Impressies vanuit de coulissen van het EK in Zwitserland en Oostenrijk.

Maandag 9 juni

Arme Köbi Kuhn. Je hebt onterecht van Tsjechië verloren omwille van één verdedigend foutje, je productiefste spits, Alexander Frei, valt uit, je vrouw ligt zwaar getroffen in de kliniek en nu krijg je ook nog eens de hele media over je heen. Dat ter vervanging van Frei net voor de rust eerst de jonge Derdiyok klaar staat, die bij gebrek aan tijd niet meer mag invallen, en na de rust in plaats van Derdiyok plots Hakan Yakin op het veld verschijnt, leidt bij waarnemers maar tot één vaststelling: Köbi weet het niet meer. Eén goal veegt jaren van goed werk weg …

In het Kroatische kamp wordt gevierd, maar het feestje met de fans loopt even uit de hand. Een paar spelers moeten door de politie worden ontzet als een duizendtal enthousiaste jongeren hun helden iets te nadrukkelijk willen feliciteren.

De Duitsers doen het weer anders. Drie jaar geleden begonnen zij te werken met een yogaleraar. Toen nog verplicht, maar verplicht werkt in het voetbal niet, dus nu komen bij Patrick Broome alleen zij die er echt in geloven. De spirituele aspecten van yoga zijn daarbij minder van belang dan de fysieke. Broome is het eerder om ademhalingsoefeningen te doen. Om Rummel kwijt te raken. Hij mikt op beweeglijkheid, stabiliteit en ontspanning.

In Polen zijn ze niet te spreken over de twee goals die hun landgenootLukasPodolski voor Duitsland tegen Polen maakte. Podolski heeft Poolse roots, vandaar zijn ingetogen manier van vieren. Nationalistische politici trachten het gebeuren meteen te recupereren: Miroslaw Orzechowski, chef van de nationalistische katholieke partij, wil Podolski het staatsburgerschap ontnemen. Iets voor zijn beurt gesproken, want Prinz Poldi hééft helemaal geen Pools paspoort.

’s Avonds zien we vanuit de loge, vijf rijen achter de dug-out van Marco vanBasten, Nederland over Italië walsen. Peter Vandenbempt (VRT Radio) zit nog dichter en kan, als het even stil is, de trainers horen coachen. Als Ruud vanNistelrooy scoort, iedereen denkt vanuit buitenspel, heeft hij zelfs even oogcontact met Robin van Persie, die een smoel van ongeloof over de geldigheid van het doelpunt trekt. Vandenbempt smoelt snel even terug, dat schept een band.

Werchter duur? Parkeren op een wei vlakbij het stadion van Bern kost 25 Zwitserse frank voor één avond. Btw inbegrepen, alles is hier officieel. Een voorzichtige schatting leert dat er zeker 2000 auto’s staan. Tel uit je winst. Sommigen genieten wel lang na van hun geld, want vertrekken is één grote chaos, iedereen moet over hetzelfde weggetje.

Zwitsers niet vriendelijk? Amai, vanuit de auto bellen we naar een familie Zwitserse Turken die in Murten een kebabzaak annex pizzeria openhouden. De tent is al lang dicht, maar voor ons willen ze nog even de boel opengooien. Alleen: de zoon is al met de kassa naar huis. Of we woensdag komen betalen, want dinsdag is de wekelijkse sluitingsdag … Kent u nog zulke handelaars?

Dinsdag 10 juni

Statistieken zijn wat ze zijn, op den duur zie je door de cijfers het spel niet meer, maar toch deze interessante: de gemiddelde lengte van de doelmannen is hier 189,06 cm, die van de middenvelders 178,97 cm … De vraag in Der Kicker aan Xavi, (1,70 m) of het ras van de kleine middenvelder met uitsterven bedreigd is, wordt plots totaal irrelevant.

Bern kleurt Oranje, signaleren de kranten. Is dat ook zo de dag na de zege? Ja, maar zeggen dat de fanzone voor de wedstrijd tussen Zweden en Griekenland volloopt, is de waarheid geweld aandoen. Op een paar verdwaalde fans van de Zweden na is er amper volk op straat. Voortdurend hoor je op de radio berichten over het failliet van dat project, fans in de binnensteden een grote arena aanbieden waar ze op groot scherm samen een match kunnen volgen. Het weer is ongetwijfeld spelbreker, maar ook de prijzen: 5 Zwitserse frank (omgerekend 3,1 euro) voor een biertje, 25 Zwitserse frank (15,5 euro) voor een zitje op de tribune. Behoorlijk duur, al werden de zitjes inmiddels al behoorlijk afgeprijsd. Tot ergernis van zij die hun tickets op voorhand kochten …

In Genève heet de fanzone Au bout du monde. Letterlijk, want het stadion plakt al tegen de Franse grens (4 km ervandaan). Zij die er een standje hebben, klagen steen en been. Gisteren was er voor een gratis concert amper 30 man, terwijl er vooraf gedacht was aan 20.000 man per avond … Voor één standje moest je hier 35.000 Zwitserse frank (21.700 euro) betalen, terwijl voor sommigen het omzetcijfer na vier dagen amper 1000 Zwitserse frank (620 euro) benadert … Overigens een leuk weetje: dat stadion, annex shoppingcentrum, is letterlijk op bloed gebouwd. La Praille was vroeger een abattoir.

Grappig: in Bern schieten tijdens Rusland-Spanje plots in het midden van de fanzone de fonteinen in gang. Iedereen drijfnat. Gelukkig vindt een verantwoordelijke snel de hoofdkraan.

Titel in Tuttosport: ‘Ridateci Lippi’ (‘Geef ons Lippi terug’). Ter nuance: Tuttosport is Turijns, concurrent Gazzetta Milanees. En Roberto Donadoni gokte tegen Nederland nogal zwaar op Milanautomatismen, met topschutter Del Piero op de bank. Vandaar. Ook in Italië is kritiek clubgekleurd.

Woensdag 11 juni

Jan Boskamp, grote fan van Spanje en Portugal, opnieuw tegen het lijf gelopen. Letterlijk. Hij straalt, eindelijk wedstrijden zien. Die berg in Wengen, waar VT4 hem wilde parkeren, was hij na een paar dagen kotsbeu. Dus sjeest hij, zoals hij al dertig jaar doet, van wedstrijd naar wedstrijd, van stadion naar stadion. Soms zelfs zonder ticket, maar “dan bel ik Guus even, die regelt dat wel.” Hollanders, plantrekkers … De ene dag Innsbruck, de andere Genève, geloof ons, een behoorlijk stuk flitspalen, tunnels en snelheidsbeperkingen uit mekaar. En boetes stapel je hier héél makkelijk op, dit EK krijgt nog een staartje …

Op de weg terug van Genève volgen we op RadioSuisse Romande (in het Frans, we proberen ook even de Duitstalige Zwitserse radio, maar daar valt heel weinig van te begrijpen) de tweede helft van Zwitserland-Turkije. Kuhn wordt verder geslachtofferd. The Impossible Job, die van bondscoach. Of zoals Eddy Snelders het altijd uitdrukt: het is een fijne job, tot de match begint … Die is er vaak te veel aan.

Jesus is the way, staat op de schoenen van Johan Vonlanthen. Blijkbaar toch niet voldoende gebeden. Of had Jezus te veel werk?

Donderdag 12 juni

De verantwoordelijken voor de fanzone in Bazel reageren onmiddellijk op de uitschakeling van de Zwitsers: 80 interims worden bedankt. De boel wordt nog net niet opgedoekt. Vreemd, want in Bazel worden de komende week twee kwartfinales en één halve finale gespeeld.

Eindelijk het berggevoel! Vandaag transfer van Murten naar Innsbruck. Van Zwitserland naar Oostenrijk, met hotel in Duitsland, vlakbij de grens. Soms moet een mens twee keer nadenken als men vraagt waar hij is. Vanaf de Oostenrijkse grens wordt de snelweg één rijstrook, wat het tempo drukt tot een gezapige zondagswandeling met tachtig per uur. We zien voor de eerste keer de bergen van dichtbij. De zon schijnt, de koeien grazen, op de toppen

ligt sneeuw. Tot plots: Polizei, bitte Folgen. Een Volvo vlak voor ons, met een digitaal mededelingenbord op de achterruit. Misverstand, zo blijkt, de chauffeur doet driftig teken dat we hem voorbij moeten, het is voor een auto die dacht achter de onze nog weg te kunnen glippen. Hij had die speedgun duidelijk niet gezien …

’s Avonds voetbal. Het plan is: Duitsland-Kroatië in Duitsland zien en dan naar de binnenstad van Innsbruck, voor Oostenrijk-Polen tussen de Oostenrijkers. Het contrast is groot. Hotel Die Alpenrose in Mittenwald ( bayerische Gemütlichkeit und neuzeitlicher Komfort) deelt zijn gelagzaal in twee stukken in: wie niet geïnteresseerd is in voetbal, krijgt het eten van diensters in traditionele klederdracht met op de achtergrond vrolijke Tirolermuziek. Wie het wél is, mag naar een ander zaaltje, waar hij te midden van bejaarde Duitsers de wedstrijd kan volgen. Alleen als Poldi scoort, verheffen ze even de stem, de rest van de match schudden ze beschaafd de grijze hoofden.

Een goed punt voor Frank De Bleeckere: als hij Bastian Schweinsteiger uitsluit, vindt iedereen dat terecht.

Om iets voor acht snel naar Innsbruck, 35 km verder.

Te snel.

Flits.

Véél meer sfeer hier, in het Zentrum. De Maria Theresiastraat is verkeersvrij en loopt vol met enthousiaste, vooral jonge Oostenrijkers en Zweden, die hier hun kamp hebben. Sinds het WK in 2002 hebben de Zweden hun supporterslegioen georganiseerd en naar het voorbeeld van Oranje huren ze een volledige camping af. Met 11 bussen reden ze dinsdag in colonne naar Salzburg, waar ze samen van het stadscentrum naar het stadion marcheerden. Eén gele zee.

Voetbal is maar een aanleiding om fun op straat te maken, want we hebben wat rondgekeken: de meeste Oostenrijkers volgen amper de match, zeker na de 0-1. De strafschop van de 38-jarige Vastic (daarmee is hij de oudste doelpuntenmaker ooit op een EK) brengt wel weer wat euforie, prompt gedempt door de regen, die netjes wacht op het eindsignaal vooraleer neer te gutsen.

Vrijdag 13 juni

Lezersbrief in de krant. UEFA is niet langer de afkorting van Vereniging van Europese voetballanden, maar van Un-Ersättliche Finanzielle Abzockerei. Vrij vertaald: onverzadigbare financiële afzetterij. Een klein broodje in de perszaal kost 3,8 euro.

Sommige spelers van Roemenië blijken niet te zeker van de woorden van het nationale volkslied. Spieken zit er niet in, de spelers staan tijdens het volkslied met het gezicht naar de tribune, terwijl de tekst voorbij rolt op de grote schermen achter doel. De tekst blijkt bij navraag behoorlijk moeilijk te zijn, zodat in eigen land stemmen opgaan om tekst en muziek te herschrijven. De minister van Cultuur moet er bij zijn regering op aandringen dat er een nieuwe hymne komt.

Beste quote van de persconferentie met David Rozehnal, ex-Club Brugge, twee dagen voor de wedstrijd tegen Turkije. Waarom ik met armbandjes speel? Makkelijk tegen het zweet en ik ben het al jaren gewoon …

Zomer in Oostenrijk: 11 graden overdag, 4 ’s avonds. Vier …!

Zaterdag 14 juni

Ontbijt samen met Zweedse supporters, die enthousiast vertellen over hun stunt van gisteren: vijf (!) landen op één dag. Van Mittenwald (Duitsland) reden ze naar Sankt Anton (Oostenrijk), Vaduz (Liechtenstein), Chur en Sankt Moritz (Zwitserland) en dan even een ommetje tot in Italië en via de Brenner terug. Het doel was eigenlijk Bolzano, maar toen ze aan de grens waren, op 100 kilometer van Bozen (Bolzano in het Duits), was het al donker en maakten ze rechtsomkeer. Foto’s zijn de bewijzen, de kilometerdagteller stond op iets meer dan 600. Ze glunderen. Het EK is ook wat reizen …

Op weg van Mittenwald naar Innsbruck wil de Polizei ook wat aan het EK verdienen. Wij overleven dit keer de speedgun en mogen door, veel Zweden en Spanjaarden staan aan de kant. Kassa kassa.

Zondag 15 juni

Voor het laatst, en voor de 73ste keer, zit Köbi Kuhn op de bank bij Zwitserland. Een EK doet aan monumentenafbraak, nietwaar Roberto Donadoni? S

door peter t’kint en pierre danvoye – beelden reuters

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content