Op ongeveer één seconde van het succes bleef Standard eind vorig seizoen steken. Een gemiste strafschop van Sergio Conceiçao op het veld van Oostende verplichtte de Rouches tot een barrage met Racing Genk. In het thuisduel met de Limburgers liep de Portugese strateeg bovendien een fatale gele kaart op, waarna Standard zonder Conceiçao in Genk ten onder ging. Weg Europees voetbal.
Maar op Sclessin lijken ze wel lessen te hebben getrokken uit het verleden. Voor één keer werd de spelerskern niet helemaal omgegooid en nadat er aan Trond Sollied was gedacht en van Erik Gerets gedroomd, bewaarde club tenslotte het vertrouwen in de zelfverklaarde ex-coach Dominique D’Onofrio. Uiteindelijk had die prima werk geleverd. Ook omringd door een nieuwe technische staf met Stéphane Demol moet D’Onofrio in staat worden geacht om de spelers scherp en ambitieus te houden.
VERDEDIGING
Standard beschikte vorig seizoen over de op een na beste verdediging – het incasseerde 30 doelpunten, alleen Club Brugge deed beter met slechts 25 stuks. Vedran Runje keerde wat balend uit Marseille terug maar werd goed opgevangen en naar zijn oude niveau geleid door Christian Piot en Jean Nicolay. Dit seizoen is het aan een andere oudgediende van de club, Claudy Dardenne, om zich over de Kroaat te ontfermen. Eric Deflandre leverde zijn aanvoerdersband in, want hij voelde zich niet lekker in die rol. Maar hij blijft wel vastbesloten zijn plaats in de nationale ploeg te heroveren. De imposante Oguchi Onyewu, naar wie Anderlecht ongegeneerd lonkte, verlengde per slot van rekening zijn contract en vormt samen met de onverslijtbare Ivica Dragutinovic een van de sterkste centrale assen in de Belgische competitie. Met Mohammed Sarr en Mathieu Beda bezit Standard degelijke alternatieven voor het centrum van de defensie. Op links heeft Philippe Léonard – als hij tenminste niet ingaat op aanbiedingen van andere clubs – weinig concurrentie te vrezen.
MIDDENVELD
Ook het middenveld kreeg vorig seizoen al vaste vorm. Als grote verrassing openbaarde zich daar Karel Geraerts. Michel Preud’homme had hem weggekaapt bij Club Brugge en die transactie bleek een voltreffer. Geraerts kijkt niet op een druppel zweet en die inzet wettigt de hoop dat hij verder blijft groeien. Mogelijk krijgt hij Christian Negouai naast zich als extra kracht in de balrecuperatie. Standard wil graag wat gestalte in alle onderdelen van het team, maar niettemin is Mathieu Assou-Ekotto niet van plan dat zomaar over zijn kant te laten gaan. Milan Rapaic voelt zich goed op de linkerflank en kan met zijn technisch vernuft het verschil maken. Het grote vraagteken bevindt zich op de rechterflank. In principe is dat de zone van Sergio Conceiçao, die van daar met zijn voorzetten telkens voor gevaar zorgt. Wordt de Portugees meer aanvallend uitgespeeld, dan kan Wamberto zijn plaats op het middenveld innemen – hij werd al in die positie gebruikt bij Ajax. Of misschien komt Jonathan Walasiak na een moeizaam seizoen weer aan de oppervlakte.
AANVAL
Cédric Roussel is, als hij de lijn van eind vorig seizoen doortrekt, klaar om de centers van links en rechts binnen te koppen. Roussel viel vorig seizoen kort na zijn komst op Sclessin geblesseerd uit maar toonde zich in de slotfase van het kampioenschap zeer besluitvaardig aan de zijde van Sambegou Bangoura, met vijftien treffers vorig seizoen de topschutter van Standard. Maar D’Onofrio kiest liever voor een beweeglijke aanvaller rond een kopbalsterke centrumspits dan dat hij twee grote, sterke aanvallers in het centrum van de verdediging van de tegenstander neerpoot. Opnieuw wordt daarom vooral gerekend op Sergio Conceiçao en diens technisch arsenaal. Alleen zal hij er wel in moeten slagen zijn licht ontvlambare temperament te bedwingen. Kan Conceiçao zich niet beheersen, dan dreigt zijn gedrag een van de grootste problemen te worden waarmee Standard dit seizoen te kampen krijgt.
CONCLUSIE
In principe zal Standard dit seizoen overwegend een 4-4-2 of een 4-4-1-1 hanteren. Deze keer dienen de Rouches de komende competitie niet aan te vatten met een volledig nieuwe ploeg. De spelers kennen elkaar en ze kennen de coach en de coach kent de spelers. Achter de jaarlijks terugkerende verontschuldiging van aanpassingsperioden en groeipijnen zal Standard zich deze keer dus niet kunnen verschuilen. Vandaar dat de verwachtingen bij de supporters nog hoger liggen dan anders : Standard moet Europa in of het zal er stuiven.
door Pierre Bilic
