Dat Anderlecht in een cruciale fase van de competitie een agressief Tubeke niet van zich kon afschudden, zet aan het denken. Eén dag eerder trok Standard op Zulte Waregem de poort naar een 30e titel open voor de Brusselaars, vervolgens voetbalde paars-wit tegen de ploeg die de meeste goals incasseerde steriel en ordeloos. Achteraf mocht Anderlecht zich nog gelukkig prijzen dat Tubeke de leepheid miste om deze wedstrijd te winnen.
Zaterdagavond was Standard ook al niet voorbij Zulte Waregem geraakt. De West-Vlamingen veegden in deze competitie al de vloer aan met Anderlecht en Club Brugge, terwijl er ook op Sclessin werd gewonnen. Het toont nog maar eens dat Francky Dury in staat is een ploeg te organiseren en de kwaliteiten van de tegenstander af te snijden. Een zwak Standard vond absoluut geen antwoord op de gretigheid van Zulte Waregem.
Een snijdende spanning camoufleert het gebrek aan kwaliteit in deze competitie. Vorig seizoen werd Standard kampioen met slechts één verlieswedstrijd, nu leden zowel Standard als Anderlecht al vijf nederlagen. Toch is de kloof met de nummer drie vijftien punten. Het is tekenend voor dit kampioenschap vol grillige wendingen. Standard vergooide bijvoorbeeld zes punten tegen het theoretisch nog altijd niet geredde Sporting Charleroi terwijl Anderlecht slechts zes van zijn 22 overwinningen behaalde met meer dan twee goals verschil. Op dominant voetbal wijst dat niet echt.
Anderlecht en Standard stevenen nu mogelijk op een dubbele testwedstrijd af. Dat kan goed zijn voor wat extra suspens, maar in wezen hoort een competitie na 34 matchen afgelopen te zijn. Veel beter zou het zijn om, zoals in de andere landen, het doelpuntensaldo de doorslag te laten geven. Het zou bij momenten de spektakelwaarde en de honger naar goals verhogen.
De onvoorspelbaarheid regeert deze competitie, zoals ook op de 32e speeldag bleek. Dender raakte in de strijd om het behoud niet voorbij het al veroordeelde Bergen en KV Kortrijk stuntte na een lange treurmars op RC Genk, dat in de terugronde ondanks de versterkingen uitpakt met een wrange 20 op 45. Zelfs Lokeren, dat liefst 12 draws behaalde, heeft nog een waterkans op Europees voetbal. De Oost-Vlaamse club is al jaren een filiaal van buitenlanders. Vreemd dat de Serviër Aleksandar Jankovic, vier jaar geleden op Daknam zes maanden lang de assitent van Slavoljub Muslin, moet (terug)komen om jonge talenten als Stijn De Wilde en Nill De Pauw te laten debuteren. Het tijdig onderkennen van talent blijft een moeilijke zaak.
Met een opmerkelijke eindsprint (23 punten voor de winterstop, al 33 punten nadien) grijpt AA Gent naar de derde plaats en een Europees ticket. Ook dat is illustratief voor deze competitie. Na de heenronde stond AA Gent op een troosteloze tiende plaats. Alleen Anderlecht scoorde in deze competitie meer dan de Buffalo’s. Nu kan AA Gent op de laatste speeldag uitgroeien tot de scherprechter als Standard naar het Ottenstadion komt. Op voorwaarde dat de Rouches eerst nog voorbij Club Brugge raken. En Anderlecht de maat neemt van Roeselare. Je weet het maar nooit.
Voor Club Brugge dreigt het seizoen op een anticlimax uit te draaien. De nieuwe trainer Adrie Koster moet afgelopen vrijdag de wanhoop nabij geweest zijn bij de manier waarop blauw-zwart 60 minuten lang stuntelde. Sinds bekend werd dat er op het einde van het seizoen afscheid genomen zou worden van Jacky Mathijssen, haalde Club drie punten op twaalf. In een seizoen vol tegenslagen – Michel D’Hooghe die in het ziekenhuis opgenomen moest worden – valt de sportieve schade niet te overzien: tien nederlagen en een defensie die zelfs vier tegendoelpunten meer moest slikken dan die van … Moeskroen. De aanwezigheid van Stijn Stijnen ten spijt.
Adrie Koster heeft het geluk dat hij straks de nodige tijd zal krijgen om nieuwe fundamenten te metselen. Zelfs bij een mindere start. Geduld en rust is het wat Club Brugge nodig heeft om zichzelf weer op te richten.
door jacques sys
