Geboren op 2 april 1934.

Gehuwd met Francine Borremans.

Wat zijn uw voornaamste karaktertrekken ?

“Ik ben voorzichtig, zowel in mijn daden als in mijn uitspraken. Uit vrees me te vergissen en zo de federatie in een vervelend daglicht te zetten, maar ook omdat ik niet verplicht wil worden terug te krabbelen. Ik ben ook zeer stipt en hou van verzorgd werk. Ik verafschuw schrijffouten. Op een dag kreeg ik een brief van een notaris die op het einde schreef ‘niet gecorrigeerd’. Zelfs al stond er taal- noch tikfout in, ik vond het ongehoord voor een officieel schrijven. Van laatkomers baal ik ook, mijn sessies als rechter begonnen steeds klokvast op tijd.”

Wat is uw devies ?

“Nu geen meer, vroeger carpe diem. Destijds was ik een bon vivant, ik profiteerde van het leven : eten, drank, een goed gesprek met vrienden. De leeftijd legt je helaas beperkingen op.”

Wat zijn uw tekortkomingen ?

“Ik heb al ‘laf’ en ‘leugenaar’ gelezen als omschrijvingen van mij. Gelukkig ben ik op een leeftijd gekomen dat ik daar nog weinig belang aan hecht. Ik zeg niet dat ik een uitstekend voorzitter ben, maar ik probeer mijn werk goed te doen. In het begin had ik nog veel illusies, maar hoewel ik die heb bijgestuurd, denk ik dat dit huis goed draait.”

Hoe ziet uw aards paradijs eruit ?

“Ik woon er. In Mariekerke, nabij Bornem, niet zo ver van de Schelde. Het land van stille waters. Ik hou van de Provence, de streek van de Ventoux, maar hoe mooi ook, na een tijdje raak ik het er beu. Mijn thuis nooit.”

Wat doet u in uw vrije tijd ?

“( Lacht.) Reizen ! Reisleider Jan. Neen, lezen, een tweetal boeken per maand. Favoriete auteurs ? Claus, Brusselmans, Aspe, Geeraerts. En de boeken van DanBrown. ‘De Da Vinci Code’ vond ik heel mooi.”

Welk historisch personage charmeert u het meest ?

“Ongetwijfeld Nelson Mandela, die ik in Zuid-Afrika ontmoette. Heeft 27 jaar opgesloten gezeten op Robbeneiland, maar koestert geen greintje wrok of haat. Toen ik de kandidatuur van Zuid-Afrika voor het organiseren van het WK onderzocht, zijn we naar het eiland gevaren. Mandela heeft me de sleutels gegeven van zijn oude cel en we hebben daar onder ons beiden lang gepraat. Hij sprak toen de volgende wijze woorden : “Als ik na mijn vrijlating uit was geweest op wraak, dan zou ik geen haar beter geweest zijn dan de blanken die me dit aandeden.”

Van welke muziek houdt u ?

“Ik hou van jazz, van de stijl Louis Armstrong, Sydney Bechet. Wat de klassieke muziek betreft, gaat mijn voorkeur uit naar Brahms. Ik ben ook een liefhebber van Frank Sinatra, maar mijn favoriete zanger is Charles Aznavour. Zijn teksten zijn heel mooi.”

Welke sociologische verandering vond u belangrijk.

“Eén man, één stem. De basis van alle democratie. Schandalig dat de vrouwen tot na de tweede wereldoorlog moesten wachten om dat recht te krijgen.”

Welke verandering sloeg de bal mis ?

“Het invoeren van de schoolplicht tot achttien jaar. Sommige jongeren zitten te springen om te kunnen werken en ik ken genoeg mensen die maar tot hun veertiende schoolliepen en toch in het leven slaagden. Ik weet niet of het waar is, maar ik heb me laten vertellen dat wijlen minister van onderwijs Daniël Coens de verlenging tot achttien voorstelde om zestien te bekomen, maar compleet verrast werd.”

Wat irriteert u in uw dagelijks bestaan ?

“Middenvakrijders !”

Wat had u eigenlijk willen worden ?

“Trompettist. Maar voor mijn ouders was muziek geen vak, ik moest studeren.”

Wat zou het ergste zijn dat u kan overkomen ?

“Ik lees graag, dus : blind worden.”

Stel, u mag naar de hemel. Wat zegt u tegen God als begroeting ?

“Tiens, u bestaat dus toch ! Ik geloof niet in God. Ik geloof in tastbare dingen, zaken die ik kan zien en begrijpen. Wat godsdiensten ons voorhouden, is in mijn ogen te vaag. De uitwassen van de islam die nu aan de kaak worden gesteld, zijn vergelijkbaar met het christendom van 600 jaar geleden. Religie is in mijn ogen te negatief en gebaseerd op vrees. Waarom worden oudere mensen plots religieus ? Omdat ze bang zijn voor de dood, voor wat komt.”

door Peter T’Kint