ronde, dan staan ze eerste. In het begin van het seizoen verloren ze de punten die hen in de Champions League konden brengen. Elk jaar vragen ze aan de kalendercommissie om niet te vroeg tegen Anderlecht of Club aan te treden, omdat ze weten dat ze in augustus nog geen ploeg hebben. Met Brussels en Charleroi te gast gingen ze uit van zes op zes, maar het werd nul op zes. Met vier op zes komen ze zeer dicht bij Anderlecht. Dit Standard had tot in de laatste rechte lijn moeten meedingen voor de titel en misschien niet eerste, maar toch tweede eindigen.”

In september bleef van het basisteam van mei in de vorige competitie maar één titularis over : Ivica Dragutinovic. Ook nu zal het elftal grondig door elkaar geschud worden.

” Rapaic en Conceiçao beslissen zelf of ze blijven : je moet blij zijn dat je van zulke spelers hebt kunnen genieten. Léonard werd gehaald met de belofte dat hij voor een vast bedrag weg mocht als hij flink zijn best deed. Dat deed hij. Onyewu heeft nog een jaar contract maar wilde niet bijtekenen : die moet je nu verkopen. De enige die ze echt te gelde kunnen maken, is Bangoura. Zijn vertrek zal Standard niet verzwakken, ik vind Roussel in die positie beter. Met de bankzitters kom je aan negen potentiële vertrekkers op een kern van 22. Dat wordt weer herbeginnen in september.”

Toch maakt iedereen hen straks weer titelfavoriet.

“Ook al moet je intussen als supporter de dertig gepasseerd zijn om je de laatste successen van Standard te herinneren. Er was een tijd dat het bestuur zelf druk zette, met de preken van Jean Wauters, die elk jaar aankondigde dat het weer het seizoen van Standard zou worden. Dat is veranderd met het nieuwe bestuur. Michel Preud’homme houdt de druk nog beter af. Hij ziet ook wel hoe de ploeg telkens weer tot stand moet komen.”

Standard haalt minder punten door een gebrek aan respect vanwege de spelleiders, beweert het.

“Ik vind dat geen flauw excuus : decennialang bepaalde Standard met Anderlecht wat er in het Belgische voetbal gebeurde. Na de omkoopaffaire had Standard bij de bond geen echte vertegenwoordiger meer. Alle spelers die van Anderlecht naar Standard overstapten, gaven aan dat wat mag bij Anderlecht niet kan voor Standard. Kijk maar naar jullie klassement : weinig ploegen kregen meer gele kaarten, terwijl tegen geen enkele ploeg meer fouten gemaakt werden. Ik zeg niet dat de scheidsrechters bewust tegen Standard fluiten, maar Standard geniet niet meer de bescherming die Club en Anderlecht wel te beurt valt.”

Kan Preud’homme daar bij de voetbalbond iets aan doen ?

“Absoluut. Het beste wat Standard kan overkomen, is dat hij echt een topfunctie krijgt bij de bond. Op termijn kan Standard hem missen, nu nog niet. Omdat Pierre François meer supporter is dan algemeen directeur. Op het admini- stratieve vlak is François perfect : bij hem ging Johan Vermeersch te rade om zijn licentiedossier rond te krijgen. Maar hij is te veel supporter om de rol van Preud’homme over te nemen. Binnen twee jaar moet er iemand anders komen : Marc Wilmots bijvoorbeeld.”

Dominique D’Onofrio stopt als trainer. Was hij een goeie hoofdtrainer ?

“Hij is een goeie hoofdtrainer geworden. Hij was geen vragende partij toen hij overnam van Waseige. Maar hij leerde snel bij. Raymond Goethals zei me kort voor zijn dood nog dat hij op de Pro License zeer onder de indruk was van wat D’Onofrio tactisch bracht. Als je weet hoe Raymond met tactiek bezig was, is dat geen klein compliment.”

Wie bepaalt wat er gebeurde op het veld, hij of Conceiçao ?

“Hij deed dat. Dominique heeft niet de uitstraling van Gerets of Sollied, maar hij deinsde er niet voor terug om in de clinch te gaan met zijn vedetten. Des- noods neus tegen neus. Als het erop aankwam, gaf hij hen geen duimbreed toe, ook niet aan Conceiçao. Wat heeft Albert Cartier meer dan Dominique om zijn hogere rangschikking in het referendum voor Trainer van het Jaar te rechtvaardigen ? Zet Cartier het afgelopen seizoen bij Standard en hij doet de rit niet uit. Je moet het maar doen, als trainer vanuit je lokaaltje de spelers in de kleedkamer tegen elkaar in de clinch horen gaan en ze met eigen handen uit elkaar halen. De spelers van Standard zijn geen doetjes, hoor. Dat was het probleem van Preud’homme als trainer. Na de winterstop is die groep ontploft, Michel, een brave kerel, slaagde er niet in dat bijeen te houden. Dominique D’Onofrio kon dat wel, drie jaar lang.”

Is hij te snel gestopt als trainer ?

“Voor mij mocht hij trainer blijven, al zat zijn broer verveeld met de situatie. Luciano wilde absoluut het ogenblik vermijden dat hij verplicht zou zijn in te grijpen. Dat was nooit aan de orde, Preu- d’homme was een absolute fan van Dominique. Als het van hem afhing, had hij Dominique gevraagd om door te gaan. Maar Luciano maakte Michel duidelijk dat zijn broer zelf moest beslissen.”

Wie wordt de nieuwe trainer ?

“Standard speelde open kaart door duidelijk de namen van Gerets en Sollied te noemen. Op voorwaarde dat ze vrij zijn. Als Erik dan niet komt, dan zal de supporter dat niet pikken, tenzij daar een zeer goeie reden voor is : de aanbieding van een echte topclub of de nationale ploeg. Natuurlijk moet hij bij Standard zwaar inleveren. Neem dan in zijn contract een superpremie op voor het geval hij kampioen wordt. Standard benaderde Gerets al twee keer. Toen hij vertrok van Lierse naar Club waren ze te laat. Bij de tweede poging zat Gerets nog bij PSV. Standard wist dat het daar voor hem afgelopen was, zegde hem dat ook, maar hij wilde het niet geloven. Daarop haalde Standard Waseige. Twee dagen later was het met Gerets afgelopen bij PSV. Als Gerets trainer wordt van Standard zal alles hem vergeven worden. Zelfs als hij vijf keer na elkaar verliest, zal het niet zijn fout zijn maar die van de poetsvrouw. Wel kan hij zijn aureooltje verliezen. Gerets is een mythe. Die mythe kan alleen maar in stand gehouden worden als hij nooit trainer van Standard wordt.”

Waarom zou Sollied naar Standard komen ?

“Van alle trainers in België is Sollied de beste. Als hij met Anderlecht kampioen wordt, doet hij hetzelfde als met Club. Wordt hij met Standard kampioen, dan realiseert hij een mirakel. Alleen heeft Brugge al jaren een gedragslijn, terwijl Standard jaarlijks tien nieuwe spelers haalt. Sollied kan dat niet veranderen. Tenzij hij ze via de titel naar de Champions League voert waar nieuwe inkomsten voorhanden zijn. Nu moeten ze verkopen en de koopjes afwachten om het budget rond te krijgen.”

Moet dat echt ?

“Het kan niet anders. Dit jaar verdienden ze iets meer dan één miljoen euro aan de Uefabeker. Maar aan het begin van het seizoen moesten ze wel Onder Turaci voor twee miljoen euro verkopen om het budget voor dit seizoen in evenwicht te krijgen. Dankzij die bonus van de Uefabeker gaan ze dit jaar voor het eerst sinds twintig jaar lichte winst maken. Dat is enkel de verdienste van Luciano D’Onofrio. Robert Louis-Dreyfus is er enkel nog om het gat te dichten indien nodig. De eerste drie jaar stopte hij er nog veel geld in, sindsdien moet Standard zelf rondkomen. Bij de sponsors moeten ze het niet zoeken. Standard heeft als enige grote club geen bank als sponsor. Van de shirtsponsor komt het ook niet, enkel van de vindingrijkheid van de beleidsmensen. Luciano is daarvoor de juiste man op de juiste plaats. Niemand anders kan Lukunku voor twee en een half miljoen euro verkopen. Als Baseggio op een dag nog in Italië wil voetballen, raakt hij daar makkelijker binnen via Standard dan via Anderlecht. Dankzij de contacten van Luciano. Uit eten gaan met Luciano betekent dat hij de helft van de tijd opgebeld wordt door topmensen uit het Franse, Italiaanse voetbal die raad vragen.”

Waarom switchte Luciano dit jaar van makelaar naar vice-voorzitter ?

“Voorheen was zijn job als spelersmakelaar zeer winstgevend, hij maakte de vette jaren mee. Nu heeft hij voor zichzelf uitgemaakt dat de twee niet meer te combineren zijn. Hij wordt wel nog overal uitgenodigd. Alle deuren gaan open voor hem dankzij zijn contacten. Hij had het geluk als een van de eerste makelaars zijn diploma te halen, was betrokken bij transfers van de hele groten : Zidane, Henry, Barthez. Hij was succesvol als makelaar omdat hij zijn spelers koesterde en volgde. Het volstond niet om ze ergens te plaatsen en de commissie op te strijken : als een speler hem belde, stond hij daar ’s anderendaags. Alleen daarom kwamen Conceiçao en Dimas naar hier, als wederdienst. Is Luciano niet op Standard, komt Conceiçao nooit.

“Overigens heeft Conceiçao me verrast. Ik omschreef hem als de zoveelste crooner op zijn laatste afscheidstournee, maar hij heeft echt wel het beste van zichzelf gegeven. Voor het geld doen ze het niet. De lonen bij Standard liggen veel lager dan bij Anderlecht en Club Brugge. Léonard sprak over een dikke 6000 euro per maand. Alles samen verdient hij niet eens wat hij bij Monaco aan winstpremies opstreek in een seizoen waarin hij amper de basiself haalde.”

Heeft Luciano geld verdiend aan Standard ?

“Hij stak er veel meer in dan hij er ooit kan uithalen. Toen hij kwam was Standard op sterven na dood, na de periode Duchêne-Lesman, waarbij Lesman geld in de club pompte terwijl de andere daar beter van werd. Na het Bosman-arrest trachtte Lesman er zo veel mogelijk uit te halen om zo weinig mogelijk verlies te leiden. Omdat Lesman een zakenrelatie was van Robert Louis-Dreyfus kwam hij bij Luciano D’Onofrio terecht. Nemen Luciano en Dreyfus de club niet over, dan is Standard nu een tweede Club Luik. Gek zijn ze niet : Standard is eigenaar van zijn installaties. Met een mogelijke verkoop kunnen ze hun investering recupereren. Luciano had Standard niet nodig om geld te verdienen.”

Anderlecht heeft 20.000 abonnees, Standard amper 13.000.

“Toeschouwersaantallen bij Standard zijn zeer resultaatgebonden. Als je in Luik rondloopt, merk je al gauw dat het daar dikke miserie is, dat ze zich niet kunnen permitteren wat de gemiddelde Vlaming of Brusselaar wel kan. In Charleroi moeten de mensen kiezen tussen een half brood en een krant. In Luik kiest de supporter om economische redenen zijn wedstrijden uit. Het budget van Standard is niet eens half zo groot als dat van Anderlecht. Dat lijkt me vooral een kwestie van Europese inkomsten. Ik kan me geen seizoen herinneren waarin Anderlecht of Club niet Europees voetbalden. Bij Standard wel. Er is maar één manier om meer inkomsten te halen : elk jaar Europees voetballen.”

Krijgt Standard in Luik overheidssteun ?

“De stad Luik doet niets voor Standard, die hebben zelf geen frank. Het Waalse Gewest renoveerde het stadion voor Euro 2000, maar Standard betaalt die lening wel af. Het Waalse Gewest brengt ook 5 miljoen euro in voor het nieuwe jeugdopleidingscentrum, maar zelf betaalt Standard ook bijna negen miljoen euro. Die academie bouwen ze niet om vervolgens niets met de jeugd te doen. In het verleden zocht men te vaak succes op korte termijn.”

door Geert Foutré

‘Zonder Luciano D’Onofrio was Standard nu een tweede Club Luik.’

‘Dit Standard had tot in de laatste rechte lijn moeten meedingen voor de titel.’