De twee clubs uit Dreux waar Adrien Trebel aan de slag was, zijn helemaal van de voetbalkaart geveegd. Omnisportclub CO Vernouillet schrapte voetbal uit het programma en door een gebrek aan middelen werd een tiental jaar geleden ook Dreux Atlas opgedoekt. Het Stade Maria Montessori wordt al enige tijd bespeeld door het nietige AS Tout Horizon Dreux. De tijd is echter blijven stilstaan: de ingang van het stadionnetje en de kleedkamer zien er precies uit zoals in de tijd dat Trebel er speelde. Zelfs de bak waar de voetbalschoenen gespoeld worden, ligt er al jaren onaangeroerd bij. Nu hangt er wel een dreigend bordje: ‘Gelieve uw schoenen niet tegen de muur af te kloppen.’ Van een kantine is er nog altijd geen spoor.

‘Met een budget van 5000 tot 10.000 euro had Dreux Atlas makkelijk kunnen overleven’, beweert Mounir Chakkar. ‘Op zich is dat niet veel geld, maar zonder vaste inkomsten red je het niet. Je kunt aan kinderen uit de quartiers, van wie de ouders meestal zonder werk zitten, moeilijk vragen om honderden euro lidgeld te betalen. De club is finaal ten onder gegaan aan de werkingskosten, zeg maar de verplaatsingen, de uitrustingen en het materiaal. En er waren niet genoeg vrijwilligers om de club te doen draaien. Het kan belachelijk overkomen, maar de boetes voor gele kaarten en andere financiële sancties van de A-ploeg vraten ook serieus aan het budget.’

In principe had Dreux Atlas een vette cheque moeten incasseren toen Trebel zijn eerste profcontract tekende bij Nantes én bij diens transfer naar Standard in 2014. Chartres passeerde langs de kassa, maar Dreux Atlas bestond al niet meer. Chakkar: ‘Een kleine club als Dreux Atlas is afhankelijk van de goodwill van ex-spelers die het als prof gemaakt hebben. Je moet hopen dat ze bereid zijn de club te helpen.’