Oostendespelverdeler Trevor Huffman herviel.
DOOR daniel devos
De Amerikaan TrevorHuffman, die de hoeksteen moest worden van de Oostendse kern, zal in 2009 niet meer op het veld komen. Toen de 30-jarige spelverdeler tien dagen geleden na een maand afwezigheid zijn wederoptreden maakte, kreeg hij opnieuw last van zijn vroegere spierverrekking.
Dit keer ging Oostende met de ervaren Eddie Gill (31, speelde vijf jaar in de NBA bij de New Jersey Nets, Memphis Grizzlies, Portland Trailblazers, Indiana Pacers en de Seattle SuperSonics en tekende een deal tot het einde van het seizoen) een vervanger halen. Normaal gezien maakt de point guard vanavond in de bekerwedstrijd tegen Luik zijn debuut voor de kustploeg.
“Is Huffman te vroeg opnieuw begonnen?”, vraagt sportief manager Philip Debaere zich luidop af. “Hij had alvast de hele week meegetraind en vond van zichzelf dat hij voor tachtig procent klaar was. Dat was dus duidelijk niet genoeg. Echt wedstrijdfit kun je pas zijn als je honderd procent in orde bent. Ik denk dat zijn blessure genezen was, maar dat het zijn been nog aan stevigheid ontbrak om de versnellingen te kunnen verteren.”
De blessuregevoeligheid van Huffman was nochtans een bekend gegeven. Nam Oostende dan een té groot risico door in de kern enkel de 19-jarige QuentinSerron als doublure op te nemen? “Toen we vijf jaar geleden een kans gaven aan SamVanRossom was de situatie precies dezelfde”, repliceert Debaere. “De nummer één was toen Jean– MarcJaumin, die eveneens blessuregevoelig was. Bovendien hadden we dit seizoen wel degelijk onze voorzorgen genomen door het aantrekken van JavierMojica, die in Polen had aangetoond dat hij zowel op de nummer 1 als op de nummer 2 kan spelen. Maar in België, waar harder en met meer intensiteit wordt gespeeld, bleek het voor hem moeilijker om als spelverdeler te spelen. Heel deze toestand heeft alleszins ook een positieve kant: Serron heeft in één klap enorm veel ervaring kunnen opdoen. Maar overstappen van een situatie zonder één speelminuut in eerste klasse tot een positie als spelverdeler én vaste titularis was ongetwijfeld een te grote sprong. Quentin heeft een pak talent, maar hij stelt zich nog te veel vragen en hij is bang om de zaken niet goed te doen. En ook dat is puur een kwestie van routine.”
