Vaak heb ik me afgevraagd : wat is nu het ideale beroep om voorzitter van een voetbalclub te worden ? In onze eerste klasse is de diversiteit groot : je treft er politici, bankiers, brouwers, dokters, bedrijfsconsulenten, bedrijfsleiders, gepensioneerden, aannemers, directeurs van alles en nog wat aan. Wie van hen mag beweren dat hij de ideale vorming heeft genoten om een voetbalclub te leiden ? Niet één, denk ik. Misschien is het wel een tip voor onze universiteiten : introduceer een richting Leiding in de sport. Er zijn vele facetten aan verbonden : administratieve, financiële, fiscale, boekhoudkundige, medische, relationele, journalistieke, humane, psychologische, economische, politieke, sociale, ja zelfs sportieve. Voeg daaraan toe : verzekeringen, veiligheid, relativerings- en incasseringsvermogen, een vleugje chauvinisme en fanatisme, beheersing, begrip, fierheid, inzet en motivatie. Het zou beslist een lange universitaire studie worden. Met vier kandidaturen en vijf doctoraten !
Leiding in de sport is een supercomplexe materie geworden. Na lang nadenken ben ik tot de conclusie gekomen dat het ideale beroep voor een voetbalvoorzitter dat van een strandstoeluitbater is. Wat doet die niet om volk op zijn stoelen te krijgen ! Hij huurt een parking vlakbij het strand zodat de klanten niet ver moeten lopen om zijn paradijs te bereiken. Hij zorgt voor de meest luxueuze cabines, waar zijn cliënteel zich in alle discretie kan omkleden. Niets is hem te veel : een zoetwaterdouche bij het verlaten van het zilte zoutwater, een handdoek met merknaam om de natte rug droog te wrijven, een borreltje om de circulatie te stimuleren : allen daarheen ! Alleen… als het regent komt er geen kat. Regen en zon zijn de succesbarometers van onze strandstoeluitbater, zoals winst en verlies dat zijn bij de voorzitter.
Toen ik voorzitter was van de Belgische voetbalbond, werd ik afgerekend op de prestaties van de Rode Duivels. Para- doxaal genoeg was dit ongeveer het enige waaraan ik niets kon doen. Het is niet anders op clubniveau. Mijn carrière als clubvoorzitter begon met twee nederlagen, links en rechts werd meteen de vraag gesteld of ik voor deze job wel geschikt was. Zoals een standstoeluitbater doet een voorzitter alles om een goede service aan te bieden. Vlotte toegang tot de parkings, comfort in de tribunes, een lekker hapje en drankje in de loges en business-seats, noem maar op… Als zijn ploeg verliest of slecht presteert, is het al boter aan de galg. De zonnestraal van de strandstoeluitbater is het doelpunt van de voorzitter ; de regenvlaag is voor de ene wat de nederlaag is voor de andere.
Wie weet, word ik ooit strandstoeluitbater. Ik ben er stilaan klaar voor.
door Michel D’Hooghe
