Het kriebelt bij STVV en Nils Schouterden om play-off 1 te halen. Winst komend weekend thuis tegen Germinal Beerschot is van cruciaal belang. ‘We ruiken de top zes.’
Eigenlijk moet ik Rudi Cossey bedanken voor de verschillende keren dat ik bij Oud-Heverlee Leuven op zijn bureau werd geroepen”, zo geeft Nils Schouterden (21) grif toe. “Hij was bijzonder veeleisend en wees me constant op het feit dat ik niet professioneel genoeg was. Terecht, want ik was een speelvogel en een grote twijfelaar. Ik werd regelmatig naar de B-kern gestuurd. De coach zette me verschillende keren op mijn plaats. Het was een moeilijke leerschool, maar het was goed dat ik hem tegenkwam. Dankzij Cossey sta ik nu mentaal een pak sterker.”
Het achterste van Chimedza
Schouterden, die op zijn twintigste al de aanvoerdersband droeg bij OHL en verbaal meer dan zijn streng trekt, hoeft niet lang na te denken over de bepalende factoren voor het huidige succes bij STVV. “Een spelersgroep die heel sterk aan mekaar hangt en goed uitvoert wat de trainer – die perfect weet wat hij wil bereiken – verlangt”, stelt hij onomwonden. “Wij vechten gewoon voor elke meter. Dat is een belangrijke basis om verder op te bouwen. Natuurlijk werden we in het begin misschien wat onderschat. Tegen Standard was dat zeker het geval. In zekere zin dreven we ook nog een beetje op onze winning mood van uit tweede klasse. Maar zodra je goede resultaten behaalt, merk je dat het respect stijgt. Ik denk niet dat er tegenwoordig nog veel ploegen naar ons komen met de gedachte dat het gemakkelijk zal worden. Wij zijn sowieso een team dat altijd uitgaat van zijn eigen sterkte, ons tactisch systeem passen we bijna nooit aan. Natuurlijk blijven er specifieke aandachtspunten, zoals bijvoorbeeld tegen Club Brugge een korte dekking toepassen op Vadis en Perisic. We zijn een hecht blok, stug en moeilijk te ontregelen. Het leidt ertoe dat we weinig kansen weggeven.”
Opmerkelijk is dat STVV uitpakt met de kleinste kern van de hele Jupiler Pro League (21 spelers). En wat dan weer opvalt in die kern: zestien Belgen tegenover slechts vijf buitenlanders. Bovendien werden er met Denis Odoi en Schouterden (op 31 augustus pas) slechts twee nieuwkomers aan de kern toegevoegd. Een rechtsvoetige verdediger, die ook links kan spelen, en een authentieke linkerflankaanvaller, beiden overgenomen van tweedeklasser Oud-Heverlee Leuven. “Dat wil toch zeggen dat het niveau in tweede klasse vrij hoog ligt”, oppert Schouterden. “We profiteren momenteel van de routine van Simon Mignolet, Vincent Euvrard, Mario Cantaluppi, Peter Delorge en Wim Mennes. Zij zijn de gangmakers, die de vele jongeren in hun enthousiasme de juiste richtlijnen meegeven en stevig coachen. Mennes bijvoorbeeld, dat vind ik een heel onderschatte voetballer. Een echte ploegspeler, die er altijd volledig voor gaat. Ook de automatismen uit tweede klasse bleven intact, waardoor de aanpassing in eerste goed meeviel. Bovendien stonden we fysiek op punt, want de EXQI League staat toch bekend om zijn knokvoetbal.”
Schouterden verwijst ook graag naar de twee meest opvallende spelers binnen de groep, de mannen die met een flits het verschil kunnen maken. ” Ibrahima Sidibe, die vaak op de juiste plaats staat en gemakkelijk scoort, en Cephas Chimedza. Twee onmisbare krachten. Op het moment dat zij geblesseerd waren, kenden we onze slechtste periode van het seizoen, die leidde tot een nul op achttien. Sidibe is ons aanspeelpunt voorin, de perfecte targetman. Trek zijn goals af van ons doelpuntentotaal en de rekening is snel gemaakt. Voor Sidibe is dit het seizoen van de doorbraak. Hij staat nu volop in de spotlights, ook al omdat we in zijn dienst spelen. Chimedza zorgt voor de balvastheid. Geef hem eender welke bal en hij zal er wel iets goeds mee doen. Cephas hoeft niet rond zich te kijken om te weten waar iedereen staat. Hij denkt twee fasen verder dan de meeste spelers. Hij voelt het sterk aan, speelt de ballen perfect in en bezit veel scorend vermogen. Ik lach er altijd wat mee dat hij zijn achterste goed gebruikt om een tegenstander af te houden, want Cephas is ook fysiek stevig. Op dat vlak ben ik wel wat jaloers.”
De vaderfiguur in Brepoels
Het jonge talent loopt ook hoog op met de inbreng van Guido Brepoels, de coach die hem ontdekte en op zijn zeventiende liet debuteren bij Oud-Heverlee Leuven. “Een enorme motivator”, weet Schouterden. “Onze ploeg heeft zo iemand nodig als coach. Hij zit constant achter ons aan. Hij traint fysiek heel zwaar en lang, met vooral veel duurlopen, maar het slaat aan. Overal waar hij kwam, haalde hij succes. Dit is echt geen toeval. De trainer is een strijder en zet het over op ons. Hij kan absoluut niet tegen zijn verlies. Ik herinner me nog dat hij bij Leuven eens in tranen stond in een supporterscafé, nadat we een slechte reeks hadden neergezet. Het typeert zijn menselijkheid en emotionele kantje. Altijd kun je bij hem terecht, ook voor persoonlijke zaken, hij zal er rekening mee houden. Dat apprecieer ik wel. Hij beschermt zijn spelers en toont zich naar de jongeren toe een beetje een vaderfiguur.
“De trainer is gewoon een en al passie. Voetbal is zijn leven, en hij toont dat graag. Ook Sint-Truiden is een club vol vuur en temperament. STVV en Brepoels, dat is de perfecte combinatie. Hij laat echt niks aan het toeval over. Voor het seizoen werd de ploeg bijvoorbeeld in verschillende media afgeschilderd als kandidaat-zakker. Daar speelde hij handig op in door die krantenartikels op te hangen in de kleedkamer. Een kwestie van iedereen wat te prikkelen en te motiveren. De trainer sprak ons eergevoel aan en wij reageerden op de goede manier, met resultaten. Wij mogen niet op onze kop laten zitten en moeten altijd tonen wat we waard zijn. De feiten zijn er; België moet stilaan rekening houden met ons.”
Het zelfvertrouwen is groot in de fruit-streek. Schouterden vertolkt de mening van de teneur binnen de Limburgse club. “We ruiken de top zes en willen dat absoluut eens meemaken”, vertelt hij. “Het zou jammer zijn, mochten we onze mooie positie nog weggeven. Dit is mooie publiciteit voor de club en een prachtige beloning. Onze resultaten tegen de topploegen mogen gezien worden: tweemaal winst tegen Anderlecht en een zege tegen AA Gent. Je komt daarmee ook een stapje dichter bij Europees voetbal. Niet dat we daar te veel aan moeten denken of op hopen, maar je moet er wel rekening mee houden. Het zou een schitterende compensatie vormen voor onze regelmaat. Ik kijk er al naar uit om de topteams het nog eens zo moeilijk mogelijk te maken. Wij hebben al een heel seizoen niets te verliezen.”
Maar de linksbuiten blijft ook realistisch. “Onze doelstelling voor het seizoen was de veertiende plaats. Al wat erbij kwam, betekende een surplus voor het bestuur, de spelersgroep en de technische staf. Zelfs al halen we play-off 1 niet, dan nog mogen we spreken over een geslaagd seizoen. We staan momenteel op onze plaats in het klassement. Het komt erop- aan om te genieten, alles complexloos aan te pakken en onze eigen stijl niet te gaan verloochenen. Tegen elke ploeg kunnen wij een goed resultaat halen, dat weten we ondertussen.”
door frédéric vanheule
Ik was een speelvogel en een grote twijfelaar.
Sidibe en Chimedza zijn onmisbare krachten.
