Na drie jaar keert Lierse terug naar eerste klasse. Daar wil het geen meeloper zijn. Geldschieter Maged Samy is meteen razend ambitieus. ‘Ik wil volgend seizoen kampen om plaatsen één tot vier die recht geven op Europees voetbal.

op Europees voetbal.’

Het is aanschuiven op het Lisp, voor tickets én voor interviews. In elke beschikbare ruimte van de nieuwe tribune zitten journalisten clubleden te interviewen of met een koffie op een gesprekspartner te wachten. Buiten wordt na de middag een officiële ploegfoto genomen. Een initiatief van grote baas Maged Samy. De ploegfoto van voor het seizoen geeft een flink vertekend beeld van de kern die de competitie beëindigt. Een aantal spelers is al weg, een aantal anderen zijn, net als de trainer, nieuw, maar staan nog niet op een foto.

Trainer Aimé Anthuenis vindt zo’n foto geen goed idee. “Bij Genk hebben ze ooit eens een groot feest voorzien, en een enorme feesttent gebouwd om de titel te kunnen vieren: ze hebben die dag flink verloren, en de tent bleef leeg.”

Tweede klasse mag dan op sterven na dood zijn, bij Lierse voelt men daar niets van. De club die na de degradatie in 2007 als bij wonder van de dood werd gered door een Egyptische zakenman, had dit seizoen in tweede met een gemiddelde van meer dan 8000 man evenveel volk als in het kampioensjaar in eerste (1996/97). Vorige week maandag bleef het secretariaat voor de voorverkoop voor de wedstrijd tegen Waasland anderhalf uur langer open. Die dag werden 2000 tickets verkocht. Neel De Ceulaer, afgevaardigd bestuurder, en de link tussen het oude en het nieuwe Lierse, meldt trots dat, ongeacht de uitslag tegen Waasland, voor de verplaatsing van komend weekend naar Oostende al 1700 tickets aan de man gebracht zijn. “Naar Eupen reisden 2000 Liersefans mee. Die hadden evengoed die wedstrijd thuis op EXQI Sport kunnen bekijken.”

Lierse tegen de rest

Ook Aimé Anthuenis, begin maart als trainer ingehaald toen Herman Helleputte zelf een stap opzij deed, was er verbaasd over hoe Lierse nog leefde. “Hier zie je op een doordeweekse woensdagavond tegen Boussu-Dour, dat zelf amper 20 supporters mee heeft, 8500 man in het stadion, terwijl elders die avond belangrijke wedstrijden in de play-offs van eerste klasse worden afgewerkt.”

Spits Gunter Thiebaut hoopte dinsdag dat Lierse niet de eindronde moest spelen. “Omdat mijn contract, dat na dit seizoen nog één jaar loopt, bij promotie automatisch wordt omgezet in een contract voor twee jaar. En omdat mijn vriendin rond 10 mei moet bevallen van ons eerste kindje en ik daar graag bij wil zijn.”

Thiebauts wens kwam uit, al mocht hij zondag pas in de slotfase opdraven. Dit seizoen kreeg het koningskoppel van vorig seizoen, het duo Radzinski– Cavens, immers vaak de voorkeur, maar op het eind moest ook Cavens genoegen nemen met een invallersrol na de komst van de Kameroener Joseph-Désiré Job, die met zijn land twee WK-eindrondes in 1998 en 2002 speelde. In het algemeen werd veel gewisseld. Liefst 29 van de 30 contractspelers werden in competitie opgesteld.

Thiebaut schrok dit seizoen niet alleen van de massale belangstelling van het publiek, maar ook van de enorme druk van de entourage: “We hadden nog geen wedstrijd gespeeld en iedereen riep al dat we kampioen moesten worden. Ploegen die tegen ons een punt pakten, vierden dat alsof ze net de titel hadden gepakt. Het was heel het seizoen Lierse tegen de rest.”

Het was Thiebaut die kort na de komst van Aimé Anthuenis riep dat er geen teamspirit was. Op het matje geroepen bij eige-naar Maged Samy en technisch directeur Herman Helleputte nam hij zijn woorden niet terug. “Ik zei dat om een signaal te geven dat er iets moest gebeuren. Iedereen kwam goed overeen, maar op het veld zag je dat niet altijd terug. Toen we met Dender kampioen werden, liep iedereen alles dicht als een ploegmaat een fout maakte. Hier niet. Ik had de indruk dat we er op die manier niet zouden komen, en ik had geen zin om spijt te krijgen dat ik op het moment zelf niets had gezegd. Na mijn opmerking haalden we wel vijftien op vijftien.”

Winterjas

Zondag was bij zomertemperaturen trainer Aimé Anthuenis de enige in het stadion met een jas, een winterjas dan nog. Die jas droeg hij toen Lierse onder zijn bewind voor het eerst won, en die draagt hij dus nog. Op de uitverkochte tribunes gingen de 14.000 fans al voor de aftrap van de match die zou eindigen op 2-0 uit de bol. Veel mensen droegen voetbalshirts met de namen van vroegere Liersegloriën als Van Meir, Huysegems en Peeters op de rug, ze applaudisseerden voor een 104-jarige supporter, die geboren werd toen Lierse twee jaar bestond.

Van de 34 spelers die in actie kwamen toen Lierse voor het laatst in eerste speelde, zitten er nog twee in de kern, maar Frédéric Frans en Seth De Witte (geblesseerd) waren er zondag niet bij. Secretaris Benny Van Dijck, de enige Lierenaar met een verantwoordelijke functie die sinds de titel in 1997 onafgebroken aan de slag bleef, liet zich niet meesleuren op de dubbeldekker die op het veld werd gereden tussen de feestende massa. Van Dijck weet nog hoe Lierse drie jaar geleden na de degradatie in de eindronde op het veld van aartsrivaal KV Mechelen een algemene vergadering plande met als voornaamste agendapunt het aanvragen van het faillissement. Op verzoek van toenmalig voorzitter Leo Theyskens werd de vergadering uitgesteld, tot hij terug was uit Egypte. Toenmalig sportief directeur en huidig afgevaardigd bestuurder Neel De Ceulaer dacht aan een grap toen hij een bericht van Theyskens kreeg dat die in Egypte een investeerder had gevonden die Lierse wilde overnemen. Sinds de overname spendeerde Maged Samy ongeveer tien miljoen euro om de club weer leefbaar te maken en naar eerste klasse te brengen. En dat is nog maar een begin, zegt de koptische christen die meer dan de helft van het jaar in Lier woont en dit seizoen slechts één wedstrijd van geel-zwart miste.

Sollied

Maged Samy kijkt verder dan zijn eigen club. Vorige week belde hij nog even met film- en tv-maker Erik Van Looy, een fervent Antwerpsupporter. “Ik heb een idee hoe hij kan helpen om Antwerp te redden. Ik kan geen geld geven, wel een idee. Een club als Antwerp mag niet verdwijnen.”

Halverwege het seizoen werd de eige-naar van de club toch nerveus. “We hadden toen minder punten dan vorig jaar op hetzelfde tijdstip. En toen werden we geen kampioen. Helleputte is een goeie trainer, maar soms hebben spelers een andere aanpak nodig. Knap dat Herman Helleputte dat zelf aanvoelde.” Zou hij Helleputte anders zelf ontslagen hebben? “Niet ontslagen, maar wel een andere functie gegeven. Lierse is een familieclub. Herman is lid van mijn familie. Geld verliezen doe je niet door je familie aan boord te houden, wel door familieleden op de verkeerde positie te behouden. Vergelijk het met een autobus. De bestuurder heeft het recht te zeggen wie waar mag gaan zitten.”

Na Helleputtes stap opzij praatte Samy met een paar kandidaat-trainers: “Met Trond Sollied en Laszlo Bölöni. Bölöni antwoordde niet op korte termijn. Sollied vond het project interessant, maar wilde niet in tweede klasse werken. Ik denk dat hij liever in het buitenland aan de slag gaat. Ik ben nog steeds in contact met Sollied. Vergeet niet dat Wadi Degla ook een club in Egypte heeft, die in tweede klasse aan de leiding staat en misschien promoveert. Dan heb ik daar een supercoach nodig. Trond blijft voor mij een optie voor die job.”

Met Erik Gerets telefoneerde hij nadat Anthuenis in dienst trad. Gerets, weet hij, komt niet terug voor Lierse een paar jaar in eerste klasse speelt. “Begin mei ontmoeten we mekaar. Op een dag komt hij terug naar Lierse, dat weet ik zeker.”

Anthuenis’ verdienste, zegt hij, is simpel. “Aimé laat ons winnen. Sinds zijn komst scoren we minder, maar krijgen we ook minder tegengoals. He’s a coach who knows how to win.” Over volgend jaar heeft hij met de trainer nog niet gepraat. Zondag hield Anthuenis zelf de boot af. Het kantelmoment vond de trainer de wedstrijd tegen Ronse. “Toen speelden we in de eerste helft dramatisch. Er was gebrek aan diepgang en achterin rammelde het aan alle kanten. Slechte wedstrijden brengen soms antwoorden die je anders niet vindt. Na die match voerde ik veranderingen door. Dan zijn er twee mogelijkheden: het valt mee, of het valt tegen. Het viel mee.” Een project had hij niet toen hij begin maart overnam: “Het project voor een trainer is: je volgende match winnen.”

Vier Radzinski’s

Op de vraag wat hij had gedaan als Lierse dit jaar niet was gepromoveerd, wil Maged Samy niet antwoorden: “Maar ik zou zeker niet weggegaan zijn.” Toen Lierse een tijd geleden in beeld kwam via een speler die beschuldigd werd van omkoping ( Petar Bojovic, wiens contract intussen ontbonden is), droeg Maged Samy op de persconferentie een T-shirt met als opschrift: ‘I Stay-Ik blijf’. “De vruchten van mijn project hier zullen pas zichtbaar zijn binnen 20 jaar. Als de club binnen die periode nog eens zou degraderen, blijf ik ook.” In zijn project moet Lierse in de komende 20 jaar meer doen dan nog eens Belgisch kampioen worden. “Het is niet door Belgisch kampioen te worden dat je grote winst maakt. Mijn winst wil ik maken door op hoog niveau in de Europabeker te spelen. Met de Europabeker bedoel ik: Champions League.”

Voor het seizoen haalde Maged Samy al aan dat investeren in België de goedkoopste en snelste manier is om Europees voetbal te spelen. “Ik ga altijd voor de hoogste prijs. In tweede klasse is dat promoveren naar eerste, in eerste is dat kampen om plaatsen één tot vier die recht geven op Europees voetbal. Vanaf het eerste seizoen wil ik meedoen voor de prijzen.”

Een volledig nieuw team gaat hij niet kopen. Hij wil tien spelers aantrekken, waaronder vier topspelers. “Die heb ik nodig om voorin mee te draaien in eerste klasse. Met topspelers bedoel ik: internationals, niet ex-internationals, Belgen of buitenlanders. Ahmed Hassan is een optie. Maar ik denk ook aan andere topspelers. Ik ga investeren in nog eens vier Radzinski’s.”

Volgend jaar wil Maged Samy, met de tien nieuwe spelers waar hij op rekent, maximaal 28 man in de kern. “Omdat ik de salarislast niet wil verhogen. Als ik de salarislast voor 35 man besteed aan 28 spelers, kan ik extra investeren in de medische staf. Een goeie medische staf maakt dat je op een seizoen minder spelers nodig hebt.”

Hoe groot het budget in eerste wordt, hangt af van de winst van zijn bedrijf in Egypte. “Maar het zal minstens tien miljoen euro zijn.” De eerste vijf jaar voorziet hij dat de holding Wadi Degla nog het verschil moet bijpassen: “Tot de club zelf sterk genoeg is om winst te maken.”

Hij wil ook iets doen aan de stijgende schuldenlast van de club. “Ik deel de bezorgdheid van de licentiecommissie: als ik morgen vertrek, bestaat de club niet meer. Daarom willen we de club tegen eind 2010 omvormen van een vzw in een nv, met de leningen van Wadi Degla die omgezet worden in aandelen.”

Een nieuw stadion wil hij nog steeds bouwen: “Maar de komende vijf jaar blijven we zeker op het Lisp. Misschien komt het er binnen tien jaar. Had ik het stadion nu al moeten bouwen, dan had me dat op korte termijn 40 miljoen euro extra gekost.”

Winst maakte hij niet in tweede, maar “qua emotie was het een straf jaar als je ziet wat deze club bij zo veel mensen teweegbrengt.” Dat maakte zelfs de verplaatsingen naar Ronse en Doornik acceptabel voor zo’n ambitieus man. “Als je niet weet hoe het is om op Anderlecht te spelen, is zelfs een uitwedstrijd bij Virton leuk. Misschien vind ik dat na de topaffiches van volgend seizoen niet meer.”

door geert foutré – beelden: reporters

Op een dag komt Erik Gerets terug naar Lierse, dat weet ik zeker.Maged Samy