Kevin Seeldraeyers grijpt zijn laatste kans.

Op de zonovergoten puertos en altos in Spanje vond Kevin Seeldraeyers zijn klimmersbenen terug. Tot op enkele hectometer van de top van La Covatilla streed de 24-jarige Antwerpenaar zondag tussen de klassementsrenners mee voor de ritwinst. “Dit voelt echt goed”, vertelt de Quick-Steprenner. “Zeker na al mijn tegenslagen de voorbije maanden en mijn rotslechte jaar 2010.”

Twee seizoenen geleden bracht Seeldraeyers de witte trui van beste jongere mee uit de Giro, een beloning voor zijn dertiende plaats in de eindstand (na het schrappen van Danilo Di Luca). Kenners zoals Lucien Van Impe voorspelden hem toen zelfs een grotere toekomst als ronderenner dan Jurgen Van den Broeck. Maar tot afgelopen week haalde Sele nooit nog zijn niveau van in die Giro. Het pocketklimmertje kreeg het etiket van speelvogel opgeplakt. Patrick Lefevere, zijn teambaas, verweet hem een gebrek aan beroepsijver.

“Nochtans werk ik sinds vorig jaar harder voor mijn sport dan in 2009”, beweert Seeldraeyers. “Niet dat ik er toen met mijn pet naar gooide. Maar in de Giro van 2009 ging alles als het ware vanzelf. Door valpartijen en ziekte lukte het mij niet meer om dit resultaat te bevestigen. Zo was ik ook heel goed voorbereid op de Giro dit jaar, maar een infectie aan de luchtwegen vergalde alles. Vandaar dat ik voor deze Vuelta geen klassementsambities durfde uit te spreken. Ik wilde het bekijken van dag tot dag.”

Tot nu toe voelt het lichtgewicht uit Boom zich uitstekend op de Spaanse wegen. “Beter zelfs dan in de Giro twee jaar geleden”, zegt de man die bouwplannen heeft in Sint-Amands. “De basis legde ik tijdens een hoogtestage in het Italiaanse Livigno. Ik werk dit seizoen opnieuw samen met Danny Stevens, mijn trainer van bij de beloften. Vorig jaar probeerde ik zonder succes wat mijn eigen plan te trekken.”

Na zijn mislukte Giro eerder dit jaar legt Seeldraeyers in deze Vuelta zijn tweede zittijd af. Straks verstrijkt zijn contract bij Quick-Step, waar hij in 2007 profrenner werd. “De Vuelta is mijn laatste kans om iets te laten zien dit jaar”, beseft hij. “De voorbije maanden voelde ik me ambetant omdat de resultaten uitbleven. Ik was niet de vrolijkste. De onzekerheid over mijn contract zorgde voor bijkomende stress. Pas na de Vuelta hak ik de knoop door over mijn toekomst. Mijn voorkeur gaat naar een ploeg die ervaring heeft met ronderenners. Momenteel concentreer ik me volledig op de Vuelta. Ik wil zo lang mogelijk meegaan met de toppers in het gebergte en mik op een plaats bij de beste vijftien in de eindstand, al hoop ik stiekem op een top tien.”

Aspiraties voor het vlakke WK in Kopenhagen heeft Seeldraeyers begrijpelijkerwijs niet. Maar eindelijk nog eens met vertrouwen de winter instappen, daar draait het in Spanje wél nog om. “Ik weet al wat me straks te doen staat”, zegt hij. “Werken aan mijn tijdrit en explosiviteit bergop. Zaterdag verloor ik op die steile slotmuur bijna een halve minuut op Joaquim Rodríguez. Dat is te veel op zo’n korte klim.”

DOOR BENEDICT VANCLOOSTER