April 2003: op het moment dat Marc Wilmots na lang wikken en wegen debuteert als trainer van Schalke 04, stappen de Rode Duivels in het vliegtuig naar Zagreb voor de belangrijke EK-kwalificatiewedstrijd tegen Kroatië. Het optimisme is groot in de op dat moment door Aimé Anthuenis geleide troepen. Met Thomas Buffel, Wesley Sonck en Emile Mpenza is er sprake van een gouden driehoek, ze gelden als de exponenten van een nieuwe generatie. Zagreb lijkt het ideale decor om de rijkdom van de Rode Duivels te tonen. In een natie die na de burgeroorlog zoekt naar zelfbevestiging, ademt de Balkanstad karakter en allure uit. De kathedraal staat in de steigers, verschillende gebouwen ruiken naar vers cement. De Rode Duivels stralen zelfverzekerdheid uit. Vragen waren er vooraf alleen over de doelman: na het afhaken van de geblesseerde Geert De Vlieger was dat Francky Vandendriessche, die op dat moment bij Moeskroen al 50 tegendoelpunten had geïncasseerd.

Maar de wedstrijd die voor een renaissance van het Belgisch voetbal moest zorgen, groeit uit tot een nachtmerrie: de Rode Duivels worden door de beweeglijke en technisch superieure Kroaten met 4-0 weggeveegd. Francky Vandendriessche is een vat vol twijfels, de verdediging een zeef, het middenveld verzuipt, de spitsen komen niet in het stuk voor, er zit geen gebondenheid in het spel, blind wordt het wapen van de lange bal gehanteerd. Niet eens een jaar na het WK van 2002 ligt de nationale ploeg in de touwen. Bij de nachtelijke terugkeer uit Zagreb vertelt een serene Aimé Anthuenis dat hij met deze ploeg aan het bouwen is. Hij vraagt geduld. Maar het bouwproces zal heel lang duren. Met af en toe een lichtstraal maar vooral veel duisternis.

Tien jaar na deze treurmars staat er nu in hetzelfde Zagreb weer een levensbelangrijke match geprogrammeerd. Marc Wilmots is sindsdien de vijfde bondscoach, maar de omstandigheden zijn niet meer te vergelijken. In de ploeg die toen in Zagreb speelde, stonden vier spelers die in het buitenland voetbalden. Daarbij niemand die in de Engelse Premier League onder contract stond. Nico Vaesen was toen de enige Belg die in de Engelse hoogste klasse actief was, als doelman bij het modale Birmingham City.

Van de 23 spelers die Marc Wilmots vorige week voor de wedstrijd in Kroatië selecteerde, voetballen er twintig in het buitenland, van wie twaalf in Engeland. De tijden zijn veranderd. Tien jaar geleden in Zagreb vertelde de toenmalige bondsvoorzitter Jan Peeters tijdens het traditionele persdiner nog maar eens dat de structuur van het bondshuis een modern beleid onmogelijk maakte, maar dat er toch werd nagedacht over een efficiënter communicatiebeleid. Sterker zelfs: er was met Louis Croonen, die verschillende topfuncties had bekleed in mediabedrijven, iemand aangesteld die alles zou doorlichten. De media, die nu zo het wierookvat bovenhalen, wisten niet wat ze hoorden.

Een ongezien feest zal er losbarsten als de Rode Duivels straks de Hel van Zagreb overleven en dit land echt weer gaat meetellen op de internationale voetbalkaart. Maar de successen van de nationale ploeg krijgen geen verlengstuk bij de clubs. Anderlecht lijkt alweer uitgeteld voor de Champions League, Zulte Waregem kreeg een rammeling in Kazan, RC Genk had de nodige moeite met het nietige FC Thun en de status van Standard in de competitie verbleekt bij de één op zes in de Europa League. Ook zeer weinig Belgische talent stond er bij de vier Belgische clubs aan de aftrap. Sterker zelfs: van de 54 spelers die in actie kwamen, waren er 30 buitenlanders.

Het zijn twee werelden met twee snelheden: talent komt alleen tot wasdom in het buitenland. Hier is het al jaren behelpen. Vooral de cijfers van Anderlecht, dat al lang roept weer te willen meetellen in Europa, zijn wat dat betreft veelzeggend: sinds de invoering van de Champions League speelde paars-wit vorige week woensdag tegen Olympiacos Piraeus zijn 62e wedstrijd. Voor de 35e keer werd er verloren, slechts elfmaal werd er gewonnen, achttien keer gelijkgespeeld. Van 186 mogelijke punten pakte Anderlecht er 49. Dat is 26 procent. Een ontluisterend rapport. ?

DOOR JACQUES SYS

Het CL-rapport van Anderlecht: 26 op 100.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content