Met amper 23 op 51 in de heenronde en 30 op 42 nu is AA Gent de ploeg van de terugronde. Met dank aan Michel Preud’homme en het transferbeleid. Zoek de zeven verschillen.

AA Gent speelt onmiskenbaar een sterke terugronde. Een paar feiten: – Na de heenronde (17 wedstrijden) stond Gent tiende met een doelsaldo van +9. Het scoorde 33 keer (1,9 per wedstrijd) en liet er 24 binnen (1,4 per wedstrijd).

– Op dit moment in de terugronde (14 wedstrijden) staat Gent derde met een doelsaldo van +14. Het scoorde 30 keer (2 per wedstrijd) en liet er 16 binnen (1,1 per wedstrijd).

– Op verplaatsing is AA Gent de meest scorende ploeg uit de competitie.

– AA Gent staat derde, na Standard en Anderlecht, in de rangschikking die alleen met de terugronde rekening houdt.

– AA Gent is na Anderlecht de productiefste ploeg van eerste klasse.

1,80 m

Sinds zijn komst bij AA Gent werkte Michel Preud’homme aan, zoals hij het zelf omschreef, de herprogrammering van de spelersgroep: bestaande programma uit de hoofden, nieuw programma erin. Zij het niet zonder eerst stevig aan de fysieke conditie te hebben gewerkt. Diepgang, verticaliteit – niet de blinde lange bal – en fysiek voetbal: de voetbalfilosofie van Preu-d’homme verklaart waarom een van de vereisten voor hem bij zijn aantreden de aanstelling van een physical trainer ( Renaat Philippaerts) was.

Christophe Grondin is ongetwijfeld de speler die op dat vlak de grootste verandering doormaakte. Onder Trond Sollied verzeilde de Franse moslim na de ramadan helemaal op het achterplan. Van enige communicatie was geen sprake. Michel Preud’homme wist hem er evenwel van te overtuigen dat moslims tijdens de ramadan mógen eten, als ze reizen – en naar een wedstrijd rijden bijvoorbeeld.

Christophe Grondin speelde het grootste deel van de heenronde noodgedwongen als rechtsachter. Dat hij aanvankelijk überhaupt in de ploeg raakte, was geen evidentie. Want toen Michel Preud’homme bij het begin van de voorbereiding de resultaten van de intervaltraining van Grondin zag, trok hij grote ogen. “Bij de tests die we toen in het ziekenhuis aflegden,” zegt Grondin, “hebben ze vastgesteld dat mijn basisconditie niet goed was.”

Daar werkte hij aan onder begeleiding van Manu Ferrera. Nu vervangt Grondin zonder enig probleem de centraal op het middenveld geblesseerde en onmisbaar geachte Bernd Thijs. “In het begin was het wat lastig, maar ik voel me héél goed nu”, zegt hij. “Op de rechtsachter had ik het in het begin moeilijk om de flank te doen, telkens zestig meter lopen. Maar ik kan nu als verdedigende middenvelder veel meer naar voren gaan en terugkeren. Vroeger bleef ik gewoon wat voor de verdediging hangen. Als je met drie aanvallers speelt en twee verdedigende middenvelders, moet er altijd een van die twee zijn die offensieve oplossingen aanbrengt.”

Tegen Zulte Waregem, dat Kevin Roelants op het middenveld een verdedigende rol gaf om Gent op te vangen, resulteerde dat in een 1-0-overwinning en was Michel Preud’homme op de persconferentie achteraf duidelijk over de vooruitgang van zijn groep: “Dit soort wedstrijd zouden we in het begin van de competitie verloren hebben.”

Zijn visie werd beter opgepikt en ook kwamen er ondertussen andere spelers bij de ploeg. “Op het defensieve vlak handelen we beter en we zijn ook een atletische ploeg geworden: op een of twee spelers na komen we niet onder de1,80 m, denk ik”, zegt Grondin.

Slot op de deur

Nieuw sinds de winterstop zijn maar liefst zeven spelers. Er werd bewust gegrepen naar veelal ‘Belgische’ transfers, spelers die hun waarde al hadden bewezen in onze competitie – Custovic, Smolders, Wils, Leye, Lepoint (nu nog Moeskroen, maar vanaf volgend seizoen bij AA Gent) – aangevuld met de ‘buitenlanders’ Hanstveit, N’Diaye en Doumbia.

Vertrokken in de winterstop onder Preud’homme: Sorokin, De Beule, Moia, Foley en Nfor, terwijl in de zomer al het contingent Balkanspelers was uitgedund na het vertrek van Mutavdzic, Grncarov en Svetlicic.

Conclusie: meer fysieke kracht en mentale weerbaarheid in het team én meer concurrentie. Gent kan Olufade en Thijs, beiden geblesseerd, zonder problemen missen en zich de luxe permitteren de contracten van Smoje en De Roeck niet te verlengen.

Ook veranderd in de terugronde: de positie van sommige spelers.

Het zijn twee opvallende vaststellingen bij de typeploegen uit de heen- en terugronde van AA Gent: er staan vijf nieuwe spelers in de basis en twee spelers worden op een andere positie uitgespeeld, weg van de zijlijn: Christophe Grondin, die geen rechtsachter maar verdedigende middenvelder werd, en Bryan Ruiz, die zich vrijer kan uitleven in de aanval en in een mindere wedstrijd toch beslissend kan zijn. Dat was zo in Genk en op Lokeren bijvoorbeeld. De wedstrijd op Lokeren luidde bovendien de definitieve ommekeer in: sindsdien verloor Gent niet meer en speelde het slechts twee keer gelijk.

Jonas De Roeck: “Op bepaalde momenten waren we in de heenronde niet volwassen genoeg. Nu is dat niet meer het geval. Op Lokeren bijvoorbeeld beleefden we een heel moeilijke wedstrijd, want we hadden net twee keer verloren, onder andere tegen Germinal Beerschot. Om ons te herpakken moesten we winnen. Toen hebben we resultaatvoetbal gespeeld. In de heenronde speelden we te veel mooi voetbal en haalden we minder punten dan we verdienden. De trainer hamert erop dat we vooral slim moeten zijn, kleine foutjes durven maken om het spel te breken. Want de punten zijn het belangrijkste. Het grootste verschil met de heenronde is: aanvallend voetbal kan, maar als het slot op de deur moet en het niet mooi mag, dan kunnen we dat nu ook.” S

door raoul de groote