Waar La Louvière zijn Europese wedstrijd(en) zal spelen, niemand die het al weet. Ook voorzitter Filippo Gaone niet. ‘De tijd dringt. En dat verwijt ik de stad het meest.’
La Louvière Europees ! Zelden een droom – áls het er al één was – zo onverhoeds werkelijkheid zien worden. Of het een zegen dan wel een molensteen om de nek wordt voor de club die op weg leek met de bekerfinale haar laatste wedstrijd te zullen spelen, moet nu blijken. Voorzitter Filippo Gaone maakte zondagavond al een eerste rekensommetje. “Financieel was onze bekercampagne tot de finale verlieslatend”, had hij uitgerekend. “Als we hadden verloren van Sint-Truiden, was de winst interessant geweest. Nu we gewonnen hebben, winnen we… minder. De winnaar krijgt dan wel 125.000 euro van de bond en de verliezer slechts 75.000, de premies die wij de spelers nu moeten uitbetalen, liggen immers ook hoger. Hoe dan ook, winnen of verliezen, ik wist vooraf dat we niet rijk zouden worden door deze finale. De recette wordt onder drie partijen gedeeld (de finalisten en de bond, nvdr) en we betalen ook aan de huur van het stadion.”
En dus, zegt Gaone, stelt La Louvière zijn hoop nu in een mooie loting voor de Uefabeker. “Dan zal het avontuur van dit seizoen pas echt lonend worden. Stel dat we op een Duitse, Engelse, Italiaanse of Franse club vallen, dan incasseren we sowieso tussen 625.000 en 750.000 euro aan tv-rechten. Maar als we naar een of andere uithoek van Europa worden gestuurd, kan dit ons evengoed 125.000 kósten.”
Waar zal La Louvière zijn Europese thuiswedstrijden spelen ?
Filippo Gaone : Goeie vraag, maar die kunt u beter aan het stadsbestuur stellen. Misschien hebben die mensen daar wel een oplossing om het stadion klaar te krijgen voor het Europese debuut van La Louvière.
Toen u na de wedstrijd tegen Bergen op de laatste speeldag aankondigde dat u financiële hulp had gevonden en dat alle fusieprojecten opgedoekt werden, straalde u gewoon. Omdat u eindelijk zeker was dat u de club niet langer meer alleen hoefde te dragen ?
Ineens voelde ik me niet meer alleen, dat is een feit. Mijn goede humeur werd ook verklaard door alle sympathiebetuigingen die ik die avond kreeg. Ik besefte dat de supporters tevreden waren. De inbreng van de handelaars van de stad zorgde effectief voor opluchting. De zaken waren al een hele tijd in beweging, maar die avond was alles eindelijk afgerond en concreet.
Terwijl u met de handelaars van La Louvière sprak, onderhandelde u ook met Bergen en Charleroi. Eigenlijk hebt u dubbel spel gespeeld.
Ik heb overal hetzelfde discours gehouden. Mijn prioriteit was dat La Louvière La Louvière bleef. Alleen of in samenwerking met anderen. Dat had meerdere redenen. Omdat het stamnummer niet van de ene dag op de andere mocht verdwijnen. Omdat deze club haar plaats heeft in de eerste klasse. En omdat we nog nooit zo’n goede technische staf, zo’n goede manager en zo’n jonge en goede ploeg hadden. Omdat ik van nature pessimistisch ben, heb ik ook op andere deuren aangeklopt. Ik was niet zeker dat de constructie met de handelaars zou lukken. Ik had geen idee van de oplossing die ze uit hun hoge hoed zouden toveren. Alles was mogelijk, tot zelfs dat ze mijn vertrek zouden eisen.
Zou u dat aanvaard hebben ?
Zonder enige twijfel. Voorop stond de redding van de club. Indien de handelaars een soort God de Vader op Tivoli wilden neerzetten, had ik me verwijderd. Wat telt is La Louvière, niet Gaone.
Waaruit bestaat precies de inbreng van die handelaars ? Wie zijn ze ? En waarom steken ze hun geld in de club ?
Er zit een beetje van alles in die groep van een twintigtal mensen : verzekeraars, directeurs van rusthuizen, nogal wat ondernemers. Al die mensen houden van de club, ze willen La Louvière niet zien fuseren of verhuizen. Ze brachten 250.000 euro bijeen – waarmee we alvast het gat van dit seizoen kunnen vullen – en zullen hun inspanningen de volgende jaren verderzetten. Hun enige doel is een club van deze stad in de eerste klasse te houden. In eerste instantie krijgen ze geen enkele directe, financiële return voor hun investeringen. Ik zie op dit moment geen enkele manier om hen voor hun steun te compenseren.
Willen ze geen inspraak in het bestuur ?
Ze willen twee vertegenwoordigers in het bestuur. Voor mij goed, zolang dat gewetensvolle mensen zijn die de club alleen maar willen helpen. Ik zal geen mensen dulden die slechts komen om iedereen het bloed vanonder de nagels te halen. Ze vragen ook dat ik een waarnemer namens de stad installeer. Dat is geweldig, daar ben ik al vijftien jaar vragende partij voor.
U leeft op voet van oorlog met het stadsbestuur.
Wanneer ik iets vroeg, bleek het stadsbestuur telkens aan beide kanten doof. Ik hoop dat de situatie nu dankzij de handelaars evolueert.
De gemeentelijke overheid verwijt u dat u hen geen inzage in de rekeningen geeft.
Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. De banken hebben vertrouwen in mij. Dat bewijst dat bij ons alles zuiver op de graat is.
Wat verlangt u precies van de stad ?
Wat ik al jaren verlang : een bijdrage in de werkingskosten van de club. In de kosten voor het onderhoud van het stadion en het energieverbruik. Het veld besproeien, een deel van het stadion verwarmen, weet u wat dat kost ? We moeten ook de volledige huurprijs betalen voor de tent waarin we onze gasten ontvangen, net als de inrichting ervan. Voorts heb ik de stad gevraagd om te bemiddelen bij TEC (de Waalse tegenhanger van De Lijn, nvdr) om de transportkosten voor onze jeugdelftallen te drukken. Alleen al aan die autobussen betalen we 50.000 euro per seizoen. Ik wou dat de stad gewoon eens contact opnam met TEC, maar zelfs dat is blijkbaar nog te veel gevraagd. Ik vraag die mensen de pieren uit hun neus niet, hé. Ik krimp seizoen na seizoen het clubbudget in, maar momenteel hebben we kosten waar we niet onderuit kunnen en die we zonder hulp van buiten de club niet kunnen betalen. Elk jaar ben ik verplicht om in de loonmassa te snoeien. Dit seizoen viel reuze mee, maar men moet er zich wel van bewust zijn dat je met een jonge ploeg serieus op je bek kunt gaan.
Wat als de stad weigert bij te dragen ?
Eind volgend seizoen zullen we de zaken opnieuw evalueren. En dan eventueel het fusiedossier opnieuw opengooien.
Bij Bergen waren ze duidelijk : de fusie is voor nu of nooit.
Ik ben niet zo categoriek. Maar goed, als ze in Bergen denken dat ze ondanks alles sterk genoeg zijn om de volgende jaren alleen verder te gaan, is dat hun goed recht. Ikzelf sluit niets uit. Er is niet alleen Bergen. Een samenwerking met Namen behoort tot de mogelijkheden. Het stadion van Francs Borains renoveren zou tien keer minder kosten dan de renovatie van Tivoli.
U sluit niets uit : zelfs geen samenwerking met Enzo Scifo.
Waarom niet ? We zouden een jubileum voor Scifo kunnen organiseren op Tivoli. Enzo zou de deur naar grote Europese clubs voor ons kunnen openen.
Riskeert La Louvière de satellietclub van een Europese topper te worden ?
Dat stelden ze ons al voor, maar dat heb ik telkens geweigerd, omdat die clubs maar één doel voor ogen hadden : informatie krijgen over de beste spelers in België. Dat interesseert me niet. Als ik een samenwerkingscontract teken, moet ik er ook iets voor mijn eigen rekening in vinden. La Louvière wordt in België al als een Klein Duimpje bekeken, u kan zich dus voorstellen hoe de Europese topclubs ons behandelen.
Sinds de fusieplannen in het water vielen, zegt de Bergense voorzitter Dominique Leone dat hij zich door u gebruikt voelt.
Ik geef toe dat ik wat hard was in mijn verklaringen over Bergen. Maar Bergen heeft het dossier doen ontploffen, niet La Louvière. Door ons als klein grut te beschouwen, veroorzaakten ze de mislukking van het project. In hun geest ging de fusie met La Louvière hen enkele spelers opleveren, een beetje tv-rechten, een paar sponsors en… een weinig sympathieke voorzitter. Onze kleuren en onze ziel zouden volledig verdwijnen. Dat stoorde me enorm. Maar ik heb Dominique Leone niet gebruikt om de gesprekken met de handelaars meer vaart te geven. Ik gooide van bij het begin mijn kaarten op tafel : ik zei Leone dat ik bij voorkeur La Louvière op Tivoli wilde. We waren ver gevorderd met die fusie, maar Leone wist waar mijn prioriteit lag. Ik wou ook niet zomaar een streep trekken door vijftien jaar van inspanningen voor La Louvière. Voor mij was een fusie de slechtst mogelijke oplossing ; voor de voorzitter van Bergen was het de beste oplossing. Tijdens de onderhandelingen kon hij vaststellen hoe goed La Louvière functioneert. Ik begrijp zijn interesse voor een fusie. Waar komen alle goede spelers van Bergen vandaan ? Van La Louvière. Op het vlak van vorming van spelers hebben wij van niemand lessen te krijgen.
Op welke punten kon u zich niet vinden met Bergen ?
Mijn eerste eis was het behoud van mijn technische staf. Ariël Jacobs is zowel coach als opleider, zo iemand heb je nodig in het moderne voetbal. Over de kwestie van de hoofdcoach waren we het oneens. Maar ook inzake spelers, manager en administratieve ploeg zaten we niet op dezelfde golflengte. Ik wou ook onze jongerenschool behouden. De toekomst van mijn jonge spelers ligt me na aan het hart. Daar zijn driehonderd families bij betrokken en ik kan die jongens toch niet dwingen om ineens te moeten gaan trainen in Bergen.
Hoe ver gingen de onderhandelingen met Charleroi ?
Niet erg ver. De financiële situatie van Charleroi is zo complex dat ik eigenlijk nooit in een akkoord geloofde. Bij Charleroi heb je wat men weet… én wat men niét weet. Ze lieten me niet alle papieren zien. In de boekhouding van La Louvière is alles duidelijk. Dat was minder het geval bij Bergen en nog veel minder bij Charleroi.
Suggereert u dat Bergen financiële problemen heeft ?
Het is niet aan mij om dat te zeggen. Maar het volstaat om uw ogen open te doen : de loonmassa bij Bergen is enorm. Afijn, ze zijn groot genoeg om hun eigen problemen op te lossen. En ze hebben fameuze troeven achter de hand, zoals de bouw van een totaal nieuw stadion, waarmee ze minder dan een jaar na de promotie naar eerste klasse beginnen. Daar kan ik alleen maar van dromen.
Wat hebt u dan kunnen ontdekken in de boekhouding van Bergen en Charleroi ?
Dat beide clubs met veel overtollige spelers zitten opgescheept. Bij ons kan elke speler die onder contract ligt, met het eerste elftal meedraaien. Met één uitzondering, de jonge Di Franco. Die moet zich volgend seizoen bewijzen of hij vliegt eruit. Bij Charleroi en Bergen staan veel spelers op het punt te vertrekken – áls ze al willen vertrekken. Met alle negatieve gevolg voor de loonmassa. We hebben dat ook meegemaakt, maar daar paal en perk aan gesteld.
Kan het feit dat u in La Louvière blijft, de renovatie van Tivoli in een stroomversnelling brengen ?
De subsidies zijn er nog altijd niet. Wanneer dat wordt beslist, is ook voor mij een mysterie. Daarna moeten we de aanbestedingen nog bestuderen. Het zal nog een zekere tijd duren.
Maar de Europese licentie verplicht clubs om vanaf de zomer van 2004 over vijfduizend zitplaatsen te beschikken.
U hebt gelijk, de tijd dringt. En dat verwijt ik de stad het meest. Ze heeft nooit geanticipeerd. Op het moment dat mijn club nog in tweede klasse speelde, had men al moeten denken aan de aanpassing van het stadion aan de normen van eerste klasse. Maar niemand in de gemeenteraad zei ook maar één seconde : die Gaone is bezig La Louvière naar eerste klasse te brengen. Een stad goed besturen is een kwestie van anticiperen, crisis of geen crisis. Onze politici zaten zondag in het Koning Boudewijnstadion. Ik hoop dat ze gezien hebben wat dat is, een echt voetbalstadion.
Maar de stad La Louvière is volop aan het saneren. Bent u zich daarvan bewust ?
Ik ben me vooral bewust van het feit dat men altijd middelen kan vinden. Het is een kwestie van willen. Het volstaat om eens aan te kloppen bij de grote bedrijven in de regio. Uiteindelijk ligt toch niet onze hele industrie op apegapen.
Geef toe dat u niet de beste strategie hanteert om uw doel te bereiken. Uw scheldkanonnades worden weinig gewaardeerd bij het stadsbestuur.
Ik heb in het verleden andere methoden uitgeprobeerd. Maar toen ik kalm tekst en uitleg gaf, luisterde men niet. Dus besloot ik eens goed aan de boom te schudden.
Wat vond u van de beschuldigingen van de supporters, die op basis van de fusiegeruchten om uw ontslag schreeuwden ?
Het publiek heeft me verkeerd begrepen. De mensen dachten dat ik een fusie wilde, terwijl ik veel liever alleen verder ging, zonder ons aan een andere club te binden. Zulke kritieken doen pijn. Het is vooral pijnlijk vast te stellen hoe kort het geheugen van de supporters is. Alsof ze zich niet willen herinneren in welke staat de club was toen ik ze bijna vijftien jaar geleden overnam. Sommigen sluiten hun ogen voor de inspanningen die ik voor La Louvière geleverd heb – en zal blijven leveren.
U gaf nooit een antwoord op de vraag die iedereen zich stelt : hoeveel geld stak u al in de club ?
Dat gaat alleen maar mij aan. Het is maar bij het stadsbestuur dat ze graag openbaar maken hoeveel geld ze al aan de club spendeerden.
Hoopt u nog een deel van al dat geld te recupereren ?
Hopen wel, maar ik ben niet blind voor de economische toestand. Als je geld verliest op de beurs, recupereer je dat zelden of nooit. Het voetbal, dat is een beetje hetzelfde.
door Pierre Danvoye
‘Enzo Scifo zou de deur naar grote Europese clubs voor ons kunnen openen.”Sommigen sluiten hun ogen voor de inspanningen die ik voor La Louvière heb geleverd en zal blíjven leveren.’
