Voetballers met ballen

Wekenlang schreeuwde de Engelse pers moord en brand over racisme in het Poolse en Oekraïense voetbal. Het vermaarde BBC-programma Panorama besteedde er een volledige uitzending aan. Ex-international Sol Campbell riep fans met een donkere huidskleur op weg te blijven van Euro 2012. “Je kan in een kist weerkeren”, waarschuwde hij. Zijn raad werd prompt opgevolgd door de families van Alex Oxlade-Chamberlain en Theo Walcott.

En door veel Engelse fans. Volgens de voetbalbond worden er 5000 supporters verwacht in Oekraïne. Op het WK 2006 in Duitsland, de laatste Europese eindronde van de Drie Leeuwen, waren dat er 100.000.

Engeland tilt zwaar aan iedere vorm van racisme. Denk maar een de student die onlangs naar de gevangenis moest omdat hij Fabrice Muamba, de speler van Bolton Wanderers die op het veld neerzeeg, in een twitterbericht beledigde.

Toch zijn de Engelsen niet echt goed geplaatst om de rest van de wereld de oren te wassen. De eerste rel rond racisme op het EK speelde zich immers binnen het Engelse kamp zelf af. De beschuldigde was niemand minder dan bondscoach Roy Hodgson.

Het begon allemaal bij Driesje Mertens, die op Wembley iets te driest Gary Cahill duwde. De verdediger van Chelsea liep een kaakbeenbreuk op en kon het EK vergeten. Als vervanger voor Cahill werd Martin Kelly opgeroepen. Een rookie van Liverpool en niet Rio Ferdinand.

“Roy Hodgson beledigt onze verstandelijke vermogens als hij beweert dat deze keuze op voetbaltechnische argumenten is gebaseerd”, twitterde Jason Roberts, de aanvaller van neo-eersteklasser Reading. “Je laat geen basisspeler van Man United met 81 caps op zijn naam thuis als hij al sinds januari blessurevrij is.”

Racisme lag aan de basis van de beslissing, luidde het alom. Antiracistische organisaties riepen schande. Bondsvoorzitter David Bernstein probeerde de bom te ontmijnen door bij het vertrek naar Polen de hele affaire als “een irrelevant onderwerp dat tot het verleden behoort” te omschrijven.

Wensdenken. Roy Hodgson zag zich verplicht vorige zaterdag in Donetsk een extra persconferentie in te lassen. Een speler met de carrière van Ferdinand neem je niet mee als bankzitter, luidde het. De nieuwe Engelse bondscoach werd bij zijn benoeming ook al in het defensief gedwongen met een vraag over zijn keuze als speler voor een Zuid-Afrikaanse club ten tijde van het apartheidsregime.

Dat Ferdinand al niet van meet af aan tot de Engelse keurgroep behoorde, heeft onrechtstreeks met racisme te maken. Rio Ferdinand speelde jarenlang in het hart van de Engelse defensie samen met John Terry. In oktober van vorig jaar werd de aanvoerder van Chelsea beschuldigd van racistische beledigingen aan het adres van QPR-speler Anton Ferdinand, de broer van Rio.

De Football Association nam de beschuldigingen ernstig en ontnam Terry het aanvoerderschap van het nationale elftal. Tot ongenoegen van toenmalig bondscoach Fabio Capello, die om die reden opstapte. De bewering van David Bernstein dat de hele zaak tot het verleden behoort, is een beetje lachwekkend als je weet dat John Terry precies acht dagen na de EK-finale door de rechter wordt gehoord in Westminster Magistrates’ Court.

De Engelse bondsleiding was wellicht niet helemaal ongelukkig dat de aandacht voor racisme verhuisde naar de Nederlandse ploeg. In de pers van onze noorderburen werd er aanvankelijk niet of nauwelijks over gerept, maar de Engelse media sprongen als door een wesp gebeten op vermeende racistische spreekkoren bij de openbare training van Oranje in Krakau.

Robert Maaskant, ex-coach van Wisla Krakau, legde uit dat het boegeroep niet meer was dan protest van de harde kern omdat de stad over het hoofd was gezien als EK-speelstad. Bondscoach Van Marwijk liet weten dat hij niets gehoord had. Perschef Kees Jansma ontkende het voorval in alle toonaarden en verzekerde dat er geen klacht kwam bij de UEFA, die niet snel genoeg kon melden dat er geen onderzoek komt.

Mark van Bommel ging het heikele onderwerp echter niet uit de weg. “Alle spelers hebben het gehoord”, ging de aanvoerder tegen de bond en zijn schoonvader in. “Het was extra ergerlijk op de dag dat we Auschwitz bezochten.”

De UEFA werd er door de internationale media van beschuldigd het incident onder het tapijt te willen vegen en krabbelde meteen terug. Er wordt toch uitgezocht wat er zich vorige week in het Reymanastadion in Krakau afspeelde. Ook het gedrag van Russische fans wordt onder de loep gehouden. Voetballers met ballen. Ze bestaan.

DOOR FRANÇOIS COLIN

Van Bommel ging tegen de bond en zijn schoonvader in.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content