Dat Dominique D’Onofrio niet de uitverkoren trainer van het Standardpubliek is, is een understatement. Of voormalige publiekslieveling Sergio Conceição het tij kan keren, is echter nog maar de vraag.
Er werd geen enkele ruchtbaarheid gegeven aan het nieuws, alsof het een stiekeme beslissing van het Standardbestuur betrof. Een paar regeltjes op de website van de club, maar (nog) geen persconferentie. En dat voor een beslissing die in belangrijke mate de toekomst van het anders zo praatgrage Standard zal bepalen. De reden voor die geheimdoenerij is eenvoudig: het onderwerp ligt gevoelig bij de Rouches, als het al geen taboe is. We hebben het immers over de contractverlenging van … Dominique D’Onofrio. De man die in februari overnam van Laszlo Bölöni ziet zijn periode als interim-hoofdtrainer dus verlengd. Mogen we daaruit afleiden dat broer Luciano D’Onofrio van bij het begin een plan op lange termijn voorzien had met zijn broer? Nu zeggen dat Standard voor het eerst sinds lang kiest voor continuïteit zou raar zijn. Je kunt het als bestuur immers niet maken om te spreken van continuïteit wanneer de supporters het voorbije seizoen zowat het slechtste Standard in jaren gezien hebben. Vandaar de aanstelling van Sergio Conceição. De Gouden Schoen van 2005 was altijd al de chouchou van het publiek en keert na een korte periode in Saudi-Arabië en een iets langere periode (twee jaar) als speler en later technisch directeur bij het Griekse PAOK Saloniki terug naar het Belgische voetbal.
Ongenoegen
De resultaten van Dominique D’Onofrio in 2010 waren al bij al mager. Hij pakte met Standard 12 punten uit 10 wedstrijden (ofwel 1,2 punten per match) tegenover 35 punten uit 24 wedstrijden (ofwel 1,45 punten per match) voor Bölöni. Zelfs de kwalificatie voor play-off 1 bleek een onoverkomelijke hindernis voor D’Onofrio en de zijnen. De enige (grote) pluim die Dominique op zijn hoed mag steken, is die voor het Europese parcours van de Rouches. In Europa kon D’Onofrio zich met Standard als underdog presenteren. Een stijl die hem wel ligt. Maar ook een stijl die niet meer werkt in de Belgische competitie, waar Standard sinds de twee recente titels veel meer topteam dan gevaarlijke outsider is.
De contractverlenging van D’Onofrio deed heel wat wenkbrauwen fronsen. Niet in het minst bij de supporters, die D’Onofrio nooit echt hebben weten te appreciëren. Sla er de chatfora maar op na. Vorige week verscheen er een peiling op rscl.be (de niet-officiële site van Standard) waarin 82,38 % van de ondervraagden aangaf tegen de contractverlenging van DD te zijn. De commentaren spreken boekdelen. Op in totaal 35 pagina’s spuien de supporters hun onvrede. Ze vinden dat hen onrecht is aangedaan. “Veel fans zijn tegen de keuze voor D’Onofrio”, zegt Tony Russo, sinds vele jaren abonnee en een van die trouwe forumbezoekers. “Ook voor de communicatie van de club hebben we geen goed woord over. We plannen een symbolische actie op de dag van de persconferentie om ons ongenoegen – nog voor aanvang van het seizoen – te uiten. Een herhaling van vorig seizoen kunnen we echt niet aanvaarden.”
“Ik wens niet te reageren op eventueel ongenoegen bij de supporters”, antwoordt de woordvoerder van Standard, Sacha Daout. “Voor de persconferentie wachten we gewoon tot Sergio terug in België is.”
Alleenheerschappij
D’Onofrio mag dan al niet hetzelfde visitekaartje kunnen voorleggen als MichelPreud’homme en behaalde niet zulke goede resultaten als Bölöni, één ding moet je hem nageven: DD zette Standard tijdens zijn vorige periode als hoofdtrainer (2002-2006) weer op de rails. Waarom klikt het dan toch niet tussen D’Onofrio en de Standardfans?
We keren even terug naar 5 mei 2006: het seizoen eindigt op een valse noot – met een verlieswedstrijd tegen AA Gent – waardoor Standard op vijf punten van Anderlecht eindigt. Toch had het Standardbestuur een viering voor het behalen van die knappe tweede plaats voorbereid. Dominique D’Onofrio komt als eerste op het podium, maar wordt meteen uitgejouwd en krijgt zowaar enkele graszoden naar het hoofd geworpen. DD maakte meteen rechtsomkeer en sinds dat incident kwam het nooit meer goed tussen D’Onofrio en de supporters. Toch?
“Als we kijken naar de resultaten die Standard neergezet heeft onder het bewind van Dominique, kunnen de fans niet anders dan teleurgesteld zijn”, aldus Russo. “Op vier jaar tijd behaalden we niet één prijs. Zijn grootste wapenfeit was de 1-4-zege tegen Anderlecht. Dat hij aangesteld werd als interim-coach na het vertrek van Bölöni, daar konden we nog mee leven. Maar dat hij ook de komende seizoenen nog zal blijven, kunnen we niet aanvaarden. En daarmee vallen we niet de persoon, maar wel de trainer aan. We houden niet van zijn manier van spelen. Die lange ballen zijn wat mij betreft niet aan Standard besteed. Elke Luikenaar weet dat D’Onofrio hier niet geliefd is. Het is mij een raadsel waarom het bestuur hem dan toch nog eens voor de leeuwen werpt.”
Niet alleen Dominique, maar ook Lu-ciano D’Onofrio wordt met de vinger gewezen. Luciano werd de voorbije jaren vaak opgehemeld door de fans, maar het voorbije abominabele seizoen heeft ook zijn populariteit een flinke knauw gegeven. “Er is niets gedaan om het succes te bestendigen”, besluit Russo. “En als dan nog DD van onder het stof gehaald wordt als opvolger van Bölöni, dan heb je als supporter wel het gevoel dat je vijf jaar terug in de tijd wordt geslingerd.”
Standard is zich wel degelijk bewust van het weinig populaire imago van DD. Net daarom schermt Luciano zijn broer quasi perfect af van de media sinds hij weer hoofdtrainer is. Ondanks de gespannen relatie van Dominique met de fans heeft Lu-ciano er blijkbaar nooit aan gedacht om een andere trainer te zoeken voor volgend seizoen. Hij is er immers van overtuigd dat zijn broer de kwaliteiten heeft om met Standard de titel te behalen. En in dat geval is de alleenheerschappij van de D’Onofrio’s compleet.
Eerste weigering
Op weg naar een eerste prijs kan Dominique D’Onofrio wel een goede gezel gebruiken. Daarvoor werd in eerste instantie aan Stéphane Pauwels gedacht. Tijdens een eerste gesprek op 25 april in de marge van Luik-Bastenaken-Luik werd een constructie geopperd met D’Onofrio als hoofdtrainer, Jean-Françoisde Sart als hulptrainer en Pauwels als technisch directeur. “Pauwels is populair en net daarom wilde Luciano hem erbij. Als het wat minder draaide, zou Pauwels de supporters kunnen sussen”, verklaart een clubmedewerker. Dat Pauwels geen ervaring heeft bij een grote club en dat hij na zijn vertrek bij La Louvière in 2005 niet meer actief is geweest in het voetbal, veranderde niets aan Lu-ciano’s keuze. Pauwels twijfelde en legde het voorstel uiteindelijk naast zich neer, vooral omdat hij besefte dat hij niet zou kunnen wegen op het beleid. Bij Standard is er maar één man die alle beslissingen neemt en dat is Luciano D’Onofrio. Die rolverdeling verklaart meteen ook hoe het komt dat Standard niet eens over een scoutingapparaat beschikt.
Na het afzeggen van Pauwels kwam Marc Wilmots in beeld. Die heeft een goede band met Luciano. En ook hij past perfect in het plaatje van populaire bliksemafleider. De vraag is alleen of Luciano Wilmots wel in het gareel had kunnen houden. Uiteindelijk sprongen de onderhandelingen af na een discussie over de duur van het contract. Standard heeft de gewoonte om contracten van één jaar voor te stellen, maar dat vond Wilmots niet passen bij de functie van technisch directeur – die toch in dienst wordt genomen om een beleid op lange termijn te voeren.
Gelukkig diende de oplossing zich in zekere zin op een presenteerblaadje aan. Een paar weken geleden waren de broers D’Onofrio uitgenodigd op het afscheidsfeest van Sergio Conceição. Ergens halverwege het feest vroeg Luciano aan Sergio of hij zin had in een job bij Standard. Alleen ging het plots niet meer over de functie van technisch directeur, maar over de job van hulptrainer. Luciano is immers nooit fan geweest van hulptrainer De Sart. De Sart toonde zich niet de crisismanager die Standard bijwijlen nodig heeft. Maar dat hij ontegensprekelijk kwaliteiten heeft, ziet ook Luciano en daarom stelde hij hem voor om directeur van de jeugdopleiding te worden. De Sart vroeg bedenktijd. Want het aanvaarden van die functie zou betekenen dat hij zijn job in de bankwereld moet opgeven. Is het dat allemaal wel waard voor een contract van amper een jaar?
Conceição’s beslissing liet minder lang op zich wachten, maar ook over zijn aanstelling is er geen eensgezindheid onder de supporters. “Conceição het idool van de supporters? In de periode dat we geen prijzen pakten misschien ja. Hij was het symbool van de generatie die geen titels won. Sinds zijn vertrek stonden er andere jongens op en zij pakten wel prijzen. Zij zijn onze idolen nu”, vertelt een lid van supportersclub PHK.
“Conceição heeft zijn wil om altijd en overal te winnen destijds goed weten over te brengen op zijn ploegmaats,” vervolgt Russo, “maar op sportief vlak heeft hij Standard te weinig bijgebracht.” Op korte termijn zal Conceição de ingedommelde talenten weer wakker schudden, maar het valt te vrezen dat zijn aanstelling op lange termijn een negatief effect zal hebben op de doorstroming van de (mentaal minder sterke) jongeren. “Ik ben vooral bang dat Sergio de groep nerveuzer zal maken door zijn gedrag op en naast de bank”, bekent Russo.
door stéphane vande velde – beelden: reporters
We vallen niet de mens maar de trainer Dominique D’Onofrio aan. Wij houden niet van zijn manier van spelen. Tony Russo
We plannen een symbolische actie op de dag van de pers-conferentie om ons ongenoegen te uiten. Tony Russo
