Geen interview met een Belgisch voetbaltalent of er wordt over de Premier League gepraat. Nico Vaesen speelde er en zorgt met zijn contacten als makelaar voor de oversteek. Op welke Belgen zitten ze in Engeland te wachten?

Toen Nico Vaesen in 2007 de keepershandschoenen aan de haak hing, twijfelde hij tussen het trainerschap en een aanbod als zaakwaarnemer in het makelaarskantoor van zijn vroegere ploegmaat bij Cercle en Eendracht Aalst, Didier Frenay.

Uiteindelijk koos hij voor het tweede, met specialiteit Engeland, waar hij nog steeds uitstekende contacten heeft. Af en toe is hij weleens jaloers op Bob Peeters (die hij een jaar geleden aanprees bij Cercle) “omdat op het veld staan uiteindelijk nog altijd het mooiste is en omdat ik mijn trainersdiploma haalde, op de Pro License na.” Nico Vaesen weet heel zeker dat Bob Peeters het als trainer heel ver gaat schoppen: “Bob ziet het gewoon. Hij heeft een goed oog op tactisch vlak. Bob kan snel iets vaststellen en reageren. Op KV Mechelen laat hij Oleg Jasjtsjoek – net terug uit blessure – op de bank. Het wordt 2-0 en Bob laat Jasjtsjoek na een kwartier opwarmen en brengt hem tien minuten voor de rust in. Plots zie je die match kantelen en Cercle speelt daar gelijk. Bob heeft de voetbalintelligentie en de kwaliteiten om in te grijpen waar en wanneer het nodig is, hij heeft persoonlijkheid en voelt een kleedkamer goed aan. Er zijn trainers die in een vrij weekend zaterdag en zondag trainen. Bob zegt: vrijdag tot zondag vrij. Dus weten die Portugezen dat ze een weekend naar Portugal kunnen. Die jongens gaan voor zo’n trainer door het vuur.”

Je leerde Bob Peeters kennen toen die ook in Engeland voetbalde. Hoe ben jij indertijd in Engeland beland?

Nico Vaesen: “Toen ik bij Eendracht Aalst op een zijspoor zat, kreeg ik telefoon van een Nederlandse makelaar, Piet Buter, die vond dat ik een keeper was om in Engeland te spelen. Zo ben ik bij Huddersfield Town beland, waar een wereld voor mij openging. Er werd keihard gewerkt, maar tot ik met Birmingham in de Premier League belandde, heb ik nooit een tactische bespreking gehad die langer duurde dan vijf minuten. In België heb ik trainers gekend die eerst een halfuur doorgingen over de kwaliteiten van elke speler van de tegenstander, om dan ’s anderendaags vast te stellen dat drie van de elf niet meededen. Achteraf kwam ook de eigen ploeg nog eens aan bod. Dikwijls zat je een uur naar die uitleg te luisteren.

“Als we in Engeland om drie uur speelden, moesten we pas om halftwee in de kleedkamer zijn. Om tien voor twee gaf de manager de ploeg vrij, gaf wat opdrachten die maximaal vijf minuten duurden en stuurde ons dan naar buiten met één boodschap: enjoy! Nabesprekingen had je ook zelden. Bij de Engelsen ging het om commitment: als supporters zien dat je er je kop voor legt, mocht je desnoods met 5-0 verliezen. Trainen, spelen, vechten, dat was het. Mijn eerste voorbereiding was: ’s ochtends lopen tot je moest kotsen en na de middag krachttraining, zonder wetenschappelijk programma. En dat zeven weken lang.

“Op oefenkamp op het eiland Man hadden we donderdag vrij. Woensdagavond trokken we de pub in, tot vijf uur ’s ochtends. Om twaalf uur werd iedereen wakker en gingen we wéér de pub in, en niet om een colaatje te drinken. Ik zat ’s ochtends aan tafel met mijn fruitontbijt, een appel en een peer. Mijn Engelse ploegmaats vroegen of ik daarmee in leven zou blijven, terwijl zij aanschoven voor spek, bruine bonen en zwarte worst. Met de komst van buitenlandse trainers is die aanpak geleidelijk veranderd.

“Ik ben acht jaar in Engeland gebleven. Zakt Birmingham in dat laatste jaar niet, dan wordt mijn contract automatisch met twee jaar verlengd en blijf ik daar na mijn carrière misschien in een andere functie.”

Hoe komt het dat jij in de Premier League op een veel hoger niveau keepte dan in de toch lager aangeschreven Belgische eerste klasse?

“Omdat ik me daar vanaf dag één veel beter in mijn vel voelde. In België is men meester in het onduidelijk zijn. In Engeland weet je in alle omstandigheden waar je aan toe bent. Ik werd er dadelijk aanvaard. Het is een cliché: uit een voetballer met vertrouwen haal je vijftig procent extra.”

De supporters van Lierse die je aan het werk zagen, konden niet geloven dat jij als titularis in de Premier League had gespeeld.

“In de Premier League heb ik ook niet met zo’n ploeg gespeeld. Ga maar even na wie daar nog van speelt: Yoni Buyens en Seth De Witte. Ik ben op het verkeerde moment bij de verkeerde club terechtgekomen. Lierse is een schitterende club met potentieel, maar op dat moment was het armoe troef: er was geen beleid, er waren financiële problemen, ik stond met een groep junioren op het veld. Ik wilde dingen bijsturen, maar dat werd niet altijd aanvaard. Dat reflecteerde zich ook in mijn prestaties op het veld. Mijn inbreng was onvoldoende om het schip recht te trekken, maar het was al aan het zinken toen ik kwam.”

Zelfdiscipline

Wat heeft een Belgische speler nodig om te slagen in de Premier League?

“Kwalitatief is het misschien iets minder dan Spanje, maar qua tempo en beleving is Engeland top. Het is een veeleisende competitie: hoog tempo, fysieke overgave, de druk in en rond de matchen. Voetballers in Engeland zijn mediafiguren. Er wordt meer naar voetballers opgekeken dan naar filmsterren. Je wordt afgeschermd, elke club heeft ook een liaison officer die alles voor je regelt, van a tot z. In België moeten spelers vaak zelf op zoek naar een huis, of moet de makelaar dat doen. Natuurlijk heeft dat ook met de grotere budgetten te maken. Ik denk niet dat pakweg Lokeren een scout heeft die in Duitsland de jeugdcompetities volgt. Engelse clubs wel.

“In vergelijking met andere topcompetities heb je meer vrijheid. In Engeland moet je niet van acht uur ’s ochtends tot zes uur op de club te zijn. Voor thuiswedstrijden moet je pas anderhalf uur tevoren op de club te zijn. Er wordt meer op het voetbal gefocust. Eens de competitie bezig is, is er één goeie training per dag. Dan ben je drie uur aan de slag en om twee uur ’s middags ben je thuis. In België heb je maar goed gewerkt als je van acht tot vijf op de club bent. Daar had ik het in Lier moeilijk mee, opnieuw naar twee trainingen. Tussen de middag zit je drie uur te lummelen, want je eten moet zakken. Wat ook belangrijk was: in Engeland worden je vrije dagen gerespecteerd, ook al heb je drie wedstrijden na elkaar verloren.”

Je kunt al eens rustig doorzakken in de pub.

“Als je in Engeland niet naar je lichaam luistert, val je snel door de mand. Als je onvoldoende rust en slecht eet, houd je dat tempo niet vol. Zonder zelfdiscipline kom je er niet. Wie in België een beetje die Angelsaksische aanpak heeft, is Trond Sollied: hij laat spelers vrij. Wie daar niet mee kan omgaan, valt uit de boot.”

Wat is het nadeel voor Belgen die naar de Premier League willen?

“België gaat mooie tijden tegemoet – er is veel talent, er wordt goed gewerkt met de jeugd – maar om de Belgische spelers sneller naar Engeland te brengen moet het niveau van de Belgische competitie omhoog. Dat kan door langer op het Europese toneel mee te gaan. Als Axel Witsel uitblinkt in Eupen-Standard is dat voor een scout van Arsenal of Chelsea geen volwaardige waardemeter. Die kijkt meer naar wat Witsel met de nationale ploeg doet, of wat hij in de afgelopen Europese campagnes met Standard heeft getoond. Als hij Derrick Tshimanga met Lokeren ziet, vraagt een Engelse scout zich af: gaat een voetballer van Lokeren wel in Engeland meekunnen?”

Welke spelers uit de Belgische competitie zouden op basis van hun prestaties in het afgelopen seizoen wel meekunnen in de Premier League?

“Witsel en Perisic kunnen zeker bij een subtopper mee, op termijn geldt dat ook voor Courtois en De Bruyne. Kevin De Bruyne gaat op een dag aan de absolute top spelen, maar voor Engeland moet hij nog fysiek sterker worden en dominanter voetballen in alle matchen. Op dit moment is hij nog niet klaar om in de Premier League een basisplaats op te eisen. Zet Witsel morgen bij Arsenal en die kan dat volgens mij wel aan. Die is daar nu klaar voor.”

Dat dacht men van Jovanovic ook, maar die zit bij Liverpool op de bank.

“Jovanovic vond ik geen speler voor de Engelse competitie: te onregelmatig en te weinig kwaliteit. Terwijl Mbokani in de Premier League bij elke club van plaats zes tot veertien mee kan.”

Mag Defour nog van Engeland dromen?

“Als de vraagprijs 10 miljoen is, weet ik niet of een Engelse club dat doet. Als men 5 miljoen vraagt, zal men dat risico wel nemen, omdat het een goeie voetballer is. Voetbalt Witsel vandaag bij Dortmund, is hij 40 miljoen waard. De uitstraling van de Belgische competitie laat zulke bedragen niet toe.”

Lukaku

Speelt Lukaku volgend seizoen in de Premier League?

“Ik denk van wel, maar ik geloof nooit dat Anderlecht 30 miljoen voor Lukaku vangt.”

Gaat hij het volgens jou maken in de Premier League?

“Hij heeft alle kwaliteiten om het te maken in de Premier League: hij is groot, snel, sterk, maar hij heeft nog altijd werkpunten. Een club die veel geld voor hem betaalt, moet weten dat ze geen afgewerkt product kopen. Lukaku kan een nieuwe Drogba worden, maar hij is het nog niet. Zijn eerste balaanname kan beter, met de rug naar doel is het nog niet top, zijn scorend vermogen mag ook omhoog. De vraag is: hoe reageren Chelsea én Lukaku als hij na een paar maanden nog niet aan spelen toekomt? Accepteert hij dan dat hij uitgeleend wordt aan Fullham of Bolton? Nu naar Chelsea gaan en zeggen dat hij daar gaat spelen, dat is voor hem nog te vroeg.”

Hij heeft een minder seizoen gespeeld. Kan dat wegen op een transfer?

“Hij heeft volgens mij geen minder seizoen gehad, hij heeft gewoon in een mindere ploeg gespeeld waar de aanvoer minder was. Ik vind dat hij zich in die omstandigheden vrij goed overeind heeft gehouden.”

Was je zeker dat Mignolet het zou maken bij Sunderland?

“Hij had het geluk dat ik bij Sunderland heel de technische staf persoonlijk ken. Steve Bruce heeft Simon niet gezien, hij ging af op het oordeel van zijn keeperstrainer. In de eerste wedstrijd deed die zijn notitieboekje al na een halfuur dicht. Hij had genoeg gezien.”

Hoe komt Sunderland bij Mignolet terecht?

“Omdat ik hem had aangeraden. Contacten zijn heel belangrijk, maar als ik niet zeker ben dat Mignolet Engeland aankan, ga ik hem daar ook niet aanbieden. Simon wist ook dat hij op zijn 21e niet naar een topcompetitie kon waar hij elke week zou spelen. Als we de balans maken, is de vaststelling dat Simon veel meer gespeeld heeft – 26 van de 38 competitiematchen – dan we gehoopt hadden. Hij staat al twee stappen verder dan we voorspeld hadden.”

Heeft hij je verrast?

“Neen. Ik was overtuigd van zijn kwaliteiten. Simon is verstandig, goed opgevoed en niet impulsief. Die gaat niet plots een Ferrari kopen omdat hij geld heeft. Simon heeft geen zwakke punten. Wel werkpunten. Als hij goed begeleid kan blijven, zal ik niet verrast zijn als hij hogerop raakt. Volgens mij is Sunderland niet zijn eindpunt. Voor mij is Simon op dit moment de beste Belgische keeper.

Is Thibaut Courtois rijp voor de Premier League?

“Thibaut Courtois is ook een topkeeper in wording, maar je moet het totaalplaatje zien. Hij is in een team gekomen dat er stond, met een goeie organisatie. Hij blijft nog best een jaar in Genk om ook de andere kant van de medaille mee te maken. Dat doet hij beter in Genk dan op een hoger niveau.”

Waarom?

“Neem nu de titelmatch tegen Standard: op die bal van Nong doet hij een schitterende redding. De twee reddingen daarna zijn ballen die een goeie keeper altijd moet pakken, maar nu noemt men dat plots ook wereldreddingen. Dat is de hype-Courtois nu, maar volgend jaar ervaart men die twee ballen die hij daar pakt als normaal.

“Blijft hij blessurevrij, dan is Thibaut bestemd voor de top in het buitenland. Maar hij mag geen stappen overslaan. Er is geen enkele topclub in de Premier League die nu Thibaut Courtois gaat halen om hem te laten spelen. Maar de Engelse competitie is absoluut op zijn maat gesneden. De meeste Engelse eersteklassers kennen hem. Bijna wekelijks zat ik met een of andere Engelse scout in de Belgische tribunes. Afgelopen seizoen was dat vaak in Genk. Een ploeg die kampioen wordt met vijf jonge jongens uit eigen jeugd, dat blijft niet onopgemerkt in het buitenland, zeker niet als die jongens ook nog eens in of dicht bij de nationale ploeg staan. Engelse scouts volgen de jeugdwedstrijden van Club, Standard, Anderlecht en Genk vanaf vijftien jaar. Het is niet zo dat ze die namen krijgen van mij, ze kunnen zelf perfect het jonge Belgische talent in kaart brengen.”

Zie je Kawashima van Lierse naar de Premier League verhuizen?

” Kawashima is een schitterende vent en een prima prof, maar hij heeft onvoldoende basiskwaliteiten om in de Premier League titulariskeeper te worden. Voor een keeper van zijn status heeft hij zelfs bij Lierse in mijn ogen te veel steken laten vallen. Die basis hebben Courtois en Mignolet wel. Glenn Verbauwhede ook, die heeft nu nood aan een ploeg waar hij tot rust komt. Als een Engelse club Kawashima haalt, zal de commerciële waarde een rol spelen.”

Jelle Van Damme

Heeft Vincent Kompany je verbaasd?

“Toen City Kompany kocht, vroeg ik daar of ze geen probleem hadden met de blessuregevoeligheid van Vincent. ‘We gaan daar iets aan doen met de medische staf’, zei men me daar. Sindsdien is Vincent quasi blessurevrij. Plus: als buitenlander kapitein zijn bij Manchester City, dat stelt wel wat voor, hoor.”

Is het probleem niet dat sinds Everton Fellaini haalde voor 20 miljoen, Belgische clubs van dat soort bedragen gaan dromen zijn?

“Standard had geluk dat David Moyes een budget van 20 miljoen had en vond dat hij maar één speler nodig had, waar hij dat hele budget aan kon spenderen. Vindt Moyes op dat moment dat hij niet één, maar vier spelers nodig heeft, kan hij maximaal 5 miljoen per speler besteden.

“Toen Fellaini het eerste seizoen bij Standard in de basis stond, ben ik met twee Engelse eersteklassers gaan kijken. Ik heb ze gezegd: als jullie nu een goeie gok willen doen, is dit het moment. Ze aarzelden. Dat is vaak het probleem met Engelse clubs. Ze wikken en wegen, en grijpen bij twijfel toch naar een bekende naam. Daarom veranderen vooral goeie spitsen in Engeland zo vaak van club. Men is niet bereid veel te betalen als men niet zeker is. 14 miljoen euro voor Mbokani was twee jaar geleden voor Engelse clubs te veel geld voor een speler uit de Belgische competitie. Het fabeltje dat Engelse clubs geld door vensters en deuren gooien, klopt niet. Ze willen veel geld betalen, maar alleen als ze zeker zijn dat ze kwaliteit kopen.”

Waarom is het met Jelle Van Damme niet gelukt in Wolverhampton?

” Jelle Van Damme is een gevoelsmens en een familieman. Hij is gemaakt voor de Engelse competitie, maar om extrasportieve redenen is het niet gelukt. Mick McCarthy heeft ook toegegeven dat Jelle zijn best voetballende verdediger was. Het was McCarthy die sterk aandrong op zijn komst.”

Hij was het ook die hem op de bank zette.

“Maar Jelle zat niet goed in het koppeke. Als een voetballer niet goed in zijn vel zit, gaat die nooit honderd procent goed presteren. Mick wist dat ook, hij had ook een tijd in het buitenland gezeten en hetzelfde meegemaakt. Mick voelde mee met Jelle, maar hij moest als trainer een beslissing nemen.”

Wist je dat Jelle het zou maken bij Standard?

“Een gevoelsmens als Jelle heeft een warme sfeer in het stadion nodig. Jelle was ook het soort leidersfiguur waar Standard op dat moment nood aan had, want Defour was geblesseerd. Jelle is ook dadelijk aanvaard geweest. Bij Wolverhampton was hij een van de dertig, bij Standard was hij dé topaankoop. Dat vond Jelle fijn. Dat Pocognoli, die voor Jelles komst kwakkelde, plots de helft beter gaat voetballen, is geen toeval. Jelle heeft Standard een meerwaarde gegeven.”

DOOR GEERT FOUTRÉ – BEELDEN REPORTERS

“Er wordt in Engeland meer naar voetballers opgekeken dan naar filmsterren.”

“Kawashima heeft onvoldoende basiskwaliteiten om in de Premier League titulariskeeper te worden.”