Lyon had het dit seizoen niet altijd gemakkelijk.
Lyon mag zijn zevende opeenvolgende landstitel vieren, maar het was bij OL dit jaar lang niet allemaal rozengeur en maneschijn. Zo beginnen de Franse voetballiefhebbers de alleenheerschappij van de rood-blauwen stilaan beu te worden. Velen hadden eigenlijk liever Bordeaux zien triomferen. Voor Lyon leek het dit seizoen allemaal wat moeizamer te gaan maar uiteindelijk domineerde de ploeg van trainer Alain Perrin de competitie van het begin tot het einde.
Maar sprankelend voetbal bracht Lyon dit seizoen niet. Het team leek geobsedeerd om ook in Europa succes te halen en liet de fans in de eigen competitie te vaak op hun honger zitten. Het vroegere oppermachtige middenveld kon nu veel minder zijn stempel drukken en de verdediging was te vaak kaas met gaten. Uiteindelijk mag Lyon een kaars branden voor het feit dat twee spelers uit de eigen jeugdrangen dit jaar op het hoogste niveau doorbraken: middenvelder Hatem Ben Arfa, die op het einde van de competitie niet al te vaak meer aan de bak mocht komen, en vooral aanvaller Karim Benzema. Het was al van de tijd van de Braziliaan Sonny Anderson geleden dat Lyon nog eens over een spits beschikte die zo makkelijk de weg naar de netten vond (20 goals). Voorts waren bepalende spelers doelman Gregory Coupet en vrijschopspecialist Juninho: op de momenten dat het eropaan kwam konden zij de punten in de ploeg houden.
Maar los daarvan heerste bij de landskampioen een heel seizoen lang een wat verziekt klimaat. Dat de club voor het tweede opeenvolgende jaar werd uitgeschakeld in de achtste finales van de Champions League was een bijzonder zure appel om door te bijten. Coach Alain Perrin kreeg het geregeld hard te verduren. “Hij heeft erg weinig gezag en de spelkwaliteit van zijn team is er enorm op achteruitgegaan. Hij kon nooit iedereen unaniem achter zich scharen”, schreef sportkrant L’Equipe enkele weken geleden nog. Desondanks zou Perrin wel eens de eerste coach kunnen zijn die met Lyon de dubbel pakt. En tot slot schopte voorzitter Jean-Michel Aulas constant wild om zich heen door scheidsrechterlijke beslissingen te bekritiseren, door te dreigen met een B-elftal aan te treden als de kalendercommissie de speeldatums niet wijzigde, door permanent kritiek te uiten op de media en door niet na te laten te wijzen op de slechte keuzes die zijn trainer maakte. Maar de winnaar heeft natuurlijk altijd gelijk.
Laurent Blanc, de trainer van Bordeaux, werd uitgeroepen tot coach van het jaar. Hij ontnam zo Erik Gerets de kans op een individuele prijs. Opmerkelijk is ook dat Alain Perrin, die na de titel met Lyon ook nog de beker kan winnen, niet eens bij de genomineerden hoorde.
Karim Benzema, de spits van Lyon, werd door de spelers van de profliga uigeroepen tot speler van het jaar. Hij kan ook prat gaan op een record: in zijn eerste volledige seizoen in de eerste klasse scoorde hij 20 doelpunten.
Steve Mandanda, de doelman van Marseille werd verkozen tot doelman van het jaar, terwijl de prijs voor de beste beloftevolle jongere naar Hatem Ben Arfa(Lyon) ging.
Marseille hield Nancy achter zich in het duel voor de derde plaats. Dat levert OM een ticket op voor de voorronde van de Cham- pions League. Nancy mag aantreden in de UEFA Cup, net als PSG en Saint-Etienne.
Lens degradeert samen met Straatsburg en Metz naar de Ligue 2. Tien jaar nadat de rood-gelen landskampioen werden en negentien jaar na de vorige degradatie, had het team nochtans de ambitie uitgesproken om bij de eerste vijf te eindigen. Het duo Jean-Pierre Papin– Daniel Leclercqfaalde dus in zijn opdracht om het behoud te verzekeren.
Grenoble is na Le Havre en Nantes de derde club die de promotie naar de hoogste afdeling afdwong.
Raymond Domenech maakte voor Euro 2008 een lijst bekend met 30 namen. Daarop vinden we verrassend de naam terug van Bafetimbi Gomis, de spits van Saint-Etienne. Naar de namen van bekende spelers als David Trezeguet, Bakary Sagna, Gaël Clichy, Louis Saha, Mathieu Valbuena, Mathieu Bodmeren Jérôme Rothen is het echter vergeefs zoeken.
STéPHANE VANDE VELDE
