Oefenwedstrijden in het buitenland of achter gesloten deuren, trainingen die niet altijd toegankelijk zijn: steeds meer verliest de voetbalsport de voeling met de basis. Ooit waren de weken voor het begin van de competitie de mooiste van het jaar. Er hing een sfeer van onbekommerdheid en ongedwongenheid, supporters gingen in de provincie naar oefenwedstrijden om de nieuwe spelers aan het werk te zien, ze mijmerden over een succesrijk seizoen en hoorden alleen maar ambitieuze taal. Het lijkt wel een eeuwigheid geleden.
Nu hebben de meeste ploegen hun kernen nog niet rond en moet er in de loop van de competitie gewerkt worden aan het inpassen van nieuwe spelers en het eventueel corrigeren van bestaande automatismen. Het maakt de taak van trainers steeds complexer. Tot de mercato van 1 september kunnen makelaars hun waar slijten. Hun macht zou na het voetbalschandaal worden ingekrompen, veel is daar echter niet van te zien.
Grote verschuivingen moeten er aan de top niet worden verwacht. Vorig seizoen bracht Union met zijn voetbal verfrissing in de competitie, maar op hetzelfde moment zei dit veel over het niveau van de Jupiler Pro League waarin Club Brugge zich na een matig seizoen uiteindelijk toch tot kampioen kon kronen.
Nu lijkt blauw-zwart weer de grootste kanshebber, al staan de fundamenten er nog niet. Tegenstand zou vooral van Antwerp moeten komen waar voorzitter Paul Gheysens zich in zijn oeverloze drang om de titel te pakken niet mag vergalopperen. Er is de gecontesteerde aanstelling van Marc Overmars die zich geen verkeerde transfers kan veroorloven. De komst van Antwerpenaar Toby Alderweireld onderstreept de ambitie, maar er is veel meer nodig dan dat om echt de nummer één te worden. Rust en stabiliteit naast het veld bijvoorbeeld, maar ook een trainer die uit het geheel een collectief kan metselen. Ook hier zijn er vraagtekens rond Mark van Bommel, al verdient een stad als Antwerpen, met een trouwe achterban, al langer een titel. De laatste dateert van… 1957. Nergens zal de druk groter zijn dan op de Bosuil.
Nergens is de druk zo groot als bij Antwerp.
Andere vragen zijn er genoeg voor het begin van deze vreemde competitie met drie dalers en een onderbreking voor het WK. Kan Union, met de verstandige Karel Geraerts als trainer, bevestigen? Slaagt Wouter Vrancken, die in tegenstelling tot Bernd Storck een deel van zijn trainersstaf mocht meebrengen, erin om KRC Genk in de juiste plooi te leggen? Slaagt Felice Mazzu erin om de grilligheid uit het spel van Anderlecht te bannen en te tonen dat de stilstand van paars-wit echt voor een deel te maken had met Vincent Kompany? Tot wat is Hein Vanhaezebrouck met grotendeels dezelfde patronen bij KAA Gent in staat nadat hij vorig seizoen een knappe reeks neerzette? Hoe gaat KV Mechelen om met de verbale aanwezigheid van de Nederlander Danny Buijs? Kan Cercle Brugge het pressingvoetbal van Dominik Thalhammer doortrekken? En hoe worstelt Standard zich door een ander tijdperk, met nieuwe eigenaars en een trainer, Ronny Deila, die al snel geconfronteerd werd met de beperkingen van zijn groep? Veel onduidelijkheden zijn er nog overal.
In vergelijking met twaalf maanden geleden beginnen de achttien clubs uit 1 A met twaalf nieuwe trainers aan de competitie. Beginnen en herbeginnen is wat dat betreft al langer het credo. Moeilijker en moeilijker is om de kernen samen te stellen en de juiste balans te vinden. Zoals ook bij de realisatie van deze competitiegids blijkt. Een huzarenstukje is het elk jaar opnieuw om de ploegfoto’s tijdig te maken. Toch moet dit nummer, afgesloten op 15 juli, de handleiding zijn voor het nieuwe seizoen. Voor nieuwe ontwikkelingen, transferbewegingen en de nodige toelichting kan u terecht op onze site sportmagazine.be.
