Het nieuwe fenomeen van Standard verwees Dudu Biton en Marvin Ogunjimi naar de bank. Imoh Ezekiel is achttien jaar en hij heeft een droom.
De nieuwe lieveling van het Standardpubliek is een eerder kleine (1m77) spits die ondanks zijn jeugdige leeftijd toch volwassen in het leven staat. Hij is altijd sympathiek; een eeuwige glimlach siert zijn gezicht. In januari 2012 werd Imoh Ezekiel bij de A-kern gehaald als beloftevolle speler. Een belofte die nog moest groeien, maar die wel al ervaring mocht komen opdoen. Amper acht maanden later is Ezekiel de eerste keuze in de spits van Ron Jans. Geen sprake meer van Michy Batshuayi, noch van toptransfers Dudu Biton en Marvin Ogunjimi. “Hij heeft een heel andere status gekregen”, legt teammanager Pierre Locht uit. “Hij is ook meer op zijn gemak nu hij ziet dat hij voor zijn harde werk wordt beloond.”
Niet goed genoeg voor Club
De voetbalcarrière van Ezekiel startte in Nigeria, het dichtstbevolkte Afrikaanse land. Hij groeide er op in Lagos, dat maar liefst vijftien miljoen inwoners telt. Een grootstad dus, met voetbal als enige uitweg. Vader Ezekiel, een voormalig politieman die momenteel van zijn pensioen geniet, trok in 2004 met zijn tien jaar jonge zoon naar de Académie 36 Lion FC omdat Imoh “op straat wel wat leek te kunnen met een bal”.
De Académie 36 Lion FC werd in 2001 uit de grond gestampt door Liameed Gafar, een zakenman die zich na twintig jaar in de Verenigde Staten had opgewerkt in de import-exportsector. Het eerste elftal van de Académie komt uit in de Nigeriaanse tweede klasse en had tot voor de transfer van Ezekiel nog geen enkele van haar spelers naar Europa zien vertrekken. Imoh Ezekiel is met andere woorden hun eerste ambassadeur in Europa. En die titel verdient hij ook wel na een seizoen waarin hij op amper 17-jarige leeftijd maar liefst 21 keer raak trof in de Nigeriaanse tweede klasse. Die prestatie leverde hem een korte testperiode bij Club Brugge op. Na een test van amper drie dagen werd Ezekiel als te klein beschouwd door PhilippeClément, beloftetrainer bij Club. Maar meer nog dan zijn gebrek aan gestalte was het een blessure die hem parten speelde. “Hij belandde voor het eerst in België op een moment dat het hier vroor dat het kraakte”, weet een van Ezekiels raadgevers, LuanAhmetaj. “Hij had het zo koud dat hij na de training een heet voetbad heeft gepakt”, voegt Locht toe. “Het water was zo warm dat zijn voeten volledig verbrand waren tegen dat hij ze uit het water haalde. Zo verbrand dat hij geen voetbalschoen meer aankreeg.”
Vincent Mannaert, algemeen manager van Club Brugge, reageert als volgt: “Ezekiel had gewoon de pech dat hij hier in het midden van de winter belandde en dat hij uiteindelijk maar een dag heeft kunnen meetrainen. Of ik daar nu nog spijt van heb? Neen, want het heeft geen zin om je vragen te stellen over een beslissing die in ongelukkige omstandigheden genomen moest worden. Het zou anders geweest zijn als Ezekiel twee weken had kunnen meelopen en onze mensen zijn kwaliteiten niet gezien zouden hebben. Dan zou er een probleem geweest zijn. Nu is dat niet het geval.”
Hattrick na massage
Ezekiel was radeloos. Hij zag zijn droom in rook opgaan. Vlak voor hij terug naar Afrika dacht te keren, kwam er een oplossing uit de bus. “We hebben Imoh aangeboden bij Standard”, vertelt Ahmetaj. “Zijn voet was toen al een stuk minder dik en hij had er het voordeel dat hij kon mee-trainen in iets minder onderkoelde omstandigheden ( op een overdekt oefenveld, nvdr).”
Bij Standard maakte hij meteen indruk in zijn eerste wedstrijd met de U19 tegen een team uit eerste provinciale. “We dachten aanvankelijk nochtans dat hij geblesseerd was”, legt Locht uit. “Tijdens de rust gaf hij aan dat zijn been volledig verstijfd was door de kou. Na een stevige massage scoorde hij in de tweede helft maar liefst drie keer.” Het duurde dan ook niet lang voor Standard een gratis uitleenbeurt met optie tot aankoop bedong. De 18-jarige Ezekiel was te goed voor de U19 en sloot dan maar aan bij de U21. Daar speelde hij, met zestien doelpunten en zeven assists, de pannen van het dak en hij was dan ook de spilfiguur in hun race naar de titel.
Na amper vier maanden tijd zag José Riga zich genoodzaakt om Ezekiel tijdens play-off 1 van vorig seizoen voor de leeuwen te gooien. “Meestal hebben Afrikaanse spelers toch wat tijd nodig om zich aan het leven in Europa aan te passen”, legt Ahmetaj uit. ” Gohi Bi Cyriac deed er zo’n twee jaar over om door te breken.” Niet zo met Ezekiel, die een wel erg steile opmars doormaakt. “Hij had het nochtans even moeilijk met het ritme toen hij bij de A-kern kwam”, weet Locht. “Het was vooral het harde en stevige spel dat hem uit zijn evenwicht bracht. Toen hij enkele meer ervaren verdedigers helemaal doldraaide en die zich van hun meest stevige kant toonden, had hij geen idee waarom ze hem zo hard aanpakten.” De terugkeer van zijn landgenoot Daniel Opare(Opare nam met Nigeria deel aan de Afrika Cup, nvdr) deed Ezekiel zichtbaar deugd. Verder was er ook de goede raad van zijn entourage, de teammanager en de vrouw van Pierre François, die hem gratis Franse les gaf. Het was belangrijk dat hij ook in het dagelijkse leven zijn draai vond. “Imoh heeft geen rijbewijs”, vertelt Locht. “Hij had dus iemand nodig om zijn boodschappen te doen, maar voor het overige was hij zeer snel zeer zelfstandig. Hij doet zijn eigen huishouden en na amper een keer uitleggen wist hij al hoe zijn wasmachine werkte.”
Doel bereiken
Ezekiel doet het ook dit seizoen zeer goed in de Jupiler Pro League. “Hij geeft dit Standard een zekere ademruimte”, vindt Nordin Jbari. “Hij vecht voor elke bal en toont zich enorm gretig. Hij doet me een beetje denken aan Igor Vetokele, die nu bij het FC Kopenhagen van Ariël Jacobs speelt. Al moet ik daar wel meteen aan toevoegen dat Ezekiel nog meer dan Vetokele de diepte in gaat. Al zou ik hem wel de raad willen geven om iets minder vaak de hoeken in te duiken. Als hij dat achterwege laat, maakt hij dit seizoen nog vijf doelpunten meer.” De kleine gestalte van Ezekiel zorgt voor voorspelbare commentaren, maar die worden al snel de kop ingedrukt wanneer Ezekiel zijn andere troeven tentoonspreidt. “Als je hem de eerste keer ziet en men je zegt dat hij in de spits staat, denk je dat hij het niet makkelijk gaat krijgen”, bevestigt José Jeunechamps, de ex-beloftetrainer van Standard. “Maar eens je hem hebt zien spelen, weet je al snel beter. Hij heeft zelfs een goed kopspel.”
Die opzienbarende evolutie heeft Ezekiel – die zijn vakantie in Nigeria doorbracht en daar met de jongeren van de Académie 36 Lion FC voetbalde – helemaal aan zichzelf te danken. “Hij leeft voor zijn sport”, weet Ahmetaj. “Hij eet, slaapt en ademt voetbal. Hij gaat niet uit, verdoet zijn tijd niet met vrouwen en heeft slechts één droom: naar Chelsea gaan!”
“Zijn doorzettingsvermogen is indrukwekkend”, voegt Locht nog toe. “Hij herhaalt onophoudelijk dat dit ‘zijn kans’ is en dat hij die ‘niet wil laten glippen’.” “Je ziet het niet vaak meer bij jonge spelers, maar Imoh luistert goed, wil vooruitgang boeken en doet er alles aan om zo snel mogelijk zijn doel te bereiken”, besluit technisch directeur Jean-François de Sart. Kortom, de speler van wie elke trainer droomt…
DOOR STÉPHANE VANDE VELDE – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Ezekiel had gewoon de pech dat hij bij Club kwam testen in het midden van de winter.” Vincent Mannaert
“Ik zou hem de raad geven iets minder vaak de hoeken in te duiken. Dan maakt hij dit seizoen vijf doelpunten meer.” Nordin Jbari
