Bij de Duitse nationale jeugdploegen speelde Richard Sukuta-Pasu samen met onder meer Toni Kroos, Thomas Müller en Mesut Özil. Dit seizoen staat hij in de spits bij Cercle Brugge. Een kennismaking.

We ontmoeten hem op vrijdag de dertiende juni in Hotel Van der Valk in Oostkamp, waar hij verblijft tot hij in het Brugse een appartement naar wens kan betrekken. Zijn vriendin is nog in Duitsland. Richard Sukuta-Pasu, ‘Richie’ in de omgang, meldtzich op de afspraak met zijn vader. “Hij speelt een heel belangrijke rol in mijn carrière”, legt hij tijdens ons gesprek op het terras uit. “Vroeger voetbalde hij ook. In Congo.”

De ouders van Richie (en van zijn oudere zus) groeiden op in Belgisch-Congo, maar vluchtten in de jaren zestig na de onafhankelijkheid van Congo en de daaropvolgende instabiliteit en chaos van het land naar het Duitse Wuppertal. Daar is het dat Richie geboren werd en al snel begon te voetballen bij Grün-Weiss. “Ik was een jaar of zes toen en ging te voet naar de training”, vertelt hij. “Dat was maar een halfuurtje wandelen. Vier jaar later kwam Bayer Leverkusen mij halen. Dat was een halfuur met de wagen. Mijn vader is in die tijd gestopt met werken om mij telkens te kunnen voeren en me te kunnen begeleiden. Mijn moeder was de eerste Afrikaanse vrouw die in Wuppertal op een stadsbus zat. Zij deden altijd al alles wat ze konden voor hun kinderen. Mijn vader trainde enorm veel met mij en is nog altijd mijn coach. Zowel bij Wuppertal als bij Leverkusen had ik het in het begin moeilijk, maar ik wilde beter worden en daar werkten we samen aan. Het loonde, want vanaf mijn elfde won ik alles wat er te winnen was. Ik werd ook altijd in een hogere leeftijdscategorie gestoken.”

Toptalent

Hij groeit uit tot een toptalent van het Duitse voetbal. Op zestienjarige leeftijd tekent hij bij Bayer Leverkusen een profcontract en wordt hij met de U17 van Duitsland topschutter op het WK in Zuid-Korea. “We eindigden daar als derde. In de verkiezing van de beste speler van het toernooi eindigde ik als derde na mijn ploegmaat Toni Kroos en Bojan Krkic (Spanje). En in de topschutterslijst werd ik eerste, voor André Ayew (Ghana) en Bojan Krkic. Toni Kroos en ik speelden altijd samen bij de nationale ploeg: hij op tien en ik op negen.”

Twee jaar later, in 2008, krijgt Richard Sukuta-Pasu de bronzen Fritz Waltermedaille: in de verkiezing van de beste jeugdspeler van Duitsland gingen alleen de huidige A-internationals Sebastian Rudy (Hoffenheim) en Toni Kroos (Bayern München) hem vooraf. In datzelfde jaar wordt hij met Duitsland Europees kampioen in Tsjechië, nadat hij zowel in de halve finale als in de finale scoorde; én debuteert hij voor de U21 van Duitsland, voor het tweede én het eerste elftal van Bayer Leverkusen. “Maar voor jonge spelers is het daar heel moeilijk om door te breken. Het is een grote club met veel geld om spitsen te kopen. Mijn eerste doelpunt in de eerste ploeg maakte ik in een oefenwedstrijd tegen Galatasaray. Maar met concurrenten als Stefan Kiessling raakte ik niet in de basis. Na drie jaar bij de profs vond ik het beter om te vertrekken.”

Hij werd uitgeleend aan FC St. Pauli. “Ik was negentien en maakte daar mijn eerste doelpunten in de Bundesliga. In mijn debuutwedstrijd tegen Freiburg wonnen we met 1-3 na een doelpunt en twee assists van mij. Maar de week erna blesseerde ik mij aan de enkel en was ik een half jaar out. Het jaar erna kocht Kaiserslautern mij van Leverkusen voor twee miljoen euro, Maar daar werd het voor de ploeg een heel moeilijk seizoen. Misschien was het voor mij niet slecht om dat allemaal eens mee te maken, want tot dan was alles als vanzelf gegaan. Kaiserslautern degradeerde en ik werd uitgeleend aan Sturm Graz in Oostenrijk. Ik scoorde er vijftien keer, we plaatsten ons met een vierde plaats voor de Europa League en de club wou mij kopen. Maar Kaiserslautern vroeg te veel. Ik besefte toen dat het fout is om in een contract geen vast transferbedrag te laten opnemen. Dat leverde veel problemen op. Uiteindelijk werd ik een jaar uitgeleend aan Bochum in de tweede Bundesliga, een club met Bundesliga-ambities én bovendien niet ver van mijn familie in Leverkusen. Ik stond er helemaal voorin, scoorde maar zes keer, maar het waren wel allemaal belangrijke doelpunten in de degradatiestrijd.”

Volwassen

Vorige maand tekende de vorige week 24 geworden Duitse spits voor drie seizoenen bij Cercle Brugge. “Bij Kaiserslautern liep mijn contract nog een jaar en dan weet je: het is verlengen of vertrekken.” Wat Cercle voor hem nog aan transfergeld besteedde, beweert hij niet te weten. Ook zijn vader wil niet op de vraag ingaan. “Laten we”, zegt hij, “over zijn carrière praten.”

“Ik koos ervoor om hier een nieuw hoofdstuk te beginnen”, gaat Richard verder. “Nu ben ik niet meer de jeugdspeler die alles won wat er te winnen is. Ik begin volwassen te worden en wil bij Cercle herbeginnen en van hier af iets opbouwen. Daar is het nu tijd voor. Want het is te snel gegaan voor mij. Als jeugdspeler speelde ik altijd hoger dan mijn leeftijdscategorie. Bij de nationale beloften van Duitsland zat ik in dezelfde ploeg als Manuel Neuer, Mats Hummels, Mesut Özil, Thomas Müller en Benedikt Höwedes. Dat zijn allemaal jongens die twee à drie jaar ouder dan ik zijn. Veel mensen vergaten dat.”

Voor hij bij Cercle tekende, stak hij zijn licht op bij Wilson Kamavuaka. “Hij is ook geboren in Duitsland en van mijn generatie, vorig seizoen speelde hij bij KV Mechelen en hij zei mij dat naar de Belgische competitie komen mij niet zou spijten. Uiteindelijk is het overal hetzelfde: je moet blijven werken, dan komen de resultaten er wel. Ik ben een persoon die niet negatief denkt. Muziek zorgt voor balans in mijn leven. Ik zag en won al veel, maar ben nog altijd dezelfde persoon. Naast Duits spreek ik Frans en Engels, dus ook de taal kan hier geen probleem zijn. En voetbal is overal hetzelfde, dat wordt overal met dezelfde bal gespeeld. Een grote verandering is dat niet voor mij.”

Al acht jaar zit hij bij het grote Duitse sportmanagementbureau Sports Total uit Keulen. “Ik was hun eerste speler”, merkt hij op. “Met mij zijn ze begonnen. Na mij zijn onder meer Toni Kroos, Mario Götze en Marco Reus gekomen en nu zijn ze zowat het grootste kantoor van Duitsland. Je kunt zeggen dat ze groot geworden zijn door mij.” (lacht)

Richard Sukuta-Pasu is een targetspits van 1,90 meter, maar is ook inzetbaar op andere posities. “Sinds ik prof ben geworden, ben ik overal een beetje beginnen spelen”, zegt hij. “Centraal met één of twee spitsen, links of rechts op de flank, en ook op tien. Maar ik verkies nog altijd de positie negen.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – BEELD BELGAIMAGE

“Bij de nationale ploeg speelde ik altijd samen met Toni Kroos: hij op tien en ik op negen.”