‘Ik dacht dat ik me van carrière vergist had.’ Over de af/aan-relatie van Justice Wamfor met Racing Genk.

Juli 2003. Is JusticeWamfor de verdedigende middenvelder die Heusden-Zolder uit de nood moet helpen ? PeterBalette denkt van wel, SefVergoossen ook. Transferpapieren worden ingevuld en Wamfor Justice, bij Genk zonder veel succes een paar keer als rechtsachter uitgespeeld, maakt de officiële verwelkoming van de Heusdense selectie mee. Maar JosipSkoko vertrekt naar Gençlerbirligi in Turkije en nog voor de eerste training van Heusden-Zolder begint, staat Wamfor weer in Genk. Ze kunnen hem niet meer missen. Slechts vier wedstrijden speelt de Kameroener vervolgens in de heenronde. Verbeten frustratie.

Januari 2004. Wamfor verblijft tijdens de winterstop in Kameroen, waar hij net niet de definitieve selectie van de door WinfriedSchäfer geleide nationale ploeg haalt. Terug in België blijkt landgenoot EricMatoukou van Heusden-Zolder naar Genk te zijn gehaald en zal Justice Wamfor, samen met HansLeenders, de stap in de omgekeerde richting maken als hij daarmee akkoord gaat. Of Seyfo Soley, bedisselen Genk en Heusden-Zolder. Twijfel. Maar Seyfo wil niet, is razend dat hij een trap lager moet spelen en financieel moet inleveren. Dan nog liever naar Al-Hilal in Saudi-Arabië. En Wamfor ? Die kan door het vertrek van Seyfo niet meer gemist worden. Blijven ! En bankzitten.

Speeldag 23. GertClaessens kan op Bergen door een schorsing niet meedoen. Iemand moet de positie naast BerndThijs invullen. Justice Wamfor hoopt, Faris Haroun juicht. Gespeeld en gescoord ook. Zo’n snelle ontwikkeling van de jeugdige middenvelder hadden ze niet verwacht, legt Vergoossen uit. Ingehouden woede bij Wamfor, die dat seizoen in amper tien wedstrijden meespeelt en één doelpunt maakt. Tegen Heusden-Zolder.

Juli 2004. Bergen toont interesse. Maar Thijs vertrok en van een nieuwe creatieve middenvelder is nog geen spoor, dus moet Wamfor blijven en speelt hij in de voorbereiding onder RenéVandereycken bijna alles. Met verve zelfs, zeker tegen Borussia Dortmund in de Intertoto, zuiver recupererend of in een meer offensieve rol centraal op het middenveld. Van de voorzitter kreeg hij na Dortmund de vraag of hij tijdens de zomerpauze misschien leeuw had gegeten in Afrika ? Wat een inzet ! Toe maar !

Dra begint de competitie en met het lijf in zijn scherpste stand gaat Justice Wamfor zitten. “Vorig seizoen of was het het seizoen daarvoor”, geeft hij vragend toe, “werkte ik niet echt goed mijn individuele trainingsprogramma af. Ik had veel tijd nodig om in vorm te raken. Maar nu heb ik met de nationale ploeg getraind. Pas toen ze in Libië moesten gaan spelen, ben ik alleen blijven oefenen. Daarom kende ik nu weinig problemen om in te pikken bij Genk.

“Maar mijn vakantie in Kameroen was er een waarin mijn gsm de hele dag opstond. Ik hoopte elke moment goed nieuws te krijgen van mijn manager, die met een club tot een compromis probeerde te komen. Maar het zag er niet goed uit, want Nederland bijvoorbeeld was voor mij als speler van buiten de Europese Unie uitgesloten. Ik had mijzelf ook wel voorgenomen niet zomaar om het even waar te gaan spelen. Ik wou liever in Europa blijven dan naar Saudi-Arabië of Rusland te moeten vertrekken. Die landen zijn voor mij nooit een optie geweest. ( Zucht.) Ik was met vakantie, maar ik liep elke dag te piekeren. Ontspannend was het niet echt. Peace of mind kreeg ik pas toen ik terug was en hoorde dat ik moest blijven. Ik voelde het vertrouwen komen in de eerste trainingen en oefenwedstrijden. Ik ben relaxed nu, at ease met de situatie.

“Ik was vorig seizoen heel ontgoocheld in de club. Maar ik vind het moeilijk daarover te praten. Ik wil er gewoon niet meer aan denken. I was always missing in action. Dus ik voelde me geen voetballer, ik droeg geen enkele verantwoordelijkheid. I wasso depressed. Het was zo zwaar dat ik zelfs begon te denken dat ik me van carrière vergist had, dat voetbal niets voor mij was. Blijft mijn situatie zo, wat dan, vroeg ik mij af ? Ga ik terug naar Afrika ? Moet ik een ander beroep zoeken ? Dan hangt het van je mentale sterkte af of je kan doorzetten. Gelukkig heb ik het nooit willen laten schieten, ik wou de twijfel niet te ver laten gaan. Maar ik hield gewoon voor ogen dat er voor alles een tijd is en ik de mijne gewoon moest afwachten.

“Elke training bleef ik er wel voluit voor gaan, want ik wou absoluut in vorm blijven. Op het veld heb ik nooit problemen gekend om ervoor te blijven werken. Het was vooral daarnaast dat het mentaal zwaar was. Ik stelde mezelf voortdurend vragen en als ik ze aan Sef Vergoossen voorlegde, kreeg ik nooit een antwoord dat volgens mij naar de kern van de zaak ging. Ik kreeg te horen dat ik me goed inzette en sterk speelde bij de reserven en dat hij nu eenmaal een keuze moest maken om resultaat te halen.

“Verrast dat ik nu in de voorbereiding speelde, was ik niet, wel ben ik verbaasd dat ik zo veel kon spelen. Dat was een mogelijkheid waar ik vooraf geen rekening mee had gehouden.”

Sinds de komst van Eric Matoukou heeft hij er in Genk een landgenoot bij. Een die in tegenstelling tot hem wel geen Engels maar Frans praat. “Kameroen is tweetalig. Zestig, zeventig procent, verdeeld over ongeveer zeven van de tien provincies spreekt Frans. De rest, waartoe ik behoor, Engels. Maar behalve de taal wordt er geen enkel onderscheid gemaakt. Eric en ik, wij begrijpen elkaar.”

Jerommeke, zoals Genk Wamfor om zijn kracht noemt, kreeg er nog een bijnaam bij. “Want wie mij kent uit Kameroen noemt mij Wandong.” De pen trekt de letters op het notitieblok. WANDONG INT. “Wandong International. Klinkt als Chinees, yeah ( lacht), maar het is dialect en gaat terug op een Kameroense legende en betekent dat je sterk bent.”

En sterk voelt Wamfor zich nu ook mentaal. “De bijbel heeft mij in de moeilijkste periode altijd mentale rust gegeven. Ik ken de plaats van de passage niet uit het hoofd, maar mijn favoriete zin is : hoe lang de nacht ook is, de zon zal toch weer opkomen. Niet dat ik er elke dag in lees, maar dat hou ik graag voor ogen. Ik geloof erin. Blijven werken en elke dag beter worden is wat ik voor ogen wil houden.”

Of hij niet vreest weer weg te moeten als Genk een nieuwe creatieve middenvelder heeft gevonden ? “Op dit ogenblik wil ik niet aan om het even welk negatief aspect denken. Als, als, als…, daar ben ik niet mee bezig. Het staat toch niet op mijn gezicht geschreven dat ik degene ben die weg moet ? Ik wil zijn zoals om het even welke andere speler bij de club. Ik speel nu in de voorbereiding, maar… you know… ik ben nog altijd een beetje bang. Daarom wil ik niet te veel meer aan het verleden denken. Ik wil mijn concentratie niet laten verslappen of twijfelen. Ik wil weten dat ik een speler ben van Genk. Ik ga voor het goede, het betere. Ik moét, anders word ik weer onzeker.”

We weten ondertussen hoe het hem de eerste speeldag verging.

door Raoul De Groote

‘De bijbel heeft mij in de moeilijkste periode altijd mentale rust gegeven.’