Dieter Schwabe (13 september 1956) is van Bonn afkomstig en voetbalde voor FC Keulen en KFC Uerdingen voor hij in juli 1979 bij KV Kortrijk arriveerde. Hij speelde elf jaar in het centrum van de verdediging. “Het mooiste moment was de overgang van tweede naar eerste klasse”, vertelt hij. “Vooral de eerste vier, vijf seizoenen vond ik schitterend jaren. Op een moment dat we de stap naar de topvijf konden zetten, verkochten ze Nico Broeckaert net voor de start van de competitie. Die tijd zijn ze een beetje beginnen verkopen en anderen voor verschrikkelijk veel geld binnenhalen en is het omgeslagen. Ik maakte in Kortrijk alles mee, ook alle soorten trainers over wie ik wel een verhaaltje kan doen, maar ik vind : het is allemaal voltooid verleden tijd. En het was een mooie tijd. Spelers leefden toen nog tussen de supporters, nu is de afstand te groot.”
Veel van zijn ex-ploegmaats zag hij onlangs terug op de begrafenis van Bo Braem. “Ik zag er ook Johan Vermeersch, maar had niet de tijd om met hem te kunnen spreken. Ik zag wel dat hij een beetje zwaarder staat dan vroeger. Johan was een harde. Man van de discipline. Kop ervoor. Een voorbeeld als kapitein. Als ik in interviews van hem lees dat profs nu te veel verdienen, moet ik hem honderd procent gelijk geven. Bo was een apart karakter. Helemaal anders dan ik, niet het type waar ik beste maatjes mee kon worden. Schitterende voetballer die de top had moeten halen, maar er niet echt voor leefde. Na zijn carrière zette hij zich wel honderd procent in voor het voetbal, de club, de jeugd. Hij wou alles doen, zelfs het gras maaien. Ongelooflijk dat je dan zo iemand op de leeftijd van 54 jaar al verliest. Ik word in september 49. Als er zoiets gebeurt, begin je al eens na te denken.”
Schwabe woont nog altijd in het Kortrijkse. Huwde destijds met een meisje uit Kuurne, bouwde er, kreeg er drie zonen, die nu 16, 14 en 10 jaar oud zijn. Hij eindigde zijn spelerscarrière bij Aalst en Ronse, maar werkte toen al als zelfstandig installateur van sanitair en centrale verwarming. Hij was ook trainer van onder andere SV Kortrijk en Rekkem Sport, West-Vlaamse vierdeprovincialer waar hij volgend seizoen trouwens terugkeert. “Het is een kleine ploeg, maar een ploeg moet niet altijd groot zijn om er veel plezier te beleven, hé.” Hij heeft nog altijd de Duitse nationaliteit. “Ik voel er geen nadeel van”, zegt hij. “Ik voel mij Belg en ik wil niet meer terugkeren naar Duitsland. Behalve om mijn broers te bezoeken. Maar ik heb weinig tijd, veel werk en verschrikkelijk veel vrienden hier. En ik betaal belastingen, dus als ik overlijd, wil ik hier ook begraven worden (lacht).”
(CV)
