Sport/Voetbalmagazine praat elke week met een ambassadeur van SCOOORE! over zijn passie voor een eersteklasser.

Hoe lang ben je al fan? “Sinds mijn zesde, begin jaren negentig. De grote ploegen van de succesjaren eind jaren tachtig heb ik jammer genoeg moeten missen en de meeste vedetten waren hier dus alweer vertrokken. Michel Preud’homme was er wel nog en hij was van meet af aan mijn idool, zeker omdat ik zelf keeper was.”

Wat verwacht het Mechelse publiek van zijn ploeg?

“Volledige overgave. Wie voor KV Mechelen wil sjotten, moet dat met hart en ziel doen. De eerste wedstrijden in play-off 2 vorig jaar waren daarom een ramp voor ons. De spelers waren heel ontgoocheld omdat ze nog maar eens nipt play-off 1 hadden gemist. Gevolg: er was geen inzet meer. Ik vind het heel spijtig dat ze de moed zo snel opgeven. Wij waren ook ontgoocheld, maar we gaan daarom niet minder fanatiek supporteren. De populairste spelers zijn diegenen in wie we ons het meest herkennen, zoals Vleminckx vroeger en Cordaro nu. Die gaan er ook altijd voluit voor. Vleminckx komt trouwens nog af en toe kijken.”

Wat maakt de sfeer Achter de Kazerne zo uniek?

“Het gegeven dat we een echte traditieclub zijn. Voetbal wordt er in Mechelen bijna met de paplepel ingegoten. Ook ons stadion speelt daar een rol in: het is misschien niet al te groot, maar het zit wel altijd goed vol. Het zou wat opgelapt mogen worden, maar een hypermodern stadion zoals AA Gent hoeft niet per se. We blijven het liefst Achter de Kazerne, omdat daar toch onze geschiedenis is geschreven.”

Wat herinner je je van de redding van KV Mechelen tien jaar geleden?

“Ik was toen zestien en voor mij was het onvoorstelbaar dat de club zou verdwijnen. Op een gegeven moment stonden er overal spaarvarkentjes bij de ingang van het stadion. Ik heb toen mijn laatste zakgeld geschonken om KV Mechelen mee te helpen redden. Ik blijf het iets unieks vinden wat wij toen met de supporters voor elkaar hebben gekregen. Bij Lierse en bij Beerschot is het niet gelukt, hé. Er hangt nog altijd een gedenkplaat in het stadion om die jaren niet meer te vergeten.”

Hoe sterk leeft de derby met Racing Mechelen tegenwoordig?

“Je hebt in Mechelen nog altijd twee keuzes, Racing of KV. Dat zit in het bloed en dat wordt zo doorgegeven van generatie naar generatie. Ons bomma die speelt bij de Racing blijft dus nog wel een tijdje een van onze populairste liedjes. (lacht) Ik heb warme herinneringen aan onze jaren in derde klasse, vooral door de matchen tegen Racing. Als je toen in Mechelen rondwandelde op de dag van de wedstrijd, voelde je overal die spanning hangen. En het waren altijd heel plezante matchen. Ik geloof dat er eens 20.000 supporters op zijn afgekomen. Twintigduizend man voor een match in derde klasse, dat maak je toch niet vaak mee in België.”

Ben je iemand die nooit groen draagt, omdat dat dat de kleur van Racing Mechelen is?

“Dat probeer ik toch te vermijden. Nu heb ik wel de pech dat mijn stiefvader een Racingsupporter is. Die had er een tijdje geleden niet beter op gevonden dan mijn zoontje een jasje met groen-witte strepen te kopen. Dat jasje heeft mijn zoontje van mij toch niet te vaak moeten aantrekken.” (lacht)

DOOR JENS D’HONDT

” Een hypermodern stadion zoals AA Gent hoeft niet per se.”