Een ruwe diamant met een sterke persoonlijkheid, maar ook een goede dosis gekkigheid. Daardoor is de vergelijking met Mario Balotelli niet uit de lucht gegrepen. Trainers en ploeggenoten schetsen een portret.

Begin februari was het, in het Constant Vanden Stockstadion, toen Anderlecht en Standard in de reguliere competitie 2-2 gelijkspeelden. Na de openingsgoal van Lucas Biglia was het Michy Batshuayi die het antwoord van de Luikenaars inzette door doelman Silvio Proto te vloeren, nadat hij centraal door de verdediging was geloodst door Reza. De gelijkmaker vierde hij met een achterwaartse salto. Zijn snelheid en koelbloedigheid oog in oog met de keeper zorgden ervoor dat de Brusselse beleidsverantwoordelijkheden zich beklaagden dat ze een dergelijk groot talent uit de eigen jeugdopleiding ooit lieten gaan.

Dit seizoen werd de spijt alleen maar groter, zeker nu zijn naam geregeld wordt geciteerd bij de Rode Duivels. Meer zelfs, afgelopen zomer bleek Anderlecht op een bepaald moment bereid om zijn trots in te slikken en alles in het werk te stellen om hem terug te halen. Michy Batshuayi was immers de nummer een op het verlanglijstje als vervanger van Dieumerci Mbokani, voor Pelé Mboyo en lang voordat de naam van Aleksandar Mitrovic werd geciteerd. John van den Brom was fan en voorstander van dit plan, maar zonder resultaat. Doordat hij onder druk stond van de eigen supporters besliste Standardeigenaar Roland Duchâtelet om zijn chequeboekje boven te halen. Begin juli kreeg de gevaarlijke aanvaller een nieuw contract tot 2018, waarbij er sprake is van een jaarlijkse verloning van 1 miljoen euro. “Anderlecht? Dat was een veel te strikt regime voor mij”, geeft Batshuayi toe. “Ik was een van de sterksten in de groep, maar ze konden me niet houden door mijn gedrag. Ze hadden gelijk mij te ontslaan, want ik was daar lang geen engel.”

Bij Standard, waar Batshuayi in 2008 belandde na een seizoen bij FC Brussels, gingen ze anders om met de Congolese Belg. Het gebeurde weleens dat hij met de tuinier de bladeren moest verzamelen op de Académie Robert Louis-Dreyfus of als straf een van de bestelwagens moest reinigen. “Michy komt wat pocherig over en is een beetje een waaghals, maar het blijft altijd vriendelijk bedoeld”, weet oud-jeugdverantwoordelijke José Jeunechamps. “Maar hij bespeelt ook graag het publiek en wil het vermaken. Dat komt door zijn trots.” Aan zijn voetbalpotentieel werd in Luik alleszins nooit getwijfeld. “Het is de meeste complete speler die ooit uit de jeugdwerking van Standard voortkwam”, gaat Jeunechamps verder. “Fysiek is Michy gewoon ijzersterk. Hij bleek gemakkelijk in staat om verschillende sprints van twintig tot veertig meter na elkaar uit te voeren.”

Batshuayi is zich goed bewust van zijn imago. “Personen die me niet goed kennen, hebben de neiging te zeggen dat ik arrogant ben, zeker na mijn misstap bij de beloften”, vertrouwde de 20-jarige jeugdinternational ons onlangs toe. “Ik ben nogal een koppigaard. Indien jij me raad wilt geven, moet je heel hard zijn. Ik kalmeer niet snel met wat zalvende woorden.”

Een Belgische versie van Mario Balotelli, het enfant terrible van AC Milan, dus? “Ik hou alleszins van de manier waarop hij met de druk omgaat”, oppert Batshuayi. “Wanneer hij wordt beledigd, dan weet hij dat te plaatsen en komt hij veel sterker terug.”

Yannick Ferrera zijn trainer bij de U14 van Anderlecht

“Michy was turbulent, zoals veel andere jongeren van die leeftijd”, herinnert de huidige coach van tweedeklasser STVV zich. “Zijn snelheid en kracht imponeerden me toen al, maar hij miste voor doel de rust en kalmte als afwerker. Zijn houding stelde wel problemen. Ik moest hem enkele keren naar de kleedkamer sturen tijdens de trainingen. Vooral omdat hij te weinig engagement toonde, waar vooral zijn efficiëntie onder leed. Een bepaalde onverschilligheid misschien. Maar toen hij besliste zich in te zetten, gebeurde dat altijd voor de volle honderd procent. Michy zorgde ook voor de sfeer in de groep. En hij liet zich vooral niet doen. Wanneer hij niet akkoord ging met iets, dan wist je het bij Michy snel. Hij had een dominante persoonlijkheid. Michy was een van de leiders in mijn kern, maar niet altijd in de juiste zin van het woord. Bij momenten had hij zeker de neiging om een negatieve leider te zijn. Daarmee bedoel ik degene die een bresje zoekt en dan de rest in zijn kielzog meesleurt.”

Réginal Goreux zijn ex-ploegmaat bij Standard

“Ik herinner me nog goed dat we ‘Super Mario!’ schreeuwden wanneer Michy een bal in het dak van het doel schoot”, beweert de 25-jarige rechterflankspeler van Krylja Sovetov Samara. “Dat deed hem glimlachen. Je moet Michy een beetje kennen, maar hij is zeker geen slechte jongen. Hij behoudt wel zijn wat gekke geest, dat zul je wel nooit veranderen, maar Michy evolueerde duidelijk inzake volwassenheid. Op en naast het veld is en blijft hij een keikop. Maar iemand met veel kwaliteiten, zeker qua potentieel inzake afwerking en snelheid van uitvoering. Zijn kracht blijft ook echt indrukwekkend voor iemand van die jonge leeftijd. Alleen moet Michy nog beter leren zijn wedstrijden in te delen, dat hij niet alles geeft het eerste uur. Wat absoluut zeker is, is dat hij zich nooit wegstopt op het terrein. Michy kan een wedstrijd in een beslissende plooi leggen, waar weinig spelers in België toe in staat zijn. Ik zou heel verrast zijn, mocht Michy niet minimaal de Europese subtop bereiken.”

Paul-José Mpoku ploeggenoot bij Standard en de Belgische Beloften

“De mensen hebben vaak een verkeerd beeld van Michy”, stelt de linkerflankspeler vast. “Hij is helemaal niet arrogant, maar Michy weet heel goed hoe sterk hij is, wat zijn zelfvertrouwen alleen maar doet toenemen. Toen ik hem de eerste keer met de bal aan de voet zag bewegen, wist ik meteen dat hij zoiets op straat had geleerd. Michy doet zaken die nooit bij een club worden aangeleerd. Vooral zijn techniek in beweging, explosiviteit en fysieke sterkte vallen op. Michy is zeker geen spits die graag kampeert in de zestien meter. Hij zoekt graag zelf de goals op. Op die manier durft hij natuurlijk wel eens iets te veel forceren. Op menselijk vlak is Michy iemand die echt van het leven houdt. Zijn gekke kant zie je het best wanneer hij met zijn koptelefoon op in zijn eentje begint te rappen. (giert het uit) Dat is echt de moeite waard!”

DOOR THOMAS BRICMONT EN PIERRE DANVOYE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Ik zou heel verrast zijn, mocht Michy niet minimaal de Europese subtop bereiken.” Réginal Goreux