We hebben het geprobeerd, maar een strategie valt er écht niet te ontdekken achter de aanstelling van John Bico als sportief manager van Antwerp. De storm van reacties brengt CEO Patrick Decuyper in een moeilijk parket: als de oudste club van het land nu weer niet naar eerste klasse zou promoveren, wordt hij volstrekt ongeloofwaardig.
Het is alsof Patrick Decuyper de risico’s zoekt en soms op een andere planeet toeft. Door nieuwe wegen te bewandelen probeert hij zijn weg te maken in het voetbal, door out of the box te denken, zoals hij dat graag formuleert. Zo was het al in zijn periode bij Zulte Waregem. Drie jaar geleden, net nadat de club tweede was geworden, lekten zijn plannen uit om met Zulte Waregem naar Antwerpen te verhuizen. Dat leidde bijna tot een volksopstand. Decuyper had zich daar compleet op misrekend en veranderde razendsnel het geweer van schouder.
Wat later ontstond de indruk dat Decuyper zich liet gijzelen door John Bico, de zaakwaarnemer van Thorgan Hazard. In ruil voor een verlengd verblijf aan de Gaverbeek moest de jongere broer van Eden onder meer de aanvoerdersband dragen en centraal op het middenveld opereren. Patrick Decuyper stemde daarmee in. De spelersgroep reageerde met verbijstering en kennelijk had Decuyper die commotie niet verwacht. Hij had het over een verkeerde berichtgeving in de pers, maar stapte wat later toch zelf op.
Nu probeert Patrick Decuyper verbeten Antwerp te reanimeren. Vorig seizoen stelde hij met David Gevaert een coach aan die hij een van de beste trainers van België noemde. Gevaert faalde op de valreep. Dat werd hem niet openlijk aangerekend, maar toch mocht hij in deze functie opkrassen. Heel even was er het idee om Gevaert in een andere rol in de club onder te brengen, maar dat ging niet door.
Nu keert de destijds zwaar ontgoochelde Ge-vaert terug. Dat is wel heel vreemd, vooral ook omdat hij onder John Bico moet werken. Die bepaalt de tactiek en stelt de ploeg op. Hoeveel zelfrespect heb je om dat te aanvaarden? En welke reden zit er eigenlijk achter de komst van Bico? Is hij écht de enige die het vuur kan aanwakkeren?
John Bico blijft een omstreden reputatie met zich meeslepen. Onder meer als makelaar, al behoort dat, zo wordt gezegd, tot het verleden. Benieuwd hoeveel transfers Antwerp in januari zal realiseren. En hoe ziet de toekomst van White Star Bruxelles er nu uit? Een vereniging met een duidelijk project, zoals Bico constant liet horen. Daarom kon hij verschillende voormalige spelers uit de hoogste afdeling, zoals onlangs Mémé Tchité, aantrekken. Ze geloofden in hem en in het project. Ronduit lachwekkend is dat soort verklaringen. In het voetbal gaat het om de opportuniteiten van het moment en wordt er veel vergeten. Was het Bico niet die zich enkele maanden geleden schamper over Antwerp uitliet?
Dat er nu bij Antwerp volop turbulentie heerst, past bij deze club. Meer dan ooit zullen de prestaties op het veld onder het vergrootglas worden gelegd. Door de vele investeringen die zijn gedaan, heeft Antwerp voor het niveau van eerste klasse B een uitstekende ploeg. Maar ook een moeilijke kleedkamer, die de vorige trainer, Fred Vanderbiest, kennelijk niet onder controle kreeg.
Antwerp zou een prachtige club kunnen zijn. Het heeft een trouwe aanhang. Dat hooligans er op geregelde tijdstippen in slagen een spoor van vernieling te trekken, beschadigt steeds weer het imago. Terwijl de liefde voor rood en wit bij de echte supporters authentiek is: zelden verdronken die zich zo in oeverloos verdriet als eind vorig seizoen, na die traumatische wedstrijd tegen Eupen.
Ooit speelde Antwerp in een bruisende Bosuil voor 45.000 toeschouwers tegen Anderlecht. En in het midden van de jaren tachtig durfde de club het risico niet aan om een nieuw stadion te bouwen, ook al had de toenmalige trainer George Kessler alles haarfijn berekend: een voetbaltempel met 32.000 plaatsen, een project van 1,2 miljard frank, 30 miljoen euro, naar het model van de Amsterdam ArenA. Hoe dat gefinancierd moest worden, Kessler had er een hele studie over gemaakt.
Vooruitzien is zeker aan de boorden van de Schelde heel moeilijk. Ook daar bepaalt emotie het beleid. Het leidt vaak tot vreemde kronkels. Patrick Decuyper heeft een zwaar risico genomen. Als dit mislukt, zal hij zichzelf de rode kaart moeten geven.
@JacquesSys
DOOR JACQUES SYS
‘Als dit mislukt, moet Patrick Decuyper zichzelf de rode kaart geven.’
