Met Club Brugge, Cercle Brugge, SV Zulte Waregem, KV Kortrijk en SV Roeselare levert West-Vlaanderen dit seizoen vijf clubs aan de Jupiler Pro League. Hoe gezond is de sterke concentratie van eersteklassers in de kustprovincie?
Club Brugge
Kleuren: blauw-zwart – Stamnr.: 3
Plaats in de rangschikking: 3de
Budget: 19 miljoen euro
Aantal abonnees: 22.645
Gemiddelde publieke belangstelling: 26.181
Stadioncapaciteit: 28.474
Inwoners Groot-Brugge: 117.073
In de eerste klasse sinds: 1959
“Wij zitten niet in de unieke positie waarin bijvoorbeeld Standard in Wallonië verkeert, maar het is toch gebleken dat Club Brugge opmerkelijk kan groeien”, zegt Filips Dhondt, general manager van Club Brugge. “Het is frappant dat alle West-Vlaamse en ook de meeste Oost-Vlaamse clubs elk seizoen als een van hun desiderata bij de kalendervorming opgeven dat ze niet gelijktijdig met ons willen thuisspelen. Dat zegt veel over onze impact.
“Natuurlijk nemen die andere clubs ook een stuk potentieel van ons af. Er zijn bedrijven die geen keuze maken: ze spreiden hun budget of ze stellen er gewoon geen ter beschikking van het voetbal.
“In heel Wallonië zijn er maar vijf eersteklassers. Nu al staat Standard er ook geografisch op eenzame hoogte. De dichtstbijzijnde club is Charleroi. Gezien de financiële problemen van Moeskroen en het degradatiegevaar voor Bergen en Tubeke is het niet uitgesloten dat er volgend seizoen nog maar twee eersteklassers zijn in Wallonië.
“Standard bekleedt een enorme luxepositie. Ten eerste: commercieel, wat betreft publiek en bedrijven. Ten tweede: politiek. Zie welke hooggeplaatste politici en andere vips er meereisden naar Braga. Standard overstijgt alle partijgrenzen, Wallonië is Standard de Liège. Dat maakt ook heel veel mogelijk in dossiers die voor Club heel gevoelig liggen. Niemand in Wallonië zal de ontwikkeling van Standard durven af te remmen. En ten derde: de media. De pers behandelt Standard met een sympathieke ondertoon, voel ik, Vlaamse clubs worden veel kritischer beoordeeld.
“Club Brugge bevindt zich in een heel andere situatie. We zitten alleen al in West-Vlaanderen met vijf eersteklassers, met Moeskroen op de provinciegrens, met Gent op amper 50 kilometer en zonder hinterland richting Noordzee. Het is zoals Eddy Vergeylen, de vroegere voorzitter van KV Oostende, ooit zei: ik zag nog nooit een kabeljauw in de tribune zitten. In die zin kan je concluderen dat we met minder clubs in de buurt nog veel sterker zouden kunnen zijn.
“Maar we hebben geen antigevoelens en ook geen plannen om concrete samenwerkingsverbanden met andere West-Vlaamse clubs op te zetten. We focussen op onze eigen ambities en projecten, we zullen proberen vanuit onze eigen sterkte verder te werken. Dat we twee jaar geleden tot populairste merk van België werden verkozen, is een enorme indicator van het potentieel van deze club.
“Waarom pushen we zo hard dat stadiondossier? Omdat we in het Jan Breydelstadion niet meer kunnen groeien. Momenteel zitten we met een bezettingsgraad voor het thuispubliek van 95 procent. We kunnen alleen nog onoverdekte plaatsen en plaatsen met slecht zicht op het veld aanbieden. De aanrijroutes zijn slecht, we beschikken maar over 600 parkeerplaatsen voor meer dan 26.000 toeschouwers en 450 businessseats is in vergelijking met Anderlecht, Standard en Genk ontzettend weinig.
“Dat het dossier zo lang bij de Vlaamse regering blijft liggen, is een groot probleem, want op dit moment stagneren we. We kunnen ons potentieel niet ten volle benutten. We zijn sterk en stabiel, maar alleen met dat nieuwe stadion kunnen we nog een grote stap vooruitzetten.”
SV Zulte Waregem
Kleuren: rood-wit-groen – Stamnummer.: 5.282
Plaats in de rangschikking: 5de
Budget: 6,5 miljoen euro
Aantal abonnees: 4600
Gemiddelde publieke belangstelling: 6700
Stadioncapaciteit: 8500
Inwoners Groot-Waregem: 35.963
In eerste sinds: 2005
“Uit een onderzoek naar de marktpositie van Zulte Waregem is gebleken dat er voor deze club een autonomie is weggelegd die op lange termijn een plaats in de eerste klasse kan garanderen”, zegt Vincent Mannaert, algemeen manager van Zulte Waregem. “‘Autonomie’ is daarin gedefinieerd als: onafhankelijk van de prestaties van de dichtbijgelegen clubs. Top tien is realistisch, top vijf niet.
“Daaraan werd een aantal voorwaarden gekoppeld. Eerst en vooral is dat trachten financieel gezond te blijven. Dat kan alleen als je een goede, professionele sportieve werking uitbouwt en ook commercieel de grens opzoekt van wat potentieel haalbaar is.
“Ons pijnpunt is voornamelijk de verouderde accommodatie met een atletiekpiste rond het veld. Omdat we vaststelden dat we sportief goed werkten en er zelfs in de bestaande infrastructuur in slaagden 800 bedrijven aan ons te binden, maakten we van het stadiondossier een absolute prioriteit.
“Een nieuw stadion moet ons de mogelijkheid bieden om budgettair nog te kunnen groeien. Nu zitten we stilaan aan ons plafond, maar dat brengt ons niet in de problemen omdat we gezond zijn en de voorbije drie seizoenen gemiddeld als negende eindigden.
“Een gemiddelde van 6700 toeschouwers is voor Waregem een historisch record. Om te groeien moeten we een nieuw publiek aantrekken. De gemiddelde toeschouwer van Zulte Waregem is tussen 35 en 55 jaar, mannelijk en komt alleen of met vrienden. Door de multifunctionaliteit van een nieuw stadion van 12.000 zitplaatsen uit te spelen, willen we meer jonge mensen en meer gezinnen aanspreken. We hopen in 2010 met de bouw te kunnen starten. Het is een provinciaal project en voor de financiering doen we een beroep op het ondernemerschap.
“We zitten hier in een economisch zeer actieve en dynamische regio. Die grote bedrijvigheid en interactie verklaren ook grotendeels waarom het mogelijk is dat er vijf West-Vlaamse clubs in eerste spelen.
“Een voordeel ten opzichte van Kortrijk en Roeselare is dat er voor ons ook in Oost-Vlaanderen een belangrijk wingebied ligt. Nu al rekruteren we abonnees tot in Geraardsbergen en Oudenaarde. De mentaliteit daar sluit beter aan bij die van onze streek dan bij die van de stad Gent.
“SV Waregem was een lokale club, Zulte Waregem is een regionale, interprovinciale fusieclub tussen stedelijke gebieden. We sloten een samenwerkingsakkoord met zowel de West-Vlaamse als de Oost-Vlaamse regionale televisie en we onderhouden contact met gouverneur Paul Breyne van West-Vlaanderen én met gouverneur André Denys van Oost-Vlaanderen. Bovendien rekruteren wij na Genk het grootste aantal supporters binnen een kleine straal. Dat betekent dat de binding met de Groot-Waregemnaar nog altijd zeer groot is. Het is een belangrijke troef vanuit die kern te kunnen werken, het biedt stabiliteit op lange termijn.
“Kortrijk ligt op amper twintig kilometer, gezien de grote rivaliteit is dat voor ons een topmatch extra. In april zal ons stadion voor hun komst weer vollopen. Liever tegen hen dan tegen Brussels of STVV.
“Mochten we in Zuid-West-Vlaanderen ooit de krachten bundelen met de ambitie top vijf te worden, dan zou dat betekenen dat die grote fusieclub er Anderlecht, Standard, Genk, Club Brugge of Gent uit zou moeten spelen. Dat zou een moeilijke strijd worden. Het alternatief is zoals nu: op gezonde basis voor de zesde, zevende plaats spelen en occasioneel stunten in de beker van België of met een topvijfpositie. De noodzaak om te fusioneren is er dus niet.”
Cercle Brugge
Kleuren: groen-zwart – Stamnr.: 12
Plaats in de rangschikking: 7de
Budget: 6,5 miljoen euro
Aantal abonnees: 6500
Gemiddelde publieke belangstelling: 10.000
Stadioncapaciteit: 28.474
Inwoners Groot-Brugge: 117.073
In eerste sinds: 2003
“Ons geval is heel specifiek omdat we in dezelfde stad zitten als Club”, zegt Yvan Vandamme, managing director van Cercle Brugge. “Is dat leefbaar? Het was mijn eerste vraag toen ik benaderd werd om bestuurder te worden. Puur macro-economisch en theoretisch gezien misschien niet, maar na 100 jaar wijst de praktijk uit dat het in werkelijkheid nog altijd gaat.
“Onze abonnees komen bijna allemaal uit het arrondissement Brugge. Club is onze grootste concurrent. Zulte Waregem en Kortrijk zijn een andere regio, dat is net als Gent een halfuur rijden. Roeselare is anders. We voelen dat we qua publiek en sponsors soms in dezelfde vijver vissen.
“Blijkbaar slagen wij er toch in om onszelf in die configuratie een plaats te geven. De laatste jaren evolueert dat zelfs heel goed. We beseffen ook wel dat we dat enkel kunnen doen door goede sportieve prestaties maar ook door ons qua identiteit en manier van aanpakken zo veel mogelijk te differentiëren van de anderen, vooral Club.
“Vijf, zes jaar geleden vergeleken we ons altijd met een kleine middenstander die moet opboksen tegen de grote winkelketen en ook goed kan leven door een ander kwaliteitsproduct voor een specifieke doelgroep te leveren. Wat wij proberen te doen, is een Cercleproduct bouwen op basis van een viertal pijlers waaraan bijna alle beslissingen getoetst worden.
“Ten eerste: een Brugs imago. We profileren ons als een Brugse ploeg, onder andere door het logo van de stad Brugge op onze shirts te zetten én door met de stad een heel goede samenwerking te onderhouden.
“Ten tweede: aandacht voor de jeugd. Er is bij Cercle meer doorstroming van jeugdspelers dan bij andere ploegen. In de A-kern van 26 contractspelers zitten er twaalf die nog bij onze jeugd speelden. De samenwerking met de Brad Friedel Academy (VS) is hiermee niet in contradictie, maar moet daarentegen onze jeugdopleiding een extra nieuwe dimensie geven.
“We nemen ook gerichte acties die ons jeugdimago versterken, zoals die wedstrijd via de scholen om een nieuw Cercleshirt te ontwerpen. We hebben zeer veel jonge en ook veel vrouwelijke supporters.
“Ten derde: een familiaal karakter, een gemoedelijke sfeer, ludiek, geen problemen op het vlak van veiligheid.
“Ten vierde: een sterke verbondenheid met het sociaal-maatschappelijke. Cercle is altijd meer geweest dan een voetbalploeg die in eerste speelt. De laatste jaren zijn daar enkele sociale projecten bijgekomen, zoals de samenwerking met De Sleutel (www.desleutel.be). In de contracten van onze spelers staan clausules waarin ze zich ertoe verbinden om minstens twee uur per week beschikbaar te zijn voor maatschappelijk werk.
“Bepaalde sponsors associëren zich daar gemakkelijker mee. Onze nieuwe hoofdsponsor is daar een prachtig voorbeeld van. ADMB staat ongeveer voor dezelfde waarden als Cercle: Brugs, sociaal, gemoedelijk.
“Ik denk dat we door die bewuste differentiatie op het vlak van profiel een bepaalde niche in de markt aanspreken en daar is onze leefbaarheid op gebaseerd. Zo simpel is het. Natuurlijk blijven de sportieve prestaties dé basis voor aantrekkingskracht. Onze ambitie is om elk seizoen in de linkerkolom te eindigen, zo dicht mogelijk aan te sluiten bij de top vijf en een extraatje te brengen in de beker. Een voetbalclub blijft altijd afhankelijk van factoren die je niet in de hand hebt, maar ik denk dat we qua structuur nu toch een grotere stabiliteit creëerden. Op elk niveau trokken we mensen aan die wat meer stevigheid geven aan de organisatie.
“Voor de samenstelling van onze spelersgroep investeren we vooral in continuïteit en spirit. De belangrijke transfers blijven voor ons de verlenging van de contracten van spelers die van grote betekenis zijn zowel op het veld als in de kleedkamer. We zijn geen duiventil.”
KV Kortrijk
Kleuren: rood-wit – Stamnr.: 19
Plaats in de rangschikking: 11de
Budget: 3,5 miljoen euro
Aantal abonnees: 2672
Gemiddelde publieke belangstelling: 5500
Stadioncapaciteit: 9500
Inwoners Groot-Kortrijk: 73.941
In eerste sinds: 2008
“Van de vijf West-Vlaamse clubs in eerste zijn wij de laatste die er bijgekomen is, dus mogen we niet klagen dat er nog vier andere zijn”, zegt Patrick Turcq, algemeen manager van KV Kortrijk. “Is dat goed of niet? Ik stel vast dat de wedstrijd tegen Zulte Waregem tot nu toe onze op een na beste recette opleverde. Alleen Anderlecht lokte nog iets meer volk. Ik verwacht dat tegen Club Brugge het stadion voor het eerst helemaal uitverkocht zal zijn en tegen Cercle en Roeselare kwamen meer mensen kijken dan tegen Bergen en Genk. Grote rivaliteit is er alleen met Zulte Waregem. Als Roeselare wint of verliest, dan ligt daar in Kortrijk niemand wakker van. Of een degradatie van Roeselare ons meer toeschouwers en sponsors zou opleveren, weet ik niet. Ik zeg alleen: ik speel liever twee keer tegen Roeselare dan tegen Sint-Truiden. De meeste Kortrijkzanen die elders naar het voetbal gaan kijken, zijn overigens abonnees van Anderlecht en Club Brugge. Volgens mij is de eerste klasse voor alle vijf de West-Vlaamse clubs leefbaar. Roeselare kent alleen problemen omdat er te veel transfers mislukten.
“Momenteel is ons budget het kleinste van de Jupiler Pro League. Willen we een stabiele eersteklasser worden, dan moet het stelselmatig opgetrokken worden. Er zit nog heel veel rek op ticketing en sponsoring. Volgend seizoen moeten we 1000 abonnees meer tellen. De uitdaging is in eerste instantie om de eigen stad te mobiliseren, om zo veel mogelijk te halen uit de 100.000 inwoners van het Kortrijkse, maar ook de streek richting Ieper is voor ons een wingebied.
“Via gerichte acties zullen we proberen bedrijven en cliënteel naar ons stadion te lokken én ze aan KVK te binden. Een van onze shirtsponsors is Forum Invest, de bouwpromotor van het nieuwe winkelcentrum K in Kortrijk. Dat wordt ‘klein Wijnegem’, dat zal de stad een boost geven en daar moet ook de club beter van kunnen worden.
“Als we de club systematisch kunnen uitbouwen, zullen we in het Guldensporenstadion op een dag aan onze limiet zitten. De optie om dan binnen vier à vijf jaar een nieuw stadion van 12.500 of 15.000 zitplaatsen met veel meer comfort en horecafaciliteiten te bouwen, is er een die leeft en waarvoor ik bij de stad al veel goodwill ervaar. Op het sportieve vlak is KVK voor de stad het grootste uithangbord.
“Het voetbal leeft weer enorm in Kortrijk, dat zie je ook aan het rood-wit in de scholen. Drie jaar geleden verkochten we voor 5000 euro merchandising, nu waren er halverwege het seizen al 2000 sjaals de deur uit. Het is te wijten aan het sportieve succes dat de voorbije jaren werd opgebouwd, maar ook aan het zaterdagavondvoetbal. De studenten komen eerst naar het voetbal kijken en gaan daarna pinten pakken. Hun lief komt graag mee, want op het veld is er spektakel en errond ambiance. Die staantribune met de spionkop achter de goal is een fantastisch gegeven, dat wordt zoals Malinwa.
“Kortrijk is een rijke stad. Vroeger had de club een middenstandspubliek. Nu zijn we een volksclub aan het worden, maar ook de middenstand komt. We moeten alleen nog de burger naar hier zien te krijgen.”
SV Roeselare
Kleuren: wit-zwart – Stamnr.: 134
Plaats in de rangschikking: 17de
Budget: 5,8 miljoen euro
Aantal abonnees: 3760
Gemiddelde publieke belangstelling: 5000
Stadioncapaciteit: 9593
Inwoners Groot-Roeselare: 56.547
In eerste sinds: 2005
“Vijf West-Vlaamse clubs in eerste is alleen mogelijk omdat iedereen hier terugkoppelt op zijn eigen regio”, zegt Antoine Van Eeckhout, voorzitter van SV Roeselare. “Een grote regionale fusie is in het verleden altijd afgesprongen op een stuk ijdelheid van de betrokken personen. Hoewel er ook politiek wat strijd is tussen Brugge, Roeselare en Kortrijk, met drie burgemeesters die zich sterk profileren, denk ik dat ook de politici wel zouden volgen, mocht de industrie iets overkoepelends creëren. Noodzakelijk is ook dat de verenigingen echt voelen dat er een meerwaarde uit te halen is.
“In Roeselare lag ik mee aan de basis van de fusie tussen SK en FC en wat gevoeligheden betreft, is zo’n operatie niet te onderschatten. Als je het opdringt, zal het niet lukken. Het is een proces dat van binnenuit moet groeien.
“Ik ken de toekomst niet, maar ik ben ervan overtuigd dat ook SV Roeselare zijn plaats heeft in eerste. Misschien zijn wij in West-Vlaanderen de vereniging met de minste traditie en uitstraling, maar zijn dat nu dé parameters?
“Geografisch bekeken profileren wij ons naar het noorden tot en met Tielt en de streek Ieper-Diksmuide en naar het zuiden tot en met Izegem en Ingelmunster. Met de Westhoek ligt daar voor ons een heel gebied open. Dat moet een rekruteringsbasis zijn.
“We zijn ook geen gemeente van maar 15.000 inwoners, hier zit toch wel wat samen. Economisch zijn we een boostende regio. Roeselare is het mekka van de kmo, maar zonder dat ze het allemaal willen uitschreeuwen. De beleving is groot, maar anders. Een Roeselarenaar kan zich aanpassen en is een partner met wie ze zich in zijn provincie gemoedelijk voelen. Onze mentaliteit sluit zeer goed aan bij die van de Westhoek. Nu al komen er redelijk wat jeugdspelers van die kant, een van onze busjes gaat ze daar elke trainingsdag ophalen. We koesteren de jeugd, het is ons kloppend hart.
“Onze sponsors zijn allemaal mensen van de streek. Het voordeel daarvan is dat er een grote betrokkenheid is bij en een identificatie met de ploeg. Het zijn echt partners met wie er ook een uitwisseling is op het niveau van beleid en transfers. Ze gebruiken ons niet louter als platform, ze helpen het mee uitbouwen. Als je sterk staat in eigen regio en ook op het sportieve vlak verwachtingen creëert, is het gemakkelijker om jouw product ook op nationaal niveau te verkopen.
“Wij staan of vallen ook niet met één man, we werken in team. Communicatie op alle niveaus vind ik het belangrijkste van de hele vereniging. Ik probeer dat nu enorm te structureren, want als het slecht gaat, moet de structuur er staan.
“Als we niet slagen, is het omdat we dit seizoen problemen kenden op het veld. Los daarvan zit alles hier wel klaar. Financieel kunnen we het aan. Dit seizoen zijn er wat minder abonnees, stagneert de publieke belangstelling een beetje, maar als je hier zesde of zevende kunt spelen, zitten er elke thuismatch gegarandeerd 6 à 7000 man. Mochten we ons kunnen redden, dan zal dat een nieuwe boost geven. Dan wordt de verdere uitbouw van het stadion een gespreksonderwerp met de stad, want eigenlijk kan je het in eerste niet maken dat de bezoekende supporters in de regen staan.
“Degraderen we, dan is alles aanwezig om terug te keren. De organisatie, de omkadering, de drive. Alles blijft. Bij Sint-Truiden en Lierse is de beleving toch ook goed? Ik ben ervan overtuigd dat zelfs in tweede ons nieuwe businessgebouw selfsupporting kan zijn. Het is een platform waarop heel de regio vertegenwoordigd is en ik hoor vaak dat je nergens in eerste zo goed kunt eten als hier.” S
christian vandenabeele – beelden: reporters
