Of het waar is, weten we niet, maar de Amerikaan Chuck Blazer, lid van het Uitvoerend Comité van de FIFA, beweert alvast van wel. Tijdens het laatste Uitvoerend Comité van de FIFA, op 29 oktober, schoof Angel María Villar Llona, lid van het Comité en voorzitter van de Spaanse voetbalbond, een briefje door naar zijn collega uit Qatar, Mohamed Bim Hammam. Daarop stond kort: congratulations, vamos a ganar (proficiat, we gaan winnen). Hoe wist Chuck Blazer dat? Omdat Hammam aan hem zou hebben gevraagd wat de juiste vertaling was van wat op het briefje stond.

Of het klopt, weten we niet. De VS is, net als Qatar, kandidaat om het WK in 2022 te organiseren en dan zijn alle trucs goed om de tegenstander in een slecht daglicht te stellen. Zeker inzake stemafspraken. Op een moment dat al twee leden van het Uitvoerend Comité van de FIFA (de Nigeriaan Amos Adamu en de Tahitiaan Reynald Temarii) geschorst zijn omwille van hun bereidheid tot aannemen van geld in ruil voor hun stem, is dat een verdachtmaking die de FIFA kan missen als kiespijn. Wil de Amerikaan Qatar, waar in juli een WK organiseren omwille van de hitte sowieso precair is, op die manier buitenspel zetten?

Het zou overigens vrij dom zijn van Angel Villar om zoiets op papier te zetten, maar goed. Blazer heeft trouwens ook op geen inspanning gekeken om zijn land te promoten. De FIFA stuurde de Chileen Harold Mayne-Nicholls de voorbije maanden de wereld rond om alle WK-kandidaturen ter plaatse te verifiëren. In plaats van zijn rapport af te wachten en daarop zijn stemgedrag te baseren, vergewiste Blazer zich zelf ter plaatse van de toestand. Om “met eigen ogen” te kunnen oordelen, of om ook daar zieltjes te winnen, want op Australië na hebben alle kandidaat-organisatoren voor het WK in 2018 en 2022 iemand in het Uitvoerend Comité van de FIFA.

Morgen/donderdag wordt in Zürich beslist waar Circus Voetbal over acht en twaalf jaar neerstrijkt. In 2018 is Europa aan de beurt, vier jaar later Oceanië (Australië), Noord-Amerika (VS) of Azië (Qatar, Zuid-Korea of Japan, die twee dit keer niet in een duo-organisatie zoals in 2002). Gezien de kandidatuur van België en Nederland wordt vooral reikhalzend uitgekeken naar de eerste stemming.

Gereisd is er de afgelopen maanden heel veel, door alle partijen. David Dein, ex-voorzitter van Arsenal, rekende het dit weekend voor: sinds februari nam de man 116 vluchten en deed hij 27 landen aan. In afstand uitgerekend vloog hij ruim 7 keer rond de wereld. De Engelsen gingen er lang van uit dat ze de concurrentie makkelijk van tafel zouden vegen. Toen dat moeilijker bleek dan verwacht – ze schoten zich daarbij een paar keer in eigen voet en hekelden ook de kritische houding van hun media – kondigde afgelopen weekend de minister van Sport aan dat er een onderzoek komt naar het sportbeleid als het WK niet naar Engeland komt.

Willen wij de organisatie even hard? Als je de voorbije weken economen bezig hoorde, liever niet. En als je sommige politici mocht geloven, ook liever niet. In tijden van crisis kan het vele geld dat zo’n organisatie kost inderdaad ‘beter’ besteed worden. Maar dat vinden de lower class in Engeland, de bevolking van Rusland, en Pedro of María die in Spanje en Portugal voor de crisis moet opdraaien, wellicht ook. Dan moeten we organisaties als het WK of de Olympische Spelen gewoon afschaffen, tot iedereen het overal goed heeft.

Maken we een kans? Dat is andere koek. Ere wie ere toekomt: toen Alain Courtois een paar jaar geleden de ambitie uitsprak om een groot toernooi (zij het Olympische Spelen, zij het een WK) naar de lage landen te halen en geld voor een campagne wist los te weken bij de politiek, waren we allemaal sceptisch. Maar morgen/donderdag zijn we er toch mooi bij als kandidaat.

Kan David Goliath verslaan? Spanje en Portugal hebben Zuid-Amerika (drie stemmen) en Guatemala achter zich. De Britten rekenen op onder meer de drie T’s (Trinidad & Tobago, Thailand en Turkije), de Russen hopen op Franz Beckenbauer en Afrika (ook drie stemmen). En de BelgiumHolland Bid? De FIFA wil een EU-land, om de banden met de Europese Unie te verstevigen. Michel Platini, UEFA-baas, is ons goed gezind. Michel D’Hooghe is een meester in stille diplomatie en Guus Hiddink (Zuid-Korea, Turkije) zit niet voor niets in onze delegatie. De eerste stemronde overleven wordt een heikel punt. Daarna kan alles. Misschien moet dan boven dit stukje als titel staan: wij winnen. Afspraak morgen, ergens rond de klok van vieren.

DOOR PETER T’KINT

… misschien: wij zullen winnen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content