Selfietijd genoeg op training en bij de oefenwedstrijden van AA Gent tijdens de kampioenentoer in de regio. Maar sinds maandag legt Hein Vanhaezebrouck in Jupille de echte basis voor het nieuwe seizoen. ‘Het is logisch dat de verwachtingen groot zijn.’

Geniet van je korte vakantie, denk niet te veel aan voetbal, maar vergeet geen dag je Polar te gebruiken voor je individuele programma. Anders dreig je vanaf het begin van de trainingen fysiek in de problemen te komen.” Zo klonk een goede maand terug ongeveer de boodschap van Hein Vanhaezebrouck (51) aan zijn volledige A-kern, na een memorabele en unieke viering met bootjes op de Gentse binnenwateren voor naar verluidt 125.000 kijklustigen. De coach zelf trok naar Italië op verlof. Maar het kriebelde al na de derde dag om enkele oude bekenden te mogen begroeten.

Rudi Cossey (53) verliet na zeventien jaar Lokeren OV, waar de ex-verdediger tussen 1998 en november 2002 als speler, jeugdcoördinator en hulptrainer samenwerkte met de toen al polyvalente West-Vlaming, om als assistent-trainer Peter Balette te vervangen. De Limburger trok om familiale redenen en te veel uithuizigheid naar RC Genk. “De beleving is hier groter”, stelde Cossey meteen vast. “De kennismaking kan je het best vergelijken met het gevoel van je eerste momenten op een andere school. Het is wat aftasten, maar dit project interesseerde me enorm.”

Ook Thomas Matton (29), transfervrij overgekomen van KV Kortrijk, kent ondertussen de werkwijze van Vanhaezebrouck maar al te goed, na een samenwerking tussen 2012 en 2014. “Hij probeert een goede sfeer te creëren en is vooral tactisch sterk, dat heeft hij zeker voor op andere trainers”, vindt de creatieve en gemakkelijk infiltrerende middenvelder.

Buikgevoel

Op maandag zijn zo’n tweehonderd fans opgedaagd om de eerste zweetdruppels van hun helden te zien. Alleen de internationals Rami Gershon (Israël), Enis Gavazaj (Albanië), Damjan Siskovski (Macedonië) en Haris Hajradinovic (Bosnië-Herzegovina) ontbreken. Het Nigeriaanse goudhaantje Moses Simon krijgt na het WK U20 in Nieuw-Zeeland nog wat bijkomende vakantie. Renato Neto revalideert na een kleine ingreep aan de knie. “Iedereen zag er fit uit. Door die korte pauze kregen mijn spelers weinig tot geen kans kilo’s te nemen. Dit is goed als inloopweek”, vat Vanhaezebrouck het kort samen.

De West-Vlaming is maar wat blij dat niemand van de basiskrachten vertrok. De coach kon beginnen met ongeveer dezelfde spelersgroep. Bevestigen aan de top én het leren strijden op drie fronten vormt het nieuwe opzet. “Iedere prijs is belangrijk, maar de grootste uitdaging vormt de competitie”, poneert Vanhaezebrouck. “We hebben ook nog twee andere challenges: de beker en ons debuut in de CL. Maar ook de supercup tegen Club Brugge op 16 juli is een trofee, dus die kans zullen we niet laten liggen. Op al die fronten klaar zijn én nog sterker worden, dat is het doel. Ik vind het logisch dat de verwachtingen groot zijn. We spreken toch over een hogere dimensie.”

Dat de spelers niet stil zaten, blijkt uit de conditionele testen die door inspanningsfysioloog Jan Boone op woensdag en donderdag in het UZ van Gent worden afgenomen. Qua VO2-max scoort Thomas Foket met 68 dit jaar het best, voor Thomas Matton (67) en Benito Raman, die zijn maximale zuurstofopnamevermogen van 61 tot 63 opdreef. Het klinkt als muziek in de oren van fysical coach Stijn Matthys, die vol tevredenheid vaststelt dat het volume van de spelers individueel toeneemt, waardoor de lat straks hoger kan. “Alleen is dit geen garantie voor succes”, waarschuwt hij.

De eerste trainingsweek is alleszins goed gevuld. Slechts op maandag en vrijdag (een volle twee uur) wordt er op het veld gewerkt. Na het dagelijkse ontbijt om 8 u. 30 staan uitgebreide loopsessies in het bos en fitnessbeurten op het programma. Veel pufwerk dus, maar ook het echte draven komt aan bod, met drie oefenduels tegen minder hoog aangeschreven tegenstanders uit het Gentse.

Eerst aan de beurt komt op woensdag nieuwbakken vierdeklasser RFC Wetteren, de door Henk Houwaart geleide fusieclub tussen Standaard Wetteren en RRC Wetteren-Kwatrecht. Om de in totaal 2000 opgedaagde toeschouwers op te vangen, worden de grote middelen ingezet, met extra drankstandjes, een dj die opzwepende beatmuziek combineert met klassiekers als Mia van Gorki voor de eind vorig jaar overleden Gentse volksheld Luc De Vos. Er heerst een gezellige drukte. Frisse pinten en de pakjes friet worden haastig naar binnen gespeeld, want de bankzitters en de hoofdcoach worden net voor het begin van de opwarming druk gesolliciteerd voor handtekeningen en selfies. In de hoofdtribune wemelt het van de jonge fans, die met vlagjes zwaaien en T-shirts dragen met het opschrift ‘AA Gent kampioen 2014/15’. Aanvoerder Sven Kums zoekt aan de zijde van Neto een zitplaatsje, maar moet constant opschuiven voor foto’s met supporters, tot zelfs kranige zeventigers en tachtigers. Hij doet alles met de glimlach. De wedstrijd zelf wordt een doorgedreven oefengalop. Veel balbezit, weinig scherpte voor doel en een uiteindelijke 1-0-nederlaag. “We zijn al een grote ploeg”, ontglipt het uit de mond van iemand uit de Gentse entourage tijdens de receptie. “Zomaar de nieuwe ploeg van Wetteren trakteren op een dosis zelfvertrouwen, het moet kunnen.”

Een brede glimlach verschijnt achteraf in de catacomben bij Lasse Nielsen (27). Hij werd definitief overgenomen van NEC en verkoos AA Gent boven FC Nantes. “Ik volgde gewoon mijn buikgevoel”, weet de Deense centrale verdediger. “Nantes bracht als eerste een bod uit, ik ging kijken naar het stadion en de stad. Maar ik streefde toch vooral naar sportieve stabiliteit. Het is mijn bedoeling hier uit te groeien tot een steunpilaar. En ik krijg de kans om na eerder bij Aalborg nog eens te proeven van de Champions League.”

Collector’s item

De volgende halte in de promotietoer is De Pinte. De beloften Rron Broja en Sad’eeq Yusuf Ahmat mogen opdraven. Bij de tegenstander loopt iemand die ze kennen: Ward Diricks (ex-fysiektrainer van Anzji), die sinds dit seizoen assistent-trainer bij de Gentse beloften is. Op vrijdagochtend hadden ze van de master in de bewegingswetenschappen nog een stevige individuele sessie gekregen. Ook hier taferelen van een echte Vlaamse kermis: rijen aanschuiven om het stadion binnen te geraken, een heel ontspannen en vriendschappelijke sfeer, dj Nico, een aantal pizza- en pittakramen én een aparte vipruimte. We passeren de geïmproviseerde merchandisingstand van kledijsponsor Jartazi. Tommy Careel trommelde drie verkopers op en biedt sjaals (15 euro), vlaggen (20 euro), wedstrijdshirts (70 euro voor volwassenen, 65 euro voor kinderen) en het kampioenenshirt (50 euro) aan. De belangstelling voor dat laatste kledingstuk is groot. “Een heus collector’s item”, beweert de oud-speler van RWDM. “Een prachtig en origineel idee van onze directeur. In een eerste fase verkochten we al 1500 exemplaren. We zaten direct met veel reservaties, waardoor we nog eens 4000 stuks lieten produceren. Ze verkopen vlot.”

De organisatoren zien in totaal 1900 mensen opdagen. De jeugdspelers vormen een erehaag bij het opkomen, een rookgordijn wordt opgetrokken en de tonen van de muziek waarmee de spelers van AA Gent normaal het veld van de Ghelamco Arena opstappen, weerklinken voor één keer in de Moerkensheide. De Pintevoorzitter Maarten Haeck geeft een speciaal ontworpen sjaal aan technisch coördinator Gunther Schepens, op de middencirkel worden een kader en bloemen overhandigd aan gelegenheidsaanvoerder Rafinha (32). Vanhaezebrouck kiest per helft voor gemengde teams, en laat na rust de supporters kennismaken met de youngsters Siebe Horemans (U17-jeugdinternational) en de pijlsnelle Elton Kabangu (17). De linkerflankspeler zorgt na een partij eenrichtingsvoetbal voor de 0-4-eindstand. “In deze fase van de voorbereiding telt maar één ding: work hard, play hard“, beweert Kenny Saief (21), terwijl de Israëli zich probeert te onttrekken aan de massa, die uit is op selfies en handtekeningen.

Nie neute, nie pleuje“, komt dan weer uit de mond van een Gentse fan nog geen 24 uur later in Dikkelvenne, waar de kampioen uit eerste provinciale – dankzij de hulp van hoofdsponsor VDK Spaarbank, sinds 1988 trouw partner en sinds vorige week goed voor een nieuwe deal tot 2020 – zich opmaakt voor de komst van AA Gent. Scout en gewezen Gouden Schoen Erwin Vandendaele krijgt als lokale held spontaan veel applaus. Sporza is aanwezig met een cameraploeg, ook de lokale tv-zender AVS (afkorting van Audio Video Studio) zorgt voor een afvaardiging en de lokale fanfare St. Cecilia uit het nabijgelegen Gavere beleeft haar gloriemoment tijdens de rust. Het Marc Gevaertstadionis duidelijk niet voorzien op een toeloop van 1500 enthousiastelingen, kinderen krijgen zelfs de wenk om voor de reclameborden te gaan zitten. Opnieuw spaart Hein Vanhaezebrouck een aantal licht geblesseerde spelers preventief, want op zaterdagvoormiddag werd een bosloop van een uur gevolgd door een pittige fitnessbeurt van anderhalf uur. “Ik voel me redelijk uitgeput”, zucht Ante Puljic (27), die zelf een transfer naar het Dinamo Boekarest van ex-trainer Mircea Rednic niet ziet zitten. Zo krijgen José Alvarez en Hassan Ozkan (17) hun kans in een partij die uiteindelijk in de slotfase op 1-2 eindigt. Kenny Saief scoort tweemaal. Na het laatste fluitsignaal volgt alweer een overrompeling van het speelveld, elke speler en nagenoeg ieder lid van de technische staf wordt opgevorderd voor een kort gesprek. Middenvelder Hannes Van Der Bruggen (22), eerder op de week gehuldigd door het gemeentebestuur van Erpe-Mere, kan het allemaal niet meer zo goed vatten. “Wij zijn plots een hype. Zot, hé? Dit is bijna niet te geloven. Die kippenvelmomenten blijven maar duren.”

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE – FOTO’S: BELGAIMAGE

“Ook de supercup tegen Club Brugge is een trofee, dus die kans zullen we niet laten liggen.” Hein Vanhaezebrouck

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content