Over twee weken werken de Rode Duivels hun eerste interland van de nieuwe campagne af. Het wordt uitkijken of de hype rond de nationale ploeg zich doorzet nu het WK in Brazilië voorbij is en niet het resultaat opleverde waar iedereen van droomde.

Vooral ook omdat de EK-voorronde niet echt inspirerend oogt. Niet alleen vanwege de tegenstanders (Bosnië-Herzegovina, Israël, Cyprus, Wales en Andorra), maar vooral omdat per groep twee teams zich plaatsen en de nummers drie barragewedstrijden spelen. De Rode Duivels moeten zich met de ogen toe plaatsen voor Frankrijk 2016.

Ook al is het de jongste weken niet allemaal rozengeur en maneschijn rond de nationale voetbaltrots. De fabel dat de Rode Duivels slechts uit wereldvoetballers bestaan, werd grondig doorprikt.

Steven Defour kon na drie jaar Portugal de sprong naar de grote liga’s niet maken en keerde met hangende pootjes naar de Jupiler League terug. Toby Alderweireld wil weg bij Atlético Madrid omdat hij niet aan spelen toekomt. Nacer Chadli en Moussa Dembélé vernamen dat ze bij Tottenham mogen vertrekken. Marouane Fellaini werd bij zijn comeback op Old Trafford de hele tijd begeleid met ironische spreekkoren en moet beseffen dat hij door de aanhang nooit als een volwaardige Mancunian zal worden beschouwd. Simon Mignolet zou er met Sergio Romero een ernstige concurrent kunnen bijkrijgen en zelfs Thibaut Courtois, nochtans wel een wereldvoetballer, moet met de schaduw van Petr Cech afrekenen. Javi García kan bij Zenit zowel voor Nicolas Lombaerts als Axel Witsel een bedreiging vormen.

En zelfs het positieve transfernieuws houdt risico’s in. Thomas Vermaelen maakte een enorme promotie, maar krijgt in Nou Camp met pers en fans te maken die uitermate sceptisch zijn. Ook Romelu Lukaku, de grote geluksvogel van deze zomer, zal ervaren dat hij in een andere wereld is terechtgekomen. Hoe vreemd dit misschien ook klinkt nu hij bij Everton blijft. De tweede club uit Liverpool betaalde voor Lukaku ruim het dubbele van het hoogste transferbedrag uit de clubgeschiedenis en hij is nu een van de duurste spelers uit de Premier League. Dat verhoogt de druk aanzienlijk. Lukaku mag niet langer, maar moet nu regelmatig scoren.

Marc Wilmots leek zich dit allemaal te realiseren toen hij in zijn eerste post-WK-interview iedereen weer met beide voeten op de grond wilde zetten. Dit blijft echter de meest getalenteerde generatie in ruim een kwarteeuw en het is zijn taak om er het maximum uit te halen uit. Zoals Louis van Gaal met Oranje.

Met Eden Hazard was dat in Brazilië beslist niet het geval. Hij presteerde het voorbije seizoen in de Premier League heel wat beter dan Arjen Robben in de Bundesliga, maar op het WK was het precies andersom.

De bondscoach verschuilt zich telkens weer achter de leeftijd van zijn spelers. “Robben bracht dit ook niet toen hij de leeftijd van Hazard had”, zei Wilmots. De Geldenakenaar kan best eens contact opnemen met Dick Advocaat, zijn vroegere baas, en navraag doen naar ‘dé wissel’ op Euro 2004. De onmisbare Robben was toen drie jaar jonger dan Hazard in Brazilië.

Zoals te vrezen was, had de bondscoach een heel andere boodschap: “Ik zal alles weer precies hetzelfde doen.” Dat kan hij niet menen. Een jonge coach die geen fouten maakt bij zijn eerste grote toernooi zou een wonder zijn. Tactische trainingen en standaardsituaties inoefenen bijvoorbeeld zijn echt geen overbodige luxe in een spel waar details zo belangrijk zijn. Hopelijk beseft de bondscoach dat snel en luistert hij niet langer alleen naar de talrijke jaknikkers die hem omringen.

Zeker is dat helaas niet. Een halfjaar geleden stond boven een interview met zijn mentor Robert Waseige de kop ‘Marc twijfelt nooit’. Het was als een groot compliment bedoeld, maar het is in werkelijkheid de achillespees van deze jonge bondscoach. Al sinds Socrates (de Griekse filosoof, niet de Braziliaanse voetballer) weten we immers dat twijfel het begin is van alle wijsheid.

DOOR FRANÇOIS COLIN

Marc Wilmots wil alles weer precies hetzelfde doen. Dat kan hij niet menen.