‘I have the right to remain silent’, moet Kevin Vandenbergh (24) gedacht hebben toen hij liet weten dat hij geen zin had in een interview. ‘Sorry, heb momenteel niks te zeggen’, antwoordt de spits van Utrecht via een sms’je.
Ik denk niet dat Genk mijn plafond is. In het buitenland, in een ander soort voetbalcultuur, moet ik me verder kunnen ontplooien. Vooral de Nederlandse competitie – waar minder stug wordt verdedigd – moet me liggen.” Die woorden liet Kevin Vandenbergh in maart van dit jaar optekenen. De spits werd met een transfer naar Utrecht op zijn wenken bediend. Onze landgenoot, naar Nederland gehaald voor een transferbedrag van 975.000 euro, is bij Utrecht de duurste aanwinst in jaren. Hij scoorde in de competitie voorlopig één keer ( een doelpunt tegen hekkensluiter VVV uit Venlo, nvdr), maar fungeerde vooral als invaller. Hoe VDB zelf tegenover dat bankzittersstatuut staat, krijgen we niet te horen. Per sms slaat hij onze uitnodiging voor een interview beleefd maar gedecideerd af. Zit Vandenbergh een paar maanden na zijn transfer op een dood spoor ? Stemmen uit Utrecht.
Extrasportieve perikelen
Vandenbergh had bij Utrecht amper een bal beroerd of de spits verzeilde al door extrasportieve perikelen in een lastig parket. Op drie september zette de Utrechtse raad van commissarissen ( in Nederland moet deze raad toezicht houden op het beleid van de raad van bestuur, nvdr) voorzitter Jan Willem van Dop op non-actief wegens een financieel wanbeleid. Ben Swagerman, voorzitter van de raad, haalde onder meer de transfer van Vandenbergh aan als een argument om Van Dop aan de kant te schuiven. Twistpunt was de door Van Dop beloofde externe financiering voor Vandenbergh. Zijn transfersom en zijn salaris zouden namelijk betaald worden door hoofdsponsor Phanos. Swagerman verweet Van Dop dat er over die deal niets op papier stond. Marco Timmer, journalist voor het Nederlandse blad Voetbal International, verdiepte zich in de financiële situatie van Utrecht. Hij vindt niet dat de transfer van Vandenbergh de exponent is van een financieel wanbeleid bij de club.
Marco Timmer : “In 2003 stond Utrecht met een schuldenlast van 40 miljoen euro op de rand van het faillissement. Vandaag stelt de club het heel wat beter. Van het veronderstelde slechte beleid van Van Dop bleek niet veel, zijn ontslag was onterecht. Hij sleepte de zaak dan ook voor het gerecht en haalde zijn gelijk in kortgeding. Van Dop toonde me persoonlijk de papieren waarop staat dat Phanos de transfersom en het salaris van Vandenbergh voor vier jaar betaalt. Of Vandenbergh de juiste investering was van Phanos is iets anders. Misschien heeft het scoutingapparaat van Utrecht wel een verkeerde beoordeling gemaakt. Hij lijkt alleszins niet voor te komen in de plannen van coach Willem van Hanegem. Gun hem wat tijd, hij moet acclimatiseren in een nieuwe competitie. Op training is hij duidelijk gretig. Hij wil graag, maar ik weet niet of hij veel speelkansen zal krijgen. Zelfs als invaller is hij geen eerste keus : vaak brengt Van Hanegem eerst Giuseppe Rossini als breker.”
Wanneer barst de bom ?
Ondanks dat invallersstatuut lijkt Vandenbergh voorlopig kalm te blijven. “Hij heeft een gevoel van machteloosheid, maar blijft rustig en werkt hard op training”, zegt ploegmaat Tom Caluwé. Rob Hartog, journalist voor het Utrechts Dagblad, volgt Vandenbergh op de voet en bevestigt Caluwés woorden, al gokt hij dat de bom binnenkort barst.
Rob Hartog : “Het professionalisme van Vandenbergh verbaast me. Uit België kreeg ik te horen dat hij een lastige jongen is : prikkelbaar, licht ontvlambaar. Tot op heden heb ik daar niets van gemerkt, hij ontploft niet. ( lacht) Geloof me, ik doe mijn uiterste best. We confronteren hem wekelijks met provocerende vragen, maar hij blijft antwoorden in clichés, zegt dat hij rustig zijn kans afwacht. Nochtans, als hij zich moet blijven beperken tot korte invalbeurten houdt hij het niet lang meer. Wat de voetballer Vandenbergh betreft, vind ik hem wel passen in de Nederlandse competitie. Het probleem is dat hij onder Foeke Booy werd gehaald om te spelen in een tweespitsensysteem, terwijl van Hanegem resoluut kiest voor een 4-3-3.
“Naar de echte meerwaarde van Vandenbergh heb ik voorlopig het raden. Hij blijft al bij al een technisch beperkte voetballer die in de combinatie moeilijk bruikbaar is. Er is ook geen reden om hem in de ploeg te zetten : zijn concurrent Robin Nelisse doet het erg goed als centrumspits. Dat is opmerkelijk, want die kon vorig seizoen amper twee keer scoren in achttien matchen en moest eigenlijk weg. Dit seizoen scoorde Nelisse al zes keer in zeven wedstrijden. Hij is technisch slimmer dan Vandenbergh en een balvast aanspeelpunt. Dat Vandenbergh veel geld kostte of dat hij er kwam op voorspraak van voorzitter Van Dop is irrelevant. Van Hanegem laat zich niet onder druk zetten. Hij maakt autoritair de sportieve beslissingen en ziet het niet in Vandenbergh, zo veel is duidelijk. Kortom, het wordt moeilijk voor Kevin.”
Aanpassen aan 4-3-3
Ook John van Loen, assistent-coach bij Utrecht, geeft toe dat Vandenbergh nog moet wennen aan de 4-3-3 van van Hanegem. Volgens van Loen moet de spits vooral hopen op een dipje van concurrent Nelisse.
John van Loen : “Ik had Kevin voor dit seizoen nooit zien voetballen. Hij is een transfer van Foeke geweest. Bedoeling was om hem in een 4-4-2 rond de Koreaan Jae-Jin Cho te laten spelen. Cho kwam uiteindelijk niet naar Utrecht. Ook Foeke koos eieren voor zijn geld, want de situatie was niet meer werkbaar. Zijn relatie met heel wat spelers was verzuurd en zijn vertrek naar Saudi-Arabië ( Al-Nassr, nvdr) bood een uitweg. Pech voor Kevin, want Foekes vertrek verklaart het ontbolsteren van Nelisse. Het klikte niet tussen die twee. Foeke wilde een werkende spits, een spits die mee verdedigt. Nelisse past niet in dat plaatje. Hij is een technisch vaardige speler, steeds aanvallend georiënteerd. Tja, andere trainer, andere wetten : onder Van Hanegem krijgt hij een nieuwe kans.
“Ik weet dat Kevin door het gebrek aan speelkansen een moeilijke periode doormaakt. Voor de wedstrijd tegen VVV hebben we een gespek met hem gehad over zijn situatie. Het is opvallend hoe open hij praat. Veel Belgen hebben het daar naar mijn mening moeilijk mee. Kevin niet, hij zegt waar het op staat. Dat apprecieer ik. Punt is dat hij zich nu gewoon heel erg moet aanpassen aan de 4-3-3. Als Nelisse een mindere periode doormaakt, moet hij klaarstaan.”
Koele killer
Technisch directeur Piet Buter, de man die Vandenbergh naar Utrecht haalde, laat de meest positieve stem klinken. Volgens hem biedt Vandenbergh absoluut een surplus. Piet Buter : “Ik scout veel in België. Ik had Kevin een aantal keer zien spelen en vond hem een topspits. Zijn doelgerichtheid is zijn voornaamste kwaliteit. Daarom wilde ik hem ook bij de kern halen : een koele killer, iemand die uit het niets op doel trapt. Ik heb ook vandaag nog veel vertrouwen in hem. Marc-Antoine Fortuné speelt nu met Nancy aan de kop in Frankrijk en scoort vlot in de Ligue 1, maar toen hij aanvankelijk bij Utrecht kwam, had hij een serieuze aanpassingsperiode nodig. Hij begon pas tijdens zijn tweede jaar op kruissnelheid te draaien. Ik vind Vandenbergh sneller progressie maken dan Fortuné. Je mag de verschillen tussen België en Nederland niet minimaliseren. Ik zeg niet dat er in Nederland beter gewerkt wordt, maar er wordt anders gewerkt. Belgische ploegen plooien graag terug, terwijl Van Hanegem zijn ploeg op de middenlijn wil laten spelen. Er wordt ook anders getraind : het accent ligt bij kaatsen en combinatievoetbal. Logisch toch dat Kevin die zaken nog moet leren ?”
Dat zijn mening contrasteert met die van Van Hanegem en aantoont dat er ook intern weinig consensus bestaat over de capaciteiten van VDB wil Piet Buter niet gezegd hebben : “Laat me even iets rechtzetten : de bewering dat Van Hanegem het niet ziet in Kevin is uit de lucht gegrepen. Mijn kantoor is tegenover dat van Willem. Ik heb nog nooit iets dergelijks gehoord.” Tussen haakjes : Van Hanegem zelf was – net als Vandenbergh – niet bereikbaar voor commentaar. S
door bert boonen
