door Jacques Sys
Het idee rijpte op de laatste redactievergadering van het voorbije jaar. De feestdagen waren in aantocht, de geur van kalkoen hing in de straten en in de bezinnende sfeer die bij de eindejaarsperiode hoort, werd er gebrainstormd over een paar nieuwe projecten voor de komende maanden. Of dit blad bij wijze van afwisseling en verrassing eens niet kon breken met het gewone concept om een nummer te maken dat vrijwel volledig in het teken staat van vrouwen. Bijvoorbeeld op twaalf februari, twee dagen voor Valentijn. Het voorstel zorgde aanvankelijk voor geanimeerde gesprekken. Maar naarmate die discussie vorderde, sijpelde ook bij de sceptici het laatste voorbehoud weg. Ook als gespecialiseerd sportblad kan je niet voorbijgaan aan bepaalde trends. Voetbal maar vooral zijn randgebeuren is al lang geen exclusief domein meer voor mannen. Het bleek onlangs nog maar een keer bij de uitreiking van de Gouden Schoen, al willen de meningen wel eens uiteenlopen over het defilé van diep uitgesneden decolletés die bij dat soort gelegenheden steevast de revue passeert. Niettemin willen vrouwen zich steeds meer met voetbal associëren. En is bijvoorbeeld ook sportjournalistiek al lang geen mannenbastion meer. Buitenlandse commerciële televisiestations laten steeds meer vrouwen opdraven om programma’s te presenteren, al lijkt de verpakking soms wel eens belangrijker dan de inhoud. In België zijn het aantal vrouwelijke sportjournalisten schaars, al telt dit blad er in zijn medewerkersbestand met Inge Van Meensel en lse Peleman toch twee. Los van de twee dames die deel uitmaken van de vaste ploeg van Sport/Voetbal Magazine : Johanna Collier staat in voor de vormgeving, Sophie Dewitte voor het secretariaat. Twee prille dertigers die dagdagelijks gedreven en enthousiast meedraaien in de mallemolen van de sport.
Dit nummer is een unicum in de geschiedenis van ons blad. Los van de rubrieken waaraan nauwelijks is geraakt, hebben alle grote reportages een vrouwelijke inslag. Vanzelfsprekend zijn we daarbij onze journalistieke filosofie en ideologie trouw gebleven : geen banaliteit, geen platheid, geen opgeklopte en buitenproportionele toestanden, maar gewoon de (achtergrond)verhalen, spitante reportages en diepgravende interviews waarmee we ons iedere week van de dagbladen proberen te onderscheiden. Drie blitse babes op de cover, waarom niet, maar ze spreken zinvol over het leven als voetballersvrouw, soms lichtvoetig en ondeugend, dan weer ernstig. Een interview met Carine Snelders waarin ze praat over haar drie voetballende mannen, een scherpe en gedetailleerde analyse van bondscoach Ann Noë over de wedstrijd tussen AA Gent en Anderlecht, een onderzoek over de pogingen van de eersteklassers om vrouwen naar het voetbal te lokken en nog veel meer : alle verhalen die verderop aan bod komen hebben hun plaats in ieder ander nummer van Sport/Voetbal Magazine. Maar nu worden ze allemaal samen in één nummer gegoten. Het is een eenmalige uitstap. Zonder dat we daarbij onze identiteit verminken of ons laten aantasten door het virus van de vervlakking dat een deel van het journalistieke landschap steeds nadrukkelijker in zijn greep krijgt.
Niet iedere vrouw, zo bleek bij de samenstelling van dit nummer, voelde de behoefte om uit de schaduw te treden. Sommigen moest je echt over de streep trekken, anderen vroegen bedenktijd en haakten vervolgens af. Dat moet je respecteren. Toch zijn die aarzelingen opmerkelijk. Sommige vrouwen ergeren er zich gruwelijk aan dat met hun uiterlijk pronkende babes te gemakkelijk een podium krijgen en absoluut niet representatief zijn voor de vrouw achter de sportman. Anderen klagen erover dat er van vrouwen in het voetbal wordt gezegd dat ze niets te vertellen hebben. Maar als ze dan de kans krijgen om dit stereotiepe beeld te ontkrachten en zich op een intelligente manier te profileren, doen ze er liever niet aan mee en lijken ze zich te willen verstoppen achter hun man. Dat is een gemiste kans. Want zo wordt de indruk gewekt dat het traditionele rollenpatroon nog steeds diep in de sportwereld verankerd zit. Terwijl ook de sport nood heeft aan sterke vrouwen die zich laten horen.
De sport heeft nood aan vrouwen met een mening.
