Hoe heb je Karen leren kennen ?

“Ik trainde haar broer bij de kadetten van Sporting Hasselt. Zij kwam regelmatig naar de trainingen of de wedstrijden kijken. Ik zag haar ook dikwijls na de wedstrijd in Sint-Truiden, want ze zat vaak in het supporterscafé. Een half jaar na onze eerste ontmoeting zijn we een relatie begonnen. Volgende zomer treden we in het huwelijk. We hadden ons voorgenomen om eerst een kindje te nemen.”

Kan je Karen eens beschrijven ?

“Het is een schoon meiske. En ze is heel aanhankelijk, soms zelfs iets té (lachje). Ik denk dat ze een goede mama zal zijn. In een nieuwe groep is ze eerder teruggetrokken en zal ze eerst wat observeren. Na een tijdje komt ze dan wel los.”

Heeft de komst van een dochter veel veranderd ?

“Alles veranderde op heel korte tijd : een baby erbij, een nieuwe club, een nieuw huis. Vader worden was één van de mooiste momenten in mijn leven. Ik vind dat de baby ons meer in het ritme van een relatie heeft gebracht. In Sint-Truiden kwam er altijd wel iemand langs, terwijl wij nu door de kleine meer tijd als koppel spenderen. Die geboorte heeft onze relatie completer gemaakt.”

Jullie zijn vrij jonge ouders, was dat een bewuste keuze ?

“Ik vond het belangrijk om een jonge vader te zijn, zodat ik wanneer ik vijftig ben nog met mijn kind kan meepraten over bepaalde zaken. Karen en ik hebben allebei jonge ouders, vandaar misschien. Ik hecht veel waarde aan het familiale aspect en vriendschap.”

Jullie zijn pas verhuisd van Sint-Truiden naar Lochristi.

“Na één namiddag zoeken waren we eruit, dit was het tweede huis dat we zagen en toen wisten we het al. We wilden iets in een rustige buurt, waar voldoende ruimte was om te leven, met plaats voor onze dochter en voor de hond. De drukte van Gent hoefden we niet.”

Help je veel in het huishouden ?

“Ik probeer te helpen waar ik kan. Tegenwoordig houdt Karen zich bezig met het huishouden omdat ze toch in haar zwangerschapsverlof zit. Maar koken vind ik wel plezant. Soms heb ik echt zin om iets te maken en dan trek ik daar wel wat tijd voor uit. Eén van mijn specialiteiten is pasta met stukjes kip.”

Gaan jullie vaak op vakantie ?

“Door de komst van een baby zijn we dit jaar niet kunnen gaan en dat voelen we wel. Ik denk dat we met de kleine volgend jaar naar Turkije zullen trekken. We zijn daar al eens geweest en de service was er schitterend. Ik vind het wel leuker om met een bevriend koppel samen op vakantie te gaan. Te veel cultuur hoeft voor mij niet, gewoon lekker relaxen.”

Hoe springen jullie met geld om ?

“We houden gewoon van een basiscomfort, buitensporige luxe hoeft niet. Ik rijd wel graag in een mooie wagen, maar dat moet niet de allerduurste zijn. Ik zou ook nooit een kast van een huis laten bouwen met ontelbare kamers. Dat heb je toch niet nodig.”

Wat vind je het lastigste aan het voetballersbestaan ?

“Ik heb redelijk wat vrienden in de bouwsector en die krijgen altijd bouwverlof, maar dan kan ik nooit mee. Gelukkig is één van mijn beste vrienden, Peter De- lorge, ook profvoetballer. We hebben bijna dagelijks contact en trekken soms samen op vakantie. Destijds waren we beiden jeugdinternational, op een of ander toernooi raakte ik geblesseerd en op de laatste avond ging de hele ploeg feesten, maar ik kon niet mee. Ik moest toen aandringen bij Peter dat hij zich zou gaan amuseren, maar na een uur stond hij al terug in het hotel om bij mij te blijven. Aan zulke dingen hecht ik veel waarde.”

door Matthias Stockmans