Details zullen over de titel beslissen. Is de kinderachtige ruzie bij Club over het nemen van een pinanti een detail ? Het zou hoe dan ook wel eens zwaar kunnen doorwegen in de eindafrekening. De vaste strafschopnemer ( Balaban) zit op de bank, drie aangeduide spelers ( Vermant, Portillo, Leko) bakkeleien en vechten om de eer. De boodschap van de trainer luidde : “Wie zich goed voelt, trapt.” Alle drie trefzeker, zeker ?
Vermant heeft de bal al klaargelegd als Portillo en Leko zich nog eens bij hem komen beklagen… hem doen twijfelen en uit zijn concentratie brengen. Het vervolg is zo voorspelbaar als sommige wedstrijden van Lierse. Strafschop gepakt en Club verliest een match die het altijd wint als die penalty zit. De voorafgaande herrie toont de eerste barsten in het ijzersterke collectief van Club. Doelpuntje meepikken primeert op het al dan niet kampioen spelen. Wat altijd de extra troef van blauw-zwart was, is na het oplossen van de crisis in Brussel ineens de sterkte van Anderlecht geworden. Het werk van de West-Vlaamse psycholoog bij paars-wit begint aardig te renderen.
Voetballers zijn na het Bosman-arrest meer dan ooit om zichzelf bekommerd, want cijfers en statistieken bepalen hun marktwaarde veel meer dan de appreciatie om hun voorbeeldige inzet voor het team. De oliedollars voor Jestrogol, die in één jaar Dubai zoveel verdient als in tien jaar Anderlecht, zijn daar het sprekende bewijs van.
Een mental coach om alle neuzen in dezelfde richting te plaatsen lijkt onontbeerlijk, ook voor de ploegen die daar nu nog hun neus voor ophalen. Zoals Club. Het kan toch niet dat een elftal dat voor de titel strijdt zo slap speelt als in de eerste helft op Lokeren. Gebrek aan motivatie of faalangst ? In beide gevallen kan een zielenknijper soelaas brengen.
Intussen lijkt het stil rond ‘de Chinees’. Bij gebrek aan nieuwe acties van het gerecht wordt erop los gefantaseerd in de media. Zo zou er bij Lierse-Anderlecht van vorig seizoen een zware nederlaag voor geel-zwart ‘besteld’ zijn. Het zal toch niet waar zijn dat een stuk of zes spelers van Lierse gelijkspelen tegen een team dat als het beste van het land geldt. Dan pas zou het erg gesteld zijn met het Belgische voetbal.
In La Louvière hebben ze het intussen begrepen. Of net niet. Mensen mochten gratis binnen. Voor het eerst sinds heel lang een vol Tivoli. Mooi toch, en nu kennen ze de weg naar het stadion. Alleen spijtig dat op die manier straks nog meer spelers met een ongedekte cheque betaald worden. En tot wat dat leidt, vertelde hun kapitein van vorig seizoen uitvoerig.
WIM DE CONINCK
