Tien jaar geleden was België erbij op het WK in de Verenigde Staten. Vierde en laatste aflevering van een terugblik.
Ojee
Voor, tussendoor en na : het was al O.J. Simpson wat de klok sloeg sinds in Los Angeles de ex-vrouw van de (American) football-legende en haar minnaar vermoord waren aangetroffen. O.J. Simpson, de NBA-finale, de US Open Golf en dan pas de World Cup Soccer : het WK voetbal verloor nóg een plaats in de pikorde van het sportaanbod op de Amerikaanse televisie. Op vijf tv-kanalen tegelijk was heel Amerika vrijdag 17 juni live getuige van de hallucinante achtervolging op de witte Bronco van O.J. over de freeways van LA. Zelfs Hakeem Olajuwon en Patrick Ewing in hun NBA-finale moesten ervoor wijken. Tijdens de rust van Duitsland-Bulgarije werd officieel bevestigd dat op de gewezen sportvedette de beschuldiging van dubbele moord rustte. Na nog eens vijfenveertig minuten vervelend voetbal werd snel weer overgeschakeld naar LA. Rond middernacht was alles voorbij : O.J. had zich overgegeven.
Zich overgeven is niet wat Michel Preud’homme deed twee dagen later in de eerste wedstrijd van de Rode Duivels tegen Marokko. De ene Marokkaanse aanvalsgolf volgde op de andere, maar de doelman gaf geen krimp. Eén keer met de hulp van de doellat. “Dankzij een wereldsave van Preud’homme hebben we de voorsprong toch kunnen behouden”, verklaarde bondscoach Paul Van Himst na afloop, niet vermoedend dat het beste toen nog moest komen. Tegen Nederland trok België opnieuw aan het langste eind, weer met 1-0, maar de spectaculaire reddingen van Preud’homme waren amper te tellen en weer was het doelhout hem ter hulp geschoten. Het engeltje op de lat van Preud’homme (bis), kopte een krant. Terecht loofde Van Himst nog eens zijn doelman : “Michel is op dit moment misschien wel de beste keeper van het toernooi. De wedstrijd tegen Marokko was voor hem een bevrijding.”
Hij lacht
Dat laatste zei Van Himst niet zomaar. Preud’homme had een slecht seizoen achter de rug met zijn club KV Mechelen. Hij raakte gefrustreerd, pakte gele kaarten en liep in de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge de ultieme vernedering op toen hij drie keer werd geklopt door Josip Weber. Ook bij de nationale ploeg wankelde zijn positie. In de beslissende WK-kwalificatiewedstrijd tegen de VTS (het gelegenheidsverbond van scheidende Tsjechen en Slovaken) had zijn vervanger Filip De Wilde met een glansverrichting de score op 0-0 gehouden. Stemmen gingen op om de Anderlechtdoelman als titularis mee te nemen naar de Verenigde Staten.
Zover kwam het uiteindelijk niet en Preud’homme keepte zich naar een – hét – hoogtepunt in zijn loopbaan. Dat tijdens de voorbereidende hoogtestage in Font-Romeu zijn transfer van KV Mechelen naar Benfica bekend was geraakt, was daar niet vreemd aan. Op vijfendertigjarige leeftijd had hij eindelijk zijn buitenlandse toptransfer beet. Dat gaf hem de rust die hij vier jaar eerder in Italië had gemist en die hem daar zuur was opgebroken. Overgeconcentreerd was hij er aan de aftrap verschenen, hij presteerde niet goed, zonderde zich af van de spelersgroep en zijn gelaatstrekken trokken nog een graadje scherper. In Daytona niets van dat alles. Michel Sablon, de assistent-bondscoach die zich bezighield met de doelmannen, zag “een frisse, ontspannen en in prima vorm stekende Preud’homme.”
Wanhoop
België speelde nog twee wedstrijden, die allebei verloren gingen. Ondanks – alweer – evenveel keer een uitblinkersrol voor Preud’homme. Tegen Saudi-Arabië (1-0) hield hij tot de laatste minuut de illusie van een gelijkspel levend, tegen Duitsland (3-2) dreef hij Jürgen Klinsmann en Rudi Völler tot wanhoop door keer op keer als winnaar uit één-tegen-éénsituaties te komen. Daardoor zorgde een late aansluitingstreffer van Philippe Albert nog voor een voor de Belgen geflatteerde eindscore.
“Natuurlijk ben je gelukkig wanneer je op dit niveau zulke prestaties kan neerzetten”, blikte een zelfbewust Preud’homme na de uitschakeling terug op het toernooi. “Maar om écht gelukkig te zijn, moet de ploeg veel verder raken.” Na het toernooi riep de Fifa Preud’homme uit tot doelman van het WK. Op dat moment stond de meest besproken figuur van de Amerikaanse sportzomer terecht voor moord.
door Jan Hauspie
