Georges Leekens zal het ons ongetwijfeld vergeven, maar neen, we kwamen zaterdag niet onder de indruk van zijn Club Brugge, dat won in Charleroi en met zes op zes de stand aanvoert. Maar dat hoeft ook niet, het is nog vroeg op het seizoen en iedereen is duidelijk nog in vakantiestemming. Tenminste, dat hopen we voor de penningmeester van de Carolo’s, want als de matige aanwezigheid voor een topper bij de eerste thuiswedstrijd ter gelegenheid van de terugkeer in eerste klasse, net geen 5700 bezoekers, een signaal is voor de rest van het seizoen, zullen ze daar veel zwart brood eten in, excusez-nous le mot, de mijnstreek.

Neen, veel enthousiaster waren we een paar uur later, tijdens de 10.000 meter op de Olympische Spelen in Londen. Voor de gelegenheid hebben we die gevolgd op de BBC, qua beleving toch nog steeds dat tikkeltje intenser. Zeker omdat het voor de Engelsen om een thuiswedstrijd gaat. En zeker op een dag dat het hen meezat, ondanks de uitschakeling van hun matig voetballende olympische ploeg. Toen de tien kilometer startte, hadden ze zaterdag al vijf keer goud gepakt. En dan liep de favoriet op dat lange nummer, Mo Farah, nog in hun kleuren, ook al is de man van Somalische afkomst.

Ze zullen het ons niet kwalijk nemen, hopen we – de turners, zwemmers, hockeyers, badmintonners of judoka’s – dat ons enthousiasme voor de Spelen pas echt stijgt met de atletiekwedstrijden. Tussen haakjes: vandaar misschien ook de matige belangstelling in Charleroi voor het voetbal, het is nog vakantie en op televisie zijn er de Spelen.

Turnen, duiken, jumping, roeien,… we kijken er graag naar, maar kriebels bezorgt het ons niet, omdat we weinig vergelijkingsmateriaal hebben. In de atletiek wel. We lopen zelf een beetje, nu en dan een wedstrijdje, en zien geregeld van dichtbij hoe in de club anderen afzien als beesten, tot en over het randje van de misselijkheid, om hun tijden te verbeteren. In de volledige anonimiteit van een donkere herfst- of winteravond, zonder dat het een centiem oplevert. En dan leef je toch nog iets meer mee dan bij andere sporten.

Het was genieten, tijdens de tien kilometer. Voor de meesten onder u wellicht saai, al dat rondjes malen. Maar de BBC-commentatoren gaven voortdurend tussentijden door en die deden onze tenen kriebelen. Rondetijden van 64, 65, een enkele keer 66 seconden. Ze noemden het een “relatief trage race, in het voordeel van Mo, die beschikte over een verschroeiende laatste ronde.”

Traag? Ik daag de gemiddelde jogger onder u uit. Loop eens een rondje in 65 seconden op een atletiekpiste. Traag is een relatief begrip, zelfs voor de geoefende jogger. Oké, het zijn profs en ze zijn veel jonger, en wellicht drinken ze zelden alcohol, tenzij na afloop van een wedstrijd. Maar toch. Vandaar onze bewondering, voor alle sporters in Londen in het algemeen, maar voor de atleten op de piste toch in het bijzonder. De laatste ronde van Farah werd afgeklokt in 53 seconden… Na 9600 meter. Probeert u dat maar even te benaderen. Gezien hoe misselijk de Amerikaan Galen Rupp, die zilver won, net na de aankomst was? En hoe Farah neerzeeg? Respect!

We beloven het plechtig. Het voetbal, waar we zaterdag niemand zo diep zagen gaan, krijgt na komend weekend wel opnieuw onze volledige aandacht. Deze week helaas even iets minder, ook al kennen we onszelf en kijken we zaterdag reikhalzend uit naar wat Zulte Waregem, onder impuls van een zeer sterk duo LeyeBerrier, in Beerschot vermag. Veel meer dan de zes op zes van Club tegen de twee nieuwkomers maakt de start van de ploeg aan de Gaverbeek op Standard en thuis tegen AA Gent indruk. Stevig, georganiseerd en scherp. Met naast Leye en Berrier ook de wedergeboorte van twee jongeren overgehouden aan het tijdperk KalezicLemic: Trajkovski en Hinostroza, twee nieuwe smaakmakers in de dop.

Maar eerst zijn er nog Europese duels, waarin Club Brugge, RC Genk en AA Gent het vorige week niet makkelijk hadden. Bij Gent zoeken ze duidelijk nog naar nieuwe smaakmakers, na de zware sportieve aderlating van de zomer. Bouwen aan een stadion én een ploeg op hetzelfde moment, lijkt ook daar van het goeie te veel. Het maakt van de ploeg, die vorige donderdag Europees wel veel beter speelde dan zondag, een zwakker geheel. Geen schande, het overkwam ook anderen in volle bouw, maar misschien moeten de sportieve ambities wel even worden bijgestuurd. Tijdelijk.

DOOR PETER ‘T KINT

Loop eens een rondje in 65 seconden op een atletiekpiste.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content