Negentien jaar, 168 centimeter groot, 66 kilogram droog aan de haak, na een handvol wedstrijden in de nieuwe sensatie van de Jupiler Pro League herdoopt. Een portret van Moses Daddy-Ajala Simon.

Snelheid, scorend vermogen, onweerstaanbare dribbels, assists. Aanpassingsperiode? Nihil. Eerste volledige wedstrijd op het veld van Lokeren: drie goals. Competitiedebuut tegen Westerlo in de Ghelamco Arena: één doelpunt, twee assists. Een gesel voor de Westelse verdedigers, staande ovatie na 79′ minuten. Moses Simon, Gentse troefkaart voor play-off 1.

Een winterkoopje, door de Gentse scout Erwin Vandendaele als bij toeval ontdekt bij Futbalovy Klub AS Trencín, het nummer twee in de Slovaakse Fortuna Liga. Zijn target – de Bosnische middenvelder Haris Hajradinovic (20) – kreeg goede punten op het scoutingrapport van de ex-Gouden Schoen van 1971, die in dezelfde wedstrijd onder de indruk geraakte van een kleine Nigeriaanse jeugdinternational. Moses Simon: zeker blijven volgen.

“Toen hij hier in januari arriveerde, was ik er na enkele weken van overtuigd dat hij uitzonderlijke kwaliteiten had”, vertelde T1 Martin Sevela in de zomer van 2014 aan UEFA.com. “Na amper zes maanden is hij de Slovaakse competitie ontgroeid. Deze jongen heeft álles om op een hoger niveau te voetballen. Centraal, naast een tweede spits, of op de flanken. Als coach wil ik hem hier graag houden, maar we kunnen hem niet tegenhouden.” Dat blijkt. Amper twee maanden na het eerste scoutingverslag tekent de negentienjarige aanvaller een contract tot 2018 bij AA Gent.

Voetbalhoofdstad Jos

Moses Daddy-Ajala Simon groeit op in Jos, hoofdstad van Plateau-staat, een smeltkroes van rassen, stammen en religies. Een van de meest kosmopolitische steden van het West-Afrikaanse land, die in 2001 wordt opgeschrikt door zware rellen tussen moslims en christenen en waar duizenden gelovigen het leven laten. “Ik zie nog altijd de lijken liggen op straat, een paar rijen hoog”, vertelde Joseph Akpala ooit over zijn jeugdjaren in Jos.

Moses Simon is op dat moment zes jaar, maar de hoge misdaadcijfers, bomaanslagen, opstoten van religieuze conflicten en verwoestingen aan kerken en moskeeën zullen de volgende tien jaar ook zijn leven markeren. Maar: Jos is vruchtbare voetbalgrond, waar onder anderen Ahmed Musa (CSKA Moskou), John Obi Mikel (Chelsea), Ogenyi Onazi (Lazio), Akpala (ex-Charleroi en -Club Brugge, nu Karabükspor) en James Obiora (tussen 1995 en 1998 bij Anderlecht) in een van de voetbalacademies van een betere toekomst droomden. “Dé voetbalstad van Nigeria. Een erfenis van de Europese mijningenieurs, die hier in de vorige eeuw tin uit de grond haalden en tegelijk de voetbalsport promootten. Zij hebben ons de liefde voor het voetbal bijgebracht. Ik kan me geen team van de Super Eagles voor de geest halen waar geen enkele speler uit Jos deel van uitmaakte”, vertelt Bitrus Bewarang, ex-coach van de Nigeriaanse U23, aan de Nigerian Tribune.

“In de jaren zeventig en tachtig werden talenten vooral in de lagere en middelbare scholen gevormd, vanaf de jaren negentig werden in Jos overal voetbalacademies opgericht”, weet Isaac Shobayo, journalist van de Nigerian Tribune. Learning FC Academy, Discovery Football Academy, Ismaila Mabo Academy en de Golden Boot Soccer Academy (GBS), waar onder anderen Musa, Onazi en Moses Simon hun opleiding kregen. “De afkomst van een jongen is ondergeschikt. Sommigen doen zelf een aanvraag, anderen worden bij manier van spreken van straat geplukt en krijgen een opleiding, eten en een vaste verblijfplaats”, zegt Ehif Epiale, een van de coaches.

Ajax, Tottenham…

Nigeriaanse profclubs strijden voor Moses Daddy, schrijft SuperSport in maart 2013. “Voor het grote publiek nog onbekend, maar een jongen met goud in de voeten”, klinkt het na een vriendschappelijke wedstrijd, waarin hij met de GBS Academy tegen een regionale profselectie een hattrick scoort. In het Super Six Tournament in Kaduna gaat zijn naam in de boekjes van Europese scouts: MVP van het toernooi, vier assists én een doelpunt.

“Hij heeft iets speciaals. Een neus voor doelpunten, intimiderend voor verdedigers, bijzonder snel en, zeker voor zijn leeftijd, heel veel voetbalintelligentie”, citeert SuperSportIbrahim Ahmed, de manager van de academie. “Deze jongen is klaar voor Europa. Ze noemen hem niet voor niets Ronaldo.”

Een ietwat scheefgetrokken vergelijking, die de tiener als fan van CR7 en Real Madrid koestert. Onnavolgbare dribbels, dat wel, maar daar houdt elke vergelijking op: de Portugese ster is bijna twintig centimeter groter, fysiek sterker en directer. Maar, zegt George Akpayen van het Afrikaanse sportkanaal: “Een echte winger, die de vergelijking met Finidi George, Tijani Babangida, Victor Moses (op dat moment Chelsea, nu Stoke, nvdr) en Ahmed Musa kan doorstaan.”

Zijn naam wordt gelinkt aan Liverpool en Tottenham Hotspur, na een tip van ex-Ajacied Babangida tekent de kleine Nigeriaan in mei een voorcontract in Amsterdam. Wanneer hij achttien jaar wordt – op 12 juli 2013 – zal hij naar de Nederlandse recordkampioen verkassen. “Goede wingers zijn zeldzaam, maar essentieel in de filosofie van Ajax”, aldus Babangida, tussen 1996 en 2003 bij Ajax en voorzitter van de Nigeriaanse eersteklasser Taraba Football Club. “Door hem nog voor het WK U20 in Turkije (in juni, nvdr) een voorcontract te laten tekenen, speelt Ajax op zeker”, weet All Nigerian Soccer.

De zeventienjarige aanvaller komt in Turkije geen enkele keer van de bank, maar in Amsterdam maakt hij wél indruk. Een doelpunt in de oefenwedstrijd tegen De Graafschap, nog een goal met Jong Ajax op bezoek bij Voorschoten ’97. Alfons Groenendijk, beloftetrainer, is een believer, maar de clubleiding licht de optie niet. Te weinig voor het eerste elftal, vindt Frank de Boer.

Gelukkig/ongelukkig

Hij keert terug naar Jos. Ontgoocheld. Maar begin januari 2014 lonkt Europa opnieuw, wanneer hij bij het Slovaakse AS Trencín een contract voor drie jaar kan tekenen. De club is sinds 2007 eigendom van Tscheu La Ling, de mythische flankaanvaller van Ajax, en heeft een samenwerkingsverband met de Amsterdamse voetbaltrots.

Trencín, een stadje aan de Tsjechische grens, is niet meteen een flitsende omgeving voor een jonge Afrikaan. “Moses Simon is ongelukkig”, citeert All Nigeria Soccer iemand uit zijn entourage. Bij Ajax was hij als niet-EU-speler verzekerd van 275.000 euro per jaar, in Slovakije moet hij het rooien met een schamele 1000 euro per maand. “Hij kan het zich amper veroorloven om met zijn familie in Nigeria te telefoneren.”

De technische staf en zijn landgenoot Kingsley Madu omringen hem met warmte, de jonge Nigeriaan bloeit na enkele weken helemaal open. Met zeven doelpunten en drie assists in veertien wedstrijden is hij een van de smaakmakers van de Fortuna Liga, waarin de club tweede wordt.

17 juli 2014: FK Vojvodina Novi Sad, bekerwinnaar in Servië, maakt óók kennis met Moses Simon. Zuivere hattrick. “Met zo’n speler is het voor iedereen veel gemakkelijker”, reageert zijn coach, die Moses ook tegen Hull City ziet schitteren en beseft dat de jonge aanvaller op weg is naar de uitgang.

“Zijn management, GBS Group, heeft al verschillende gesprekken met Tottenham Hotspur achter de rug”, schrijft SL10, een Nigeriaanse voetbalwebsite, eind oktober. “Het maakt me trots dat er clubs geïnteresseerd zijn. De club en mijn management moeten bepalen wat het beste voor mij is.”

Dat is: nog even in Slovakije blijven. Martin Skrtel (Liverpool) en Filip Holosko (Besiktas) vonden vanuit het kleine Stadión na Sihoti óók hun weg naar een topcompetitie. “Ik moet hard blijven werken en mijn lot in de handen van God leggen”, aldus de diepgelovige christen, in de eerste seizoenshelft bij AS Trencín in 24 matchen goed voor 10 doelpunten en 7 assists. Hij is klaar voor de volgende stap, in Gent. De eerste noot klonk vals – rood na goed dertig seconden -, de intro is veelbelovend, benieuwd hoe de volgende akkoorden zullen klinken.

DOOR CHRIS TETAERT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content