Mémé Tchité heeft nog steeds een dik contract en dat lijkt zijn grootste troef in de strijd tussen hem en zijn werkgever. Maar wie geeft zich het eerst gewonnen?

Iets meer dan een jaar geleden legde Club Brugge zonder verpinken 1,25 miljoen euro op tafel om de 29-jarige Mémé Tchité van Standard over te nemen. Het was Georges Leekens die Tchité er per se bij wilde. Een eis die Club vandaag duur te staan zou kunnen komen. Tchité kende meteen een problematische voorbereiding en Club was niet meteen in goeie doen onder Leekens. Tchité blonk niet uit, maar scoorde wel met een omhaal tegen Lokeren en redde zo even het vel van papa Georges. De voormalige Standardspits raakte maar aan vijf doelpunten en kreeg met JuanCarlos Garrido ook nog eens een nieuwe coach. Intussentijd hadden Carlos Bacca en Maxime Lestienne zich al in de kijker gespeeld.

Als liefhebber van een 4-4-2 vond Tchité zijn draai niet als enige spits en ook op de flank kwam hij maar moeilijk uit de verf. Een scheiding leek in januari al nakend, maar zes maanden later zit Tchité nog steeds bij Club, ook al is hij zo goed als onzichtbaar. Hij was afwezig op de fandag, staat niet mee op de clubposter en trad niet eens aan in de oefenwedstrijden. De vraag is of Mémé een nieuwe club vindt voor eind augustus. “Ik denk het niet. Mémé is er het hart van in”, aldus zijn makelaar Alfred Raoul. Björn Vleminckx, Ryan Donk en Bojan Jorgacevic gingen naar Turkije, waarom zou dat voor Tchité niet lukken? “Er was interesse uit China, Rusland, Besiktas en vooral Eskisehirspor, maar Club Brugge is gulzig en vroeg één miljoen euro. Bart Verhaeghe en Vincent Man- naert denken waarschijnlijk dat Mémé nog de spits is die ze bij Standard weghaalden, maar dat is niet meer het geval.

“Mémé had zichzelf eind juli als limiet gesteld. Die limiet is ondertussen verstreken en dus zit er niets anders op dan bij Club te blijven. Andere teams hebben hun kernen zogoed als rond en hij heeft tenslotte nog een contract voor twee jaar bij Club. Hij verdient hier met zijn 1,2 miljoen euro bruto per jaar niet slecht, maar dat maakt ook dat hij binnen enkele maanden helemaal onverkoopbaar zal zijn. Tegen die tijd zal Mémé Club al zo’n vijf miljoen euro gekost hebben, transferprijs en salaris opgeteld. Ik kan je zeggen dat Mémé geen idee had dat dit hem zou kunnen overkomen bij Club. Als hij echt voor het geld had gekozen, zou hij nu wel in de Perzische Golf bij Michel Preud’homme of weet ik veel waar gezeten hebben. Hij liet zich verleiden door het discours van Leekens, die hem zowel bij Club Brugge als bij de nationale ploeg wilde. Na alles wat er intussen is gebeurd, gaat het niet goed met Mémé.”

Insiders vermoeden dat Raoul nog wel een paar (Belgische) clubs achter de hand houdt. De Bruggelingen daarentegen weten dat tijd in deze hun beste vriend is en gokken erop dat Tchité te trots is om twee seizoenen op de bank door te brengen. De vraag blijft waarom Tchité geen gebruik maakte van de wet van ’78. “Dat was niet interessant in ons geval”, meent Raoul. “Dan zouden we een schadevergoeding moeten betalen van meer dan een miljoen euro.” Vraag is wie zich het eerst gewonnen zal geven…

DOOR PIERRE BILIC

“De wet van ’78? Dan zouden we een schadevergoeding moeten betalen van meer dan 1 miljoen euro.”

makelaar Alfred Raoul