Hoe lang zijn jullie al samen ?

“Sinds een jaar en een maand. We kwamen elkaar tegen op café in Zottegem. Vicky is toen een paar keer naar het voetbal in Zottegem komen kijken en een tijdje later heb ik al mijn moed verzameld om haar eens mee te vragen naar de cinema. Met een positief antwoord. Oef ( lacht).”

Wat voor iemand is Vicky ?

“Ze staat volledig achter mij en steunt mij door dik en dun. Ze zegt zelfs al lachend : ‘Wanneer we gaan samenwonen, zal ik nog uw boterhammekes moeten klaarmaken.’ Ik weet ook van Vicky dat ze enorm trouw is. Als ik nog maar over andere vrouwen praát, durft ze mij al eens scheef te bekijken. Ik vind dat een comfortabele gedachte, ik weet wat ik aan haar heb.”

Jullie wonen nog niet samen, hoe vaak zien jullie elkaar dan op een week ?

“In de week blijf ik bij mijn ouders slapen, maar tijdens de weekends zit ik meestal hier, bij Vicky’s ouders. Soms hebben we ook de woensdagnamiddag voor elkaar. We gaan nu stilaan zoeken naar iets in de buurt om samen te wonen. Vicky kijkt daar enorm naar uit, maar ik heb momenteel nog het gevoel dat we alletwee in het beste hotel verblijven dat er bestaat : thuis ! ( Vicky : “Ik ben 22 jaar, ik zou toch voor mijn 25e op eigen benen willen staan.”) En financieel is het voorlopig niet haalbaar, ik speel bij Gent nog steeds met een semi-profcontract.”

Je bent erg jong, wil je dan niet vaker kunnen uitgaan ?

“Neen, ik ben nooit iemand geweest die veel uitging. Als we op zaterdag een uitwedstrijd spelen, kan het wel eens gebeuren dat we na de wedstrijd met de ploeg op stap gaan. Je moet voor jezelf kunnen uitmaken in hoeverre je daartegen kan. Af en toe belt een vriend me op en dan gaan we hier in de buurt iets drinken. Ik vind dat er in Zottegem genoeg gerief is om uit te gaan. Dingen zoals de Carré zeggen mij niet veel, ik zal nooit zelf voorstellen om daar naartoe te trekken. Geregeld spring ik het supporterscafé van Zottegem binnen, tevens een supporters-lokaal van Anderlecht. Ik doe er mee aan de pronostiekwedstrijdjes. Maar heel die Anderlechtclan steunt mij. Toen we op Anderlecht speelden, stond daar vijftien man in het Anderlechtvak te supporteren voor mij.”

Wat doen jullie om te ontspannen ?

“Gewoon gezellig thuis zitten. Een dvd’tje huren en met een emmertje popcorn tegen elkaar liggen. Of gaan wandelen. Mijn ouders hebben een buitenverblijf aan de kust, in Bredene. Daar trekken we wel eens een weekend naartoe.”

Wat voor opvoeding heb je gehad ?

“Redelijk strikt, maar mijn ouders lieten toch genoeg vrijheid zodat ik kon doen wat ik wou. Ze benadrukten altijd dat uitgaan en voetballen niet samengingen. Ik moest keuzes maken. De hele familie is voetbalgek, mijn beide oma’s hebben me van klein af gevolgd. Elke thuiswedstrijd zit er wel tien man van onze familie in de tribunes.”

En je studies ?

“Ik heb pas vorig jaar mijn humaniora afgemaakt. Ik was niet echt een student en ben een paar keer blijven zitten. Voetbal is voor mij altijd belangrijker geweest. Tijdens de les zat ik vaak tekeningen te maken van ploegopstellingen. Ik hield alle statistieken van onze jeugdploeg in Zottegem bij. Ik plakte alle krantenknipsels in mijn studieboeken. Toen ze vroeger vroegen wat ik wilde worden, antwoordde ik al : profvoetballer.”

Zijn er andere sporten die je boeien ?

“In de zomer tennis ik veel en snookeren doe ik ook vaak. Op de club spelen we meestal pool. Momenteel zijn we aan een toernooitje bezig – met 5 euro inzet – maar ik ben al in de kwartfinale uitgeschakeld door Matthieu Verschuere. Ivica Jarakovic zal dat toernooi wel winnen, hij is ongelooflijk goed.”

door Matthias Stockmans