Hoe vaak is hij niet al bejubeld, de unieke band van solidariteit en verregaande vorm van vriendschap waarop de successen van Club Brugge stoelden? Een vereniging die uitblonk door haar eenvoud, maar doorheen haar geschiedenis ook werd gedragen door sterke persoonlijkheden die zelfs in de meest memorabele periode van blauw-zwart, in het midden van de jaren zeventig, naar de legendarische trainer Ernst Happel stapten toen die na een zware 6-1-nederlaag op Anderlecht voortaan met mandekking wilde spelen. De spelers lieten horen daarmee niet akkoord te gaan en na enig weerwerk bond Happel grommend in.

Plaats voor voetballers die zich als vedetten gedragen is er nooit geweest bij Club Brugge. Ze werden door de groep gecorrigeerd en eventueel uitgerangeerd. Alleen op die manier kon een niet bepaald op een ijzeren discipline hamerende trainer als Henk Houwaart vijf seizoenen overeind blijven bij Club en erg succesvol zijn. Als het moest ruimden de spelers zelf het puin op.

Het voetbal is al langer aangestoken door het virus van het individualisme. Het bleek ook bij Club Brugge. Even belangrijk als de ploeg te versterken was het vorige zomer ook noodzakelijk om afscheid te nemen van die spelers die, hun talent ten spijt, weleens het groepsproces verstoorden.

Het vermogen om collectief te denken hoort bij het DNA van Club Brugge, dat tijdens deze competitie vooral op dat vlak veel vooruitgang boekte. Het is de verdienste van Michel Preud’homme dat hij er na een lange aanloop in is geslaagd het groepsgevoel aan te scherpen en ook technisch onderlegde voetballers als Víctor Vázquez en Lior Refaelov te laten werken voor hun team. Zo is Club als het ware uit zijn as herrezen: geen nukken meer, geen egocentrisme, maar een granieten blok dat afgelopen zondag op Standard voldoende mentale veerkracht etaleerde om een 1-0-achterstand in een overwinning om te zetten. Ook al zat er in de tweede helft plots te veel afval in het spel en gaf Club even de indruk Standard terug te laten komen. Een weergaloze Mathew Ryan hield zijn ploeg toen overeind. Zoals de nochtans aarzelend aan de competitie begonnen Australiër dat de afgelopen weken al een paar keer deed.

Die reeks successen van Club staat, samen met de goede resultaten van RC Genk, haaks op een competitie vol grilligheden. Moeskroen veegde anderhalve week geleden Anderlecht van het veld maar kreeg zelf afgelopen zaterdag op het veld van Cercle Brugge amper een kans. Trainer Rachid Chihab sprak achteraf van een gebrek aan stabiliteit, een kreet die bij wel meer clubs te horen valt.

De bruuske schommelingen in de prestaties vallen niet te overzien. Bij Anderlecht waar na het verlies in Moeskroen nog maar eens harde taal werd gesproken, bij Standard dat zich na een korte opleving maar niet kan herpakken. Maar ook bij Sporting Charleroi dat schittert en schuttert, bij Westerlo dat verbeten een halt probeert toe te roepen aan de vrije val, bij KV Oostende dat vermoeid oogt, bij Lokeren dat aan frisheid inboet, bij KV Mechelen dat uit en thuis twee gezichten toont, of bij Lierse en Cercle Brugge die balanceren tussen hoop en wanhoop.

Zo dooft dit kalenderjaar onder het feeërieke licht van het naderende kerstfeest uit en werd er afgelopen zondag op het Sportgala nog maar eens herinnerd aan een memorabele voetbalzomer. De prijzen van Thibaut Courtois, Marc Wilmots, Divock Origi en de Rode Duivels tonen welk uitzonderlijk jaar 2014 was, ook al is de rook van de euforie al een tijdje weggeblazen.

Moeilijker wordt het om te bevestigen. Met Marc Wilmots die zich onverstoorbaar opstelt maar de twijfelt rond zich voelt, met tegenstanders die steeds beter een web spannen rond de kwaliteiten van de nationale ploeg. Aan Courtois zal het niet liggen. Hij trekt bij Chelsea de lijn van het WK gewoon door en geeft ook buiten het veld blijk van een grote persoonlijkheid. Zoals bleek toen hij na de vriendschappelijke wedstrijd van de Rode Duivels tegen IJsland kanttekeningen plaatste bij de instelling van een aantal spelers. Hij hoefde die woorden nadien niet af te zwakken. Als er iemand recht van spreken heeft, dan wel Thibaut Courtois. ?

DOOR JACQUES SYS

Dit is een competitie vol grilligheden.