VEEL KWANTITEIT, WEINIG KWALITEIT

Heeft het nog zin dat voetbalclubs scouts in dienst nemen die de wereld afreizen op zoek naar talent en opportuniteiten? Wat wordt er met hun rapport gedaan? Wie bepaalt eigenlijk het transferbeleid? Worden er spelers via het internet gekocht of zijn het alleen de makelaars die aan de touwtjes trekken en via allerhande constructies hun spelers plaatsen?

Hoe kan het dat het met defensieve problemen worstelende Anderlecht uiteindelijk na het afketsen van de piste Nicolas Lombaerts bij de internationaal compleet onbekende Uros Spajic terechtkomt? Een verdediger die vorig seizoen bij Toulouse op de bank zat en negatief in het nieuws kwam omdat hij een kopstoot uitdeelde. Hoe bestaat het dat manager Herman Van Holsbeeck, die vaak ten onrechte de zwartepiet krijgt doorgeschoven, zich uiteindelijk toch weer in de richting van de almachtige Mogi Bayat begaf of moest begeven? Wie bepaalt bij paars-wit eigenlijk écht het sportieve beleid?

Met negen inkomende transfers gaat de recordkampioen weer op zoek naar zijn vroegere grandeur. Dat Anderlecht op dit moment in eigen land wordt voorbijgesneld door Club Brugge en AA Gent, steekt in het Astridpark. Maar af te wachten valt voor welke kwaliteitsinjectie de nieuwe spelers gaan zorgen. Haalt Massimo Bruno, vorig seizoen in de Duitse tweede klasse invaller bij RB Leipzig, weer zijn vroegere niveau? Hoe gaat de soms nukkige Hamdi Harbaoui, niet echt een kampioen als het erom gaat mee te verdedigen, functioneren binnen de speldiscipline die trainer René Weiler vraagt? En is de met veel poeha binnengehaalde Nicolae Stanciu echt zo goed? Op het internationale toneel lijkt de Roemeen niet meer dan een voetnoot, ook al tekende hij in zijn competitie een paar wondermooie doelpunten aan.

De internationale voetbalverhoudingen zijn al langer gewijzigd. Wat op dit moment overblijft, is vooral materiaal op de tweedehandsmarkt. Zo trok Standard, gevangen binnen zijn financiële beperkingen, vier buitenlandse spelers aan die vorig seizoen bij hun respectieve clubs niet in de basis stonden. Of je dan de illusie kunt wekken dat het beter wordt, is zeer de vraag. Maar het zal wel Yannick Ferrera zijn die daar straks eventueel de tol voor betaalt.

Precies één jaar is het geleden dat er met het ontslag van Slavo Muslin een definitieve streep werd getrokken onder het tijdperk van Roland Duchâtelet. Voorzitter Bruno Venanzi riep toen dat hij hevig geschrokken was omdat het mooi ogende huis van Standard op slechte fundamenten was gebouwd. Wat zou hij van de huidige fundamenten vinden?

En hoe zit het eigenlijk met de bouwstenen bij de andere clubs? Precies 130 transferbewegingen zijn er sinds de start van de competitie geweest, 57 ingaande en 73 uitgaande. Het brengt het totale aantal transacties voor dit seizoen op 346, een waanzinnig getal. Sinds de competitiestart vertrouwde alleen Eupen op zijn al bestaande kern. Elders was het overal schuiven en verschuiven, bressen dichten, veelal met spelers van wie je je afvraagt voor welke meerwaarde ze gaan zorgen.

Herbeginnen was het ook alvast bij de Rode Duivels afgelopen donderdag tegen Spanje. De nieuwe bondscoach Roberto Martínez werd zonder al te veel gemor in de armen gesloten, ook al heeft hij amper een palmares en kunnen er wat dat betreft rond zijn keuze vraagtekens worden geplaatst. Het verlangen naar een nieuw tijdperk veegde dat allemaal weg. Martínez mocht zijn hele staf meenemen. Alsof er een heuse topper was binnengehaald.

Nu, na de kansloze 0-2 tegen Spanje, sijpelen de verhalen door over het ongeloof waarvoor zijn aanstelling in Engeland zorgde. Tactische flexibiliteit en het vinden van de juiste balans in het elftal zouden niet zijn grootste kwaliteiten zijn. Zouden de mensen die Martínez hebben aangesteld zich daarover hebben geïnformeerd? Maar los van de uitslag die de Rode Duivels dinsdag in Cyprus hebben behaald, moeten ook de spelers die het tegen Spanje lieten afweten voor de spiegel gaan staan. Te gemakkelijk is het om bij wijze van alibi telkens weer naar de trainer te wijzen.

Essentiëler is het om te analyseren waarmee deze gouden lichting het in wedstrijden tegen toplanden laat afweten en ook in andere partijen vaak in steriel voetbal vervalt. Omdat deze generatie overroepen is? Omdat het aan mentale kracht ontbreekt? Intussen keert het publiek zich af van de Rode Duivels. Dat de internationals daar verbaasd over zijn, is veelzeggend.

DOOR JACQUES SYS

‘346 transferbewegingen zijn er dit seizoen geweest.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content