Ook al heeft hij bij Bayern München niets meer te zeggen, Uli Hoeness laat zich door niemand de mond snoeren.
In november jongstleden gaf Uli Hoeness bij Bayern München het voorzitterschap door aan Herbert Hainer. Sindsdien neemt hij nog wel deel aan de vergaderingen van de raad van bestuur, maar een mandaat heeft hij niet. Hoeness spreekt nog wel zijn netwerk aan als hem dat wordt gevraagd, geeft eventueel ook zijn mening over de dagelijkse gang van zaken, maar hij heeft geen enkel beslissingsrecht meer.
Dat betekent niet dat hij zijn mond houdt. Twee weken geleden gaf Hoeness een interview aan de kwaliteitskrant Frankfurter Allgemeine Zeitung. Hij praatte over de evolutie van het voetbal (‘Bayern gaat echt geen grote transfers meer doen’), over de tijd, in 2008, dat Bayern Jürgen Klinsmann prefereerde als trainer boven Jürgen Klopp en over de inbreng van de huidige coach Hansi Flick, van wie hij veel heeft geleerd. ‘Vroeger’, vertelt Hoeness, ‘dacht ik dat een trainer afstand moest bewaren, maar die tijd is echt voorbij. Flick betrekt de spelers bij alles. Hij overlegt met hen zelfs over de maaltijden die op afzondering zullen worden opgediend. Voor het begin van iedere training komt hij in de kleedkamer en informeert bij de spelers hoe het met hen gaat, en met hun respectievelijke partners. Hij wil weten wat er leeft. Heel anders dan Pep Guardiola. Die ging rechtstreeks van zijn bureau naar het trainingsveld, zonder vooraf met iemand te spreken.’
Een voetballer mag zich geen verkoopobject voelen. Uli Hoeness
Openhartig had Hoeness het ook over zijn periode in de gevangenis, over de straf die hij moest uitzitten wegens belastingontduiking. ‘De eerste negen maanden, voor ik de weekends naar huis mocht, hebben me in zekere zin gevormd. Ik werd op een zeer faire manier behandeld en heb me geen moment afgeschermd. In het begin was er een bepaalde afstand met de andere gedetineerden, omdat ze dachten dat ik een voorkeursbehandeling zou krijgen. Toen bleek dat dit niet zo was, had ik veel contact met hen. Er werd veel gepraat en we speelden vaak tafeltennis. Ik ben in de gevangenis een goeie tafeltennisser geworden.’
Uli Hoeness praatte ook over Borussia Dortmund, de afgelopen jaren de enige concurrent van Bayern voor de titel. Onverbloemd en ongezouten hekelt hij de strategie van de rivaal. ‘Er is iets wat me stoort. Als Borussia Dortmund een heel getalenteerde voetballer koopt en die zich vervolgens goed ontwikkelt, dan kan je een paar maanden later binnen of buiten de club horen dat die voetballer ooit een verkoopobject zal zijn. Dat vind ik absoluut niet verstandig. Hoe moet een speler het DNA van een club voelen en zich daarmee honderd procent identificeren, als hij het gevoel heeft een verkoopobject te zijn? Bij ons bestaat zoiets niet. Wij halen spelers voor Bayern München. En niet om door hen zaken te kunnen doen.’ En ook: ‘Zolang Dortmund dat systeem niet verandert, zullen spelers in belangrijke wedstrijden die laatste tien procent niet geven. Een voetballer moet zich betrokken voelen bij zijn club.’
Daarmee gooide Uli Hoeness een bom(metje). Bij Borussia Dortmund waren ze furieus over die uitspraken. ‘Een club die een budget heeft dat 250 miljoen euro hoger ligt dan het onze heeft gemakkelijk praten’, zei sportief manager Michael Zorc. En CEO Hans-Joachim Watzke voegde eraan toe dat beide clubs al jaren hun best doen om op een respectvolle manier met elkaar om te gaan en dat het jammer is dat dergelijke verklaringen dat telkens weer proberen te ondermijnen. Ex-doelman Roman Weidenfeller had het dan weer over een ergernis die bij Hoeness leeft omdat jonge spelers gemakkelijker voor Borussia kiezen dan voor Bayern, zoals onlangs nog bleek met de komst van het 16-jarige Engelse supertalent Jude Bellingham.
Bayern München liet weten verrast te zijn door het interview van Hoeness. Hij had daarover met niemand overleg gepleegd. In wezen hoeft dat natuurlijk ook niet, de ex-voorzitter heeft recht op zijn mening. Hij had het interview trouwens vooraf nagelezen en geautoriseerd. Bayern liet de storm uiteindelijk over zich heen waaien. Dat ze het met hem niet altijd eens zijn, is in deze zaak een voetnoot. Tegenstrijdige meningen waren er soms ook in de tijd dat Hoeness voorzitter was.
Voor meer nieuws zie www.sportmagazine.be
