‘Durf te vechten en durf te winnen’, was een van de adagia van de Chinese dictator Mao Zedong. Vechten zullen alle atleten in Peking doen, winnen is slechts weggelegd voor de sterksten. Sport/Voetbalmagazine presenteert alvast vijftien evenementen om uw vingers bij af te likken.
1 Wegrit mannen – zaterdag 9/8, 5 uur
Kan Paolo Bettini zijn olympische titel van 2004 verlengen? Dát is de hamvraag. In de voorjaarsklassiekers zagen we de huidige wereldkampioen wel af en toe zijn benen eens testen, maar een paar vervelende blessures spelen hem al het hele seizoen parten. Toch vermoeden we dat Il Grillo (De Krekel) wil pieken in Peking. Het parcours is op maat van een klimmer geschreven, misschien net iets te lastig voor de explosieve Bettini, maar je weet nooit. Na de start in de smerige lucht van Peking gaat het over 80 relatief vlakke kilometers richting Chinese muur. Daar moeten de renners zeven keer een zwaar parcours van 24 kilometer afleggen. De locatie bij de wereldberoemde Chinese muur levert ongetwijfeld prachtige beelden op. De belangrijkste uitdagers van Bettini zullen de renners zijn die het mooie weer maakten in de Ronde van Frankrijk, hoewel er tussen het einde van de Tour en de wegrit in Peking slechts twee weken zitten. Veel tijd om te acclimatiseren is er dus niet, maar hou toch maar Cadel Evans, Alejandro Valverde en de gebroeders Schleck in de gaten. Vergeet ook de op revanche beluste Alberto Contador niet. De Belgen moeten rekenen op een superdag van de in de Tour een paar keer door het ijs gezakte Maxime Monfort of dé Girorevelatie Jurgen Van den Broeck. België, toch een land met een stevige wielertraditie, presteert doorgaans niet sterk in de olympische wegrit. In Athene pakten we met Axel Merckx nog een bronzen medaille, maar voor de laatste Belgische medaillewinnaar vóór Merckx moeten we al terug naar de Spelen van 1964, toen Walter Godefroot ook een bronzen plak om de nek kreeg. De enige Belgische gouden medaille in deze discipline dateert zelfs al van 1952, toen André Noyelle de sterkste was. Hopelijk krijgt hij binnenkort gezelschap van een landgenoot …
2 Finale zwemmen 200 meter vrije slag – dinsdag 12/8, 4.13 uur
Dé te kloppen man in het zwemmen is Michael Phelps. De nog altijd maar 23-jarige Amerikaan was wat ontgoocheld over zijn prestaties op de Olympische Spelen in Athene: zes gouden medailles en twee bronzen. Hij wil namelijk koste wat het kost beter doen dan de zeven gouden medailles van zijn landgenoot Mark Spitz op de Olympische Spelen van 1972 in München, een fabuleus record dat toen overschaduwd werd door de moord op elf atleten en officials van de Israëlische olympische ploeg. De disciplines waarin Phelps ‘faalde’ (brons) in 2004 waren de 4 x 100 meter voor ploegen – niet zijn fout, aangezien hij een van de vier Amerikaanse zwemmers was – en de 200 meter vrije slag. Daarin werd hij voorafgegaan door de ondertussen gepensioneerde Australiër Ian Thorpe (goud) en de Nederlander Pieter van den Hoogenband (zilver). Die laatste wordt de belangrijkste tegenstander van Phelps in deze discipline. Tijdens het WK zwemmen van 2007 bewees de Amerikaan de maat te kunnen nemen van de ondertussen al 30-jarige Nederlander. ‘Hoogie’, in 2005 nog geopereerd aan een hernia, is er in de eerste plaats op gebrand om de 100 meter vrije slag te winnen en zo de eerste zwemmer ooit te worden die drie keer op rij olympisch kampioen werd in die discipline. De kans is echter klein dat hij daarin slaagt (hij werd vorig jaar pas zesde op het WK) en dan is de 200 meter vrije slag, sowieso zijn beste nummer, een uitstekende kans op revanche.
3 Hockey mannen België-Duitsland – woensdag 13/8, 12.30 uur
Hockey, sinds 1908 een olympische sport, werd decennialang gedomineerd door India (acht keer goud) en Pakistan (drie keer goud). Pas vanaf de jaren 70 konden een paar andere landen zich in het debat mengen: Duitsland, Groot-Brittannië, Nederland en Australië – de laatste goudenmedaillewinnaar – verwierven zich een abonnement op het olympische podium. De Belgen leggen met een geambieerde plaats in de top acht de lat dus hoog. Bovendien zitten onze landgenoten in een loodzware groep met kleppers als Duitsland, Spanje en Nieuw-Zeeland, en haalbare kaarten als China en Zuid-Korea. Maar niets is onmogelijk. Zo versloeg België op het EK van 2007 in Manchester, waar Nederland in de finale te sterk was voor Spanje, in de strijd om het brons wereldkampioen Duitsland nipt met 4-3. De Duitsers hebben dus iets recht te zetten in Peking …
4 Finale 100 meter mannen – zaterdag 16/8, 16.30 uur
De finale van de 100 meter bij de mannen is traditiegetrouw een aantrekkelijk nummer en dat is deze keer niet anders. De grootste kanshebbers voor de hoogste onderscheiding zijn de bijna 22-jarige Jamaicaan en wereldrecordhouder (9″72) Usain Bolt, zijn landgenoot en vorig wereldrecordhouder Asafa Powell en de Amerikaanse huidige wereldkampioen Tyson Gay. Die laatste zal des te gemotiveerder zijn omdat hij er niet in slaagde zich te plaatsen voor de 200 meter. Op de Amerikaanse trials in de aanloop naar de Spelen raakte hij immers licht geblesseerd en moest hij noodgedwongen de strijd staken. Usain ‘The Lightning’ Bolt is als wereldrecordhouder de uitgesproken favoriet, maar dat hij niet onklopbaar is, bewees Asafa Powell vorige week nog op een meeting in Stockholm, waar hij zijn landgenoot in een prestigeduelletje versloeg. Het verschil: één honderdste van een seconde. Spanning verzekerd!
5 Finale tennis mannen – zondag 17/8, 12 uur
Het zal u misschien verwonderen, maar tennis was er al van in het prille begin bij op de Olympische Spelen. In 1896 kwam de Ier John Boland op uitnodiging van een Griekse vriend als toeschouwer naar de Spelen in Athene. Ter plekke stelde Boland echter vast dat zijn vriend hem ingeschreven had in de tenniscompetitie. Hij liet het niet aan zijn hart komen en ging prompt met het goud lopen in zowel het enkel- als het dubbelspel. In 1924 werd tennis geschrapt van het olympische programma om pas terug te keren in 1968 in Mexico, zij het als demonstratiesport. Sinds 1988 zijn er in tennis opnieuw medailles te winnen en op het lijstje mannelijke winnaars staan geen sukkelaars: Miroslav Mecir (1988), Marc Rosset (1992), Andre Agassi (1996), Yevgeni Kafelnikov (2000) en Nicolás Massú (2004). In Peking wordt daar straks naar alle waarschijnlijkheid een grote naam aan toegevoegd, want Roger Federer en Rafael Nadal, de twee protagonisten van de epische Wimbledonfinale een paar weken geleden, tekenen allebei present. De Spanjaard was er vier jaar geleden ook al bij toen hij met Carlos Moya deelnam aan het dubbelspel, zonder succes overigens. Voor Roger Federer, die op 8 augustus 27 wordt, zijn het de derde Olympische Spelen: in 2000 verloor hij de strijd om het brons van de Fransman Arnaud di Pasquale en in 2004 schakelde de Tsjech Thomas Berdych hem uit in de tweede ronde. Het is natuurlijk hopen op een nieuwe clash Federer-Nadal, maar zover is het nog lang niet, want ook aanwezig in Peking zijn de nummers drie ( Novak Djokovic), vier ( Nikolay Davydenko) en vijf ( David Ferrer) op de wereldranglijst.
6 Finale 100 meter vrouwen – zondag 17/8, 16.25 uur
Al sinds 1928 staat de 100 meter voor vrouwen op het olympische programma. Het zal dus de negentiende keer zijn dat er een olympische kampioene op de 100 meter gekroond wordt. Traditioneel zijn het Amerikaanse vrouwen die uitblinken in deze afstand. Namen als GailDevers (goud in 1992 en 1996) en de op 38-jarige leeftijd in verdachte omstandigheden overleden Florence Griffith-Joyner (goud in 1988) klinken ons nog bekend in de oren. In 2000 was in Sydney alweer een Amerikaanse de snelste: Marion Jones, maar zij gaf in een tegen haar aangespannen rechtszaak toe doping gebruikt te hebben met als gevolg dat haar naam van de medaillelijst geschrapt werd. Vier jaar geleden werd de Amerikaanse hegemonie doorbroken door de Wit-Russische Yuliya Nesterenko, die de Amerikaanse Lauryn Williams te snel af was. De Jamaicaanse Veronica Campbell, in Athene goed voor brons en vorig jaar wereldkampioene in een tijd van 11″01, zal er verrassend genoeg niet bij zijn in Peking omdat ze op de Jamaicaanse trials slechts vierde werd. Wél van de partij is onze eigenste Kim Gevaert. In Athene raakte ze niet verder dan de halve finales van de 100 meter, maar sprintte ze toch naar een bijzonder verdienstelijke zesde plaats in de finale van de 200 meter. In Peking wil Gevaert in de eerste plaats voor een podiumplaats op de 100 meter gaan. Dat wordt duimen voor Kim!
7 Finale 10.000 meter mannen – zondag 17/8, 16.45 uur
De Ethiopiër Kenenisa Bekele wil zijn olympische titel verdedigen op de 10.000 meter. Hij neemt het onder andere op tegen zijn legendarische landgenoot Haile Gebrselassie, olympisch kampioen 10.000 meter in 1996 en 2000 en vier jaar geleden vijfde. Bekele, wereldrecordhouder op de 5000 en de 10.000 meter, weet als geen ander zijn succes te relativeren. In januari 2005 verloor hij immers zijn verloofde Alem Techale, een veelbelovende 18-jarige atlete. Tijdens een gemeenschappelijke training kreeg ze een hartaanval en stierf in de armen van haar toekomstige man. Die klap bracht de Ethiopiër een tijdje uit balans, maar een goed half jaar later sprak hij erover als volgt: “De mens kan aan het lijden nooit ontsnappen. Het overvalt je en het kan je onderuithalen. Ik probeer het te overwinnen door hard te werken, door te lopen dus.” Lopen deed hij en doet hij nog als de beste. Ondertussen is hij getrouwd met de bevallige actrice Dannawit Gebregziabher, die haar man waarschijnlijk komt aanmoedigen.
8 Finale polsstokspringen vrouwen – maandag 18/8, 13.20 uur
“Dit is nog maar het begin. De Olympische Spelen komen eraan. Er zullen nog records volgen.” Deze woorden komen uit de mooie mond van Yelena Isinbaeva, net nadat ze het wereldrecord polsstokspringen verbeterd had op de Golden Leaguemeeting in Rome midden juli. Ze ging er over 5,03 m. Van de 26-jarige Russin, die ook al olympisch kampioene werd in 2004, mogen we dus zeker wat verwachten in Peking, tenzij de concurrentie er een … polsstokje voor steekt.
9 Finale zeilen laser radial vrouwen – dinsdag 19/8, 5 uur
Deze discipline maakt haar debuut op de Olympische Spelen. De laser radial is de vrouwelijke versie van de laser, een kleine eenmansboot met zeil. Het is vooral uitkijken naar onze jonge landgenote Evi Van Acker, getipt als een van de belangrijkste Belgische medaillekandidaten. Vorige week veroverde ze nog brons op het EK laser radial in Nieuwpoort. De twee zeilsters die Evi voorafgingen, de Finse Sari Multala en de Française Sophie De Turckheim, konden zich echter niet plaatsen voor de Olympische Spelen. Op vier boten na lag het voltallige olympische deelnemersveld in het Nieuwpoortse water, dus dit EK was een goede waardemeter voor de Spelen. In een interview liet de spontane Oost-Vlaamse zich tot ergernis van haar coach al ontvallen voor goud te willen gaan. Haar belangrijkste tegenstandster wordt ongetwijfeld de Amerikaanse Anna Tunnicliffe, ook gebrand op een gouden plak. Nog even Evi’s motto meegeven: If you can dream it, you can do it. Wij dromen alvast!
10 Finale jumping – donderdag 21/8, 13.15 uur
In deze populaire en elegante discipline moeten paard en ruiter zo’n vijftien obstakels nemen en komt het eropaan zo weinig mogelijk strafpunten te pakken. Al van 1912 is jumping een vaste afspraak op de Spelen. Voor de Belgen is het uitkijken naar onze landgenoot Jos Lansink en zijn paard Cavalor Cumano, waarmee hij in 2006 wereldkampioen werd en vorig jaar zilver pakte op het EK. Cumano was een tijdje out met een peesblessure, maar werd door Lansink dit jaar langzaam maar zeker terug in competitie gebracht. Het paard zal dus in topconditie aan de Spelen kunnen beginnen. De 47-jarige Lansink won al eens olympisch goud in 1992 in Barcelona, maar was op dat moment nog Nederlander. In 2001 liet hij zich tot Belg naturaliseren omdat hij in Nederland geen toppaarden vond. Een nieuw reglement in de landencompetitie vereiste toen immers dat zowel ruiter als paard dezelfde nationaliteit bezaten. Lansink is al aan zijn zesde Olympische Spelen toe. Zijn voornaamste concurrenten voor het goud in Peking zijn de Duitser Ludger Beerbaum, zijn schoonzus Meredith Michaels-Beerbaum en de Ier Denis Lynch.
11 Tienkamp mannen 1500 meter – vrijdag 22/8, 15.40 uur
Over een tienkamper wordt soms wel eens smalend gezegd dat hij nergens in uitblinkt, maar niets is minder waar: een tienkamper moet juist excelleren in tien disciplines. Vier jaar geleden ging het goud naar de Tsjech Roman Sebrle. De Amerikaan Bryan Clay (zilver) en Dmitriy Karpow, de reus uit Kazachstan, vervolledigden het podium. De drie medaillewinnaars van toen zijn in Peking weer van de partij. Favoriet voor het goud is deze keer Bryan Clay, aangezien hij dit jaar al eens meer dan 8800 punten haalde. Het Belgische record staat sinds kort met 8142 punten op naam van de Brusselaar Frédéric Xhonneux. Samen met de vorige Belgische recordhouder, kempenaar Hans Van Alphen, vertegenwoordigt hij ons land in de tienkamp. Van Alphen blinkt uit in het speerwerpen, de 400 meter en de 1500 meter. En die laatste discipline is er nu net eentje waar Frédéric Xhonneux ook sterk in is. Uitkijken naar twee snelle Belgen dus!
12 Finale hoogspringen vrouwen – zaterdag 23/8, 13.10 uur
Veel tamtam werd er niet rond gemaakt, maar op de meeting van Heusden-Zolder vorige week sprong Tia Hellebaut over de twee meter. Ze werd daarmee nog maar de zesde atlete die daar dit seizoen in slaagde. Laat het duidelijk zijn: de Belgische stoomt zich in alle rust klaar en zit op schema voor Peking. Het hoogst haalbare daar lijkt zilver, want normaliter heeft de Kroatische wereldkampioene Blanka Vlasic het goud maar voor het oprapen, hoewel ze het in de olympische finale in 2004 wat liet afweten met een sprong van 1,89 m, wat haar slechts een elfde plaats opleverde. Dat het meer dan 20 jaar oude wereldrecord van de Bulgaarse Stefka Kostadinova (2,09 m) zal sneuvelen, is weinig waarschijnlijk, maar het is mogelijk: Vlasic sprong al over 2,07 m.
13 Marathon – zondag 24/8, 1.30 uur
De marathon is een van de weinige evenementen op de Olympische Spelen die zonder ticket toegankelijk is voor het grote publiek. Ook de modale Chinees kan zich dus onder de toeschouwers mengen, wat maakt dat het evenement wel eens zou kunnen ontaarden in een waar volksfeest. De startplaats van de marathon is het beroemde Plein van de Hemelse Vrede, het Tiananmenplein, waar in 1989 tanks inreden op protesterende studenten. In het midden van het plein staat trouwens het mausoleum waar de ‘grote’ Mao Zedong begraven ligt. Het marathonparcours doet zowel oude als modernere gedeeltes van de Chinese hoofdstad aan. Als de camera oog heeft voor de omgeving én als die omgeving smogvrij is, kan de loopwedstrijd voor de neutrale tv-kijker een interessante sightseeingtrip worden. Die smog heeft een aantal atleten trouwens al doen beslissen om niet aan de uitputtingsrace deel te nemen. Onder hen de grootste loper aller tijden: de 35-jarige Ethiopiër Haile Gebrselassie. Aan de andere kant van het spectrum bevindt zich de 34-jarige astmalijder Paula Radcliffe, die zich niet laat afschrikken door een beetje vervuiling. In april liet ze nog optekenen: “Ik moet gewoon mijn medicatie goed afstemmen, maar verder maak ik me er niet druk om. Bovendien voel je meestal pas na de race de effecten van luchtvervuiling. Maar of het me iets kan schelen als ik de volgende ochtend een zere keel heb en een beetje ziek ben, terwijl ik de dag ervoor gewonnen heb? Nee, ik denk het niet. Ik vrees eerlijk gezegd dat ik meer last zal hebben van de hitte en vochtigheid.” Een olympische medaille is het enige wat nog ontbreekt op haar palmares.
14 Finale voetbal mannen – zondag 24/8, 6 uur
Van de zestien deelnemende voetbalploegen aan het olympische voetbaltoernooi zijn er maar vier Europese: Italië, Nederland, Servië en België. Van die vier hebben alleen Italië (1936) en … België (1920) ooit een gouden medaille gewonnen. Dat is beter dan de torenhoge favoriet voor dit toernooi: Brazilië, goed voor twee zilveren (1984 en 1988) en één bronzen plak (1996). Met kleppers als Ronaldinho (AC Milan), Pato (AC Milan), Diego (Werder Bremen) en Marcelo (Real Madrid) kunnen de Goddelijke Kanaries echter met niets minder dan goud tevreden zijn. Sinds de invoering van de min 23-regel (met uitzondering van drie spelers moeten alle spelers uit de selectie jonger zijn dan 23) palmt het Zuid-Amerikaanse voetbal steeds meer de Spelen in, met als hoogtepunt de finale tussen Argentinië (met Carlos Tévez, Javier Saviola en Javier Mascherano) en het verrassende Paraguay vier jaar geleden. Al even verrassend was toen de prestatie van Irak, dat tegen Italië net naast een bronzen medaille greep. Het is voorlopig koffiedik kijken wie dé verrassing in Peking wordt, maar waarom zouden dat de Rode Duivels niet zijn?
15 Finale basketbal mannen – zondag 24/8, 8.30 uur
Op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona mochten voor het eerst ook NBA-spelers deelnemen aan het basketbaltoernooi. De VS vaardigden een delegatie af met iconen als Michael Jordan, Magic Johnson en Larry Bird. Het Dream Team was geboren. Ondertussen is er veel veranderd. De VS wentelden zich in hun hegemonie en Zuid-Amerika en vooral Europa maakten een inhaalbeweging. In die mate zelfs dat de Amerikaanse vedetten op het WK van 2002 (in eigen land!) slechts zesde eindigden en op het WK 2006 derde, achter Griekenland en de uiteindelijke wereldkampioen Spanje. De Spanjaarden rekenen ook nu weer op Pau Gasol, Jorge Garbajosa en Juan Carlos Navarro om ver te raken. Gasol bewees dit seizoen bij de LA Lakers dat hij momenteel een van de topcenters in de NBA is en iedereen pijn kan doen. Een andere challenger in dit toernooi wordt Argentinië, dat dankzij een fenomenale Manu Ginobili (San Antonio Spurs) in Athene 2004 de gouden plak veroverde. Maar de favorieten zijn uiteindelijk toch weer de Amerikanen zelf. Na een teleurstellende bronzen medaille op de Spelen van Athene 2004 is het tijd voor eerherstel. Dwyane Wade, LeBron James, Chris Paul en Kobe Bryant: alle sterren tekenen present. King Kobe komt zelfs uit zijn beste seizoen ooit en werd terecht uitgeroepen tot beste speler in de NBA. Benieuwd of hij ook het ‘nieuwe Dream Team’ op sleeptouw kan nemen … S
Volgende week: de vedettes in de 28 disciplines op de Olympische Spelen.
door geert foutré, loes geuens, matthias stockmans & steve van herpe
