Het is een beetje pijnlijk om zien hoe RC Genk steeds dieper wegglijdt. Zonder dat er echt een tegenreactie komt. Er zijn in deze competitie nog vijf wedstijden te gaan, maar voor Genk is er kennelijk geen enkele eer meer te behalen. Vooral niet omdat er van bovenaf zo veel druk komt, dat het van kwaad naar erger gaat. Een topclub kenmerkt zich door een grote rust in het beleid. Ook en vooral in de mindere momenten. Maar bij RC Genk wordt er van alles en nog wat in de pers geroepen en verandert de barometer met de dag. De indruk ontstaat daarbij dat er binnenskamers geen eensgezindheid bestaat. Het opstappen van Robert Raes zal de rust niet herstellen.

Van voorzitter Jos Vaessen is het bekend dat het hem niet gemakkelijk valt zichzelf onder controle te houden. Het zal best zijn dat hij al eens verkeerd geciteerd wordt en dat bepaalde uitspraken uit hun context zijn gerukt, maar je kan je daarachter niet blijven verschuilen. Vaessen moet weten dat een voetbalclub een open bedrijf is. Ik begrijp niet goed dat je nu eens hoort in Genk dat eerst Wesley Sonck verkocht moet worden voor je zelf weer op de transfermarkt iets kan doen, en dat er vervolgens na een mindere prestatie van de defensie wordt gezegd dat er vier nieuwe verdedigers gaan komen. Ik vind het in deze fase van de competitie ook niet bevorderlijk voor de sereniteit in een groep, dat je laat weten dat de kern veel te groot is. Daardoor zadel je een aantal spelers op met onzekerheid en een hoop vraagtekens. RC Genk maakt in zijn ontwikkeling nu ook naast het veld moeilijke momenten door. Dat er dan meteen namen van nieuwe trainers opduiken, vind ik helemáál onbegrijpelijk. Er is geen enkele reden om aan Sef Vergoossen te twijfelen. Hij probeert zijn voetbal en zijn concept verder door te drukken, maar de commotie boven hem maakt het hem niet gemakkelijk.

Nochtans had RC Genk in het begin van het seizoen de situatie goed ingeschat. De ploeg pakte vorig seizoen uit met wervelend en aanvallend georiënteerd voetbal en slaagde erin de pijnpunten te camoufleren. Dat de defensie af en toe hiaten vertoonde, viel toen echter al niet te overzien. Vandaar dat er achterin stevig werd ingekocht. Maar zowel Igor Tomasic als Seyfo Soley konden zich niet manifesteren. Bovendien viel een sterkhouder als Didier Zokora tegen. Aan wie je hem ook koppelde in het hart van de defensie, geen enkele combinatie was bevredigend. Vaak zag je Zokora in de fout gaan, verloor hij voor een paar seconden de concentratie. Die problemen openbaarden zich trouwens al in de eerste competitiewedstrijd, thuis tegen Lokeren. Nu, achtentwintig duels later, zijn ze nog altijd niet opgelost. Ook niet nadat er met Almir Sulejmanovic een verdediger werd gekocht, van wie de kwaliteiten vooral op aanvallend vlak liggen.Et haastig inhalen van iemand als Souleymanovic ten spijt. Want dat is, zo blijkt nu, geen echte verdediger.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content